Giulio Caccini
Giulio Caccini (ur. 8 października 1551 r. w Rzymie, zm. 10 grudnia 1618 r. we Florencji), znany również jako Giulio Romano, był włoskim kompozytorem i śpiewakiem. Żył u schyłku renesansu i na początku baroku. Był to czas, kiedy zaczynała się opera, a on był jednym z pierwszych kompozytorów, którzy napisali operę. Jego córka, Francesca Caccini, również została kompozytorką.
Strona tytułowa pierwszego (1602) dzieła Le Nuove musiche.
Życie
Niewiele wiemy o jego życiu. Urodził się w Rzymie. Jego ojciec był stolarzem. Nauczył się grać na lutni, violach i harfie, a wkrótce stał się znany jako śpiewak. W latach 60-tych XV wieku Franciszek Medyceusz, wielki książę Florencji, był pod wrażeniem jego talentu, więc zabrał go do Florencji na studia.
W 1579 roku Caccini śpiewał już na dworze Medyceuszy. Był tenorem i potrafił akompaniować sobie na altówce lub arcylutni; śpiewał na ślubach i innych ważnych uroczystościach. Współpracował blisko z Cameratą Florencką, słynną grupą ludzi, którzy spotykali się w domu hrabiego Giovanniego de' Bardi i próbowali przywrócić do życia tradycję greckiej muzyki dramatycznej. Upodobali sobie monodię, czyli melodię z prostym akompaniamentem. Różniła się ona od polifonii, w której śpiewa się kilka rzeczy naraz. Monodia ułatwiała opowiadanie historii, ponieważ słowa były wyraźnie słyszalne. Było to konieczne dla opery, gdzie zaczęła być słyszalna w prostej formie zwanej recytatywem.
Caccini pojechał do Rzymu, ale w Rzymie muzycy nie byli tak zainteresowani zmianami.
Caccini często wdawał się w kłótnie, ponieważ był zazdrosny i zawistny. Nierzadko wpędzał ludzi w kłopoty, a własną operę Eurydyka wprowadził do druku, zanim zdążyła się ukazać opera Periego na ten sam temat, jednocześnie nakazując własnym śpiewakom, by nie mieli nic wspólnego z operą Periego.
Zmarł we Florencji i został pochowany w kościele św. Annunziata.
- Ave Maria przez Coro Universitario Complutense Madrid
