Edith Wharton
Edith Wharton (ur. Edith Newbold Jones; 24 stycznia 1862 - 11 sierpnia 1937) była amerykańską pisarką historyczną, powieściopisarką i projektantką. Była "znana z niektórych esejów i powieści o wojnie". Urodziła się w czasie amerykańskiej wojny secesyjnej. Podczas I wojny światowej pomagała wspierać niektórych asystentów medycznych dla żołnierzy. Urodziła się w Nowym Jorku.
Wharton zmarł 11 sierpnia 1937 r. w Saint-Brice-sous-Forêt we Francji na udar mózgu spowodowany atakiem serca w wieku 75 lat.
Wharton w 1919 r.
Jak została autorką
Edith Wharton została pisarką, ponieważ chciała opowiedzieć ludziom o tym, co widziała i czego nauczyła się w swoim życiu. Najsłynniejszą powieścią, którą napisała był "Wiek niewinności" (1920). Napisała tę książkę, ponieważ miała podobne życie jak główna bohaterka książki. Jednocześnie była ona o życiu ludzi w XIX wieku.
Główne prace
Rodzina Edith Wharton należała do klasy wyższej (grupa ludzi, która ma dużo pieniędzy). Zwykle słyszała pewne wydarzenia, aby napisać książkę. Dolina decyzji opowiada o prawniku, który zakochuje się w kobiecie, która ma już męża, jednak pod koniec książki mężczyzna żeni się z siostrzeńcem kobiety. Jedna z jej książek, The Age of Innocence, pomogła Edith Wharton wygrać nagrodę Pulitzera, a książka została napisana tuż po I wojnie światowej.
Jej wpływ na społeczeństwo
Wpływ Edith Wharton na społeczeństwo było pomóc ludziom wiedzieć o wojnie i życiu. Wszystkie jej książki opowiadały głównie o tym, co widziała w swoim życiu. Część życiowa mówi o tym, czego nauczyła się w swoim życiu i o niektórych doświadczeniach z życia.
Zdjęcie Edith Wharton 1905, z domeny publicznej
Późniejsze życie
Pod koniec I wojny światowej wyprowadziła się z Paryża. Zdobyła nagrodę Pulitzera za książkę Wiek niewinności.
