2009 Wiktoriańskie pożary buszu

Tło

Fala upałów

Począwszy od końca stycznia, w południowo-wschodniej Australii były dni bardzo gorącej pogody, nazywanej falą upałów. Fala upałów była spowodowana przez wolno poruszający się system wysokiego ciśnienia nad Morzem Tasmańskim, duży cyklon tropikalny u północno-zachodniego wybrzeża Australii i monsunowe koryto nad północną Australią. To spowodowało, że gorące tropikalne powietrze opadło nad południowo-wschodnią Australią.

Lutowe pożary rozpoczęły się w najgorętszym dniu w historii Wiktorii, gdzie od 1859 roku prowadzone są zapisy temperatur. 6 lutego 2009 r. - dzień przed pożarami - premier Wiktorii John Brumby powiedział ludziom, że nadchodzi bardzo gorąca pogoda i że istnieje duże zagrożenie pożarami buszu. Powiedział ludziom, aby byli bardzo ostrożni. Premier Brumby powiedział również, że będzie to "najgorszy dzień pożarów w historii państwa".

Pożary Gippsland

Pod koniec stycznia wystąpiły pożary w rejonie Gippsland w Victorii. Obejmowały one mały pożar drzew o powierzchni 30 ha (74 akrów) w pobliżu Delburn w Wiktorii oraz pożar, który prawie spalił plantację sosny. W pobliżu miasta Sale, w Victorii, miały miejsce dwa małe pożary trawy, które zostały celowo rozpalone.

W dniu 29 stycznia ponad 500 strażaków ugasiło dwa pożary w Delburn, które połączyły się w jeden wielki pożar. Pożary te spłonęły na 1000 ha (2 471 akrów) w pobliżu Boolarry i Darlimurry, na południe od miasta Morwell. Nie spłonęły żadne budynki. Chłodna zmiana pogody 30 stycznia ułatwiła walkę z pożarami, ale też sprawiła, że był wietrzny, co doprowadziło do powstania pożarów punktowych (nowe, małe pożary z płonących roślin wybuchły przed nami). Wieczorem 31 stycznia ekipy pożarnicze pracowały nad powstrzymaniem rozprzestrzeniania się ognia na północ. Walczyły one o ochronę głównych linii przesyłowych, które doprowadzały energię elektryczną do Melbourne z Doliny Latrobe. Pożar miał miejsce również w pobliżu elektrowni Hazelwood, Victoria.

Do 1 lutego strażacy dokonali przerw w pożarze wokół Boolarry, chociaż nadal płonął on poza kontrolą. Pożar spłonął na obszarze 6.500 ha (16.062 akrów) i zniszczył 29 domów, budynków gospodarczych i zwierząt. Policja uważała, że pożary w Delburn i Boolarra były celowo rozpalane. Zaoferowali nagrodę w wysokości 100.000 dolarów za informacje prowadzące do aresztowania osób, które podpalały pożary.

2 lutego, błyskawica wywołała 23 nowe pożary. W tym trzy w Parku Narodowym Bunyip oraz pożary w pobliżu Drouin West i Leongatha. Jednak zwiększona wilgotność powietrza pomogła powstrzymać rozprzestrzenianie się pożarów. 3 lutego Państwowy Urząd Pożarniczy pogrupował pożary w sześć obszarów. Pięć pożarów było pod kontrolą, ale jeden, w pobliżu Mirboo North, nie był.

Do głównych pożarów zalicza się:

Północ i centrum

Pożary Kinglake

Ogień Kinglake, został nazwany, gdy dwa pożary połączyły się po tym, jak wiatr zmienił kierunek 7 i 8 lutego. Do 8 lutego pożar ten spalił ponad 210.000 ha (518.921 akrów). W pożarze Kinglake zginęło 147 osób.

Pierwszy z dwóch pożarów rozpoczął się w Kilmore East w Wiktorii po południu 7 lutego 2009 r. i spłonął 30 km (19 mil) na południowy wschód w kierunku St. Andrews przez Wandong i Clonbinane. Pożar zniszczył 30 domów na Wandong i Heathcote Junction 7 lutego. Do 8 lutego, 150 domów zostało zniszczonych w Wandong, a cztery osoby zginęły. Pożar zamknął linię kolejową Seymour, oraz część Hume Highway w pobliżu Kilmore. Andrzeja, zanim pogoda zmieniła się około 19.30, zmieniając wiatr na południowy zachód. Zmiana wiatru zmieniła długi, wąski ogień, w szeroki front ognia, który przesunął się na północny wschód do Kinglake i Strathewen.

Wieczorem 8 lutego 100 osób, które uciekły przed pożarem Kilmore, schroniło się na stadionie koszykówki w Wallan. Wielu z nich nie było w stanie wrócić do swoich domów, ponieważ policja zamknęła drogi.

Front przeciwpożarowy spalił się 7 lutego w rejonie Kinglake. Był to najgorszy obszar pożarowy w stanie, w którym zginęło 37 osób, a ponad 550 domów zostało zniszczonych. Kolejne 12 osób zginęło w Kinglake West, a w Strathewen, 27.

Drugi pożar zniszczył miasto Marysville, Victoria. Zaczął się na północ od Marysville i początkowo ludzie myśleli, że będzie się kręcił wokół miasta, ale w ciągu kilku minut miasto było piekłem. Około 17:00 straciliśmy zasilanie elektryczne, a wiatr się zatrzymał. Minutę później wiatr wrócił z innego kierunku, wzniecając wraz z nim ogień w dolinie. Uszkodzenie stacji uzdatniania wody w Marysville sprawiło, że woda stała się niebezpieczna do picia. 11 lutego powiedziano, że podobno zginęło 100 osób z 500 mieszkańców miasta, a pozostało tylko kilka budynków. Powiedział premier Brumby: "Nie ma żadnej aktywności, nie ma ludzi, nie ma budynków, nie ma ptaków, nie ma zwierząt, wszystko po prostu zniknęło". Te liczby zostały później skorygowane, ale 40 osób zginęło, a prawie każdy budynek w mieście został zniszczony lub uszkodzony.

Około 95% domów w Narbethong zostało zniszczonych. Inne miasta dotknięte tym samym pożarem to Taggerty i Buxton.

Na południowym zachodzie, ogień palił się po trzech stronach Yarra Glen, Victoria, uwięził ludzi w mieście. Domy na północ od Yarra Glen zostały zniszczone, a duże obszary trawiastych terenów zostały spalone.

Przez jakiś czas policja uważała, że ktoś rozpalił ogień, który spalił Marysville, a kilka osób zostało objętych dochodzeniem. Jednak w czerwcu 2011 r. Victoria Police ogłosiła, że prawdopodobnie nie było to przyczyną.

Pożary Maroondah/Yarra

Ogień w Maroondah/Yarra został nazwany 10 lutego, gdy kilka pożarów, które paliły się na wschód od Healesville, Victoria i Toolangi połączyły się ze sobą. Do późnego rana pożar spalił 505 ha (1.248 akrów), przy czym 184 strażaków i 56 wozów strażackich stanęło przy pożarze. Podczas gdy temperatura ochładzała się, silne wiatry wiały żarząc się i wzniecały nowe pożary. Około południa, zagrożenie dla mienia wokół Healesville zostało obniżone, chociaż Departament Zrównoważonego Rozwoju i Środowiska powiedział, że ludzie powinni uważać na zmiany pogody.

Pożary w rejonie Maroondah/Yarra nadal zagrażały miastu Healesville w Wiktorii do 14 lutego.

Ogień Beechwortha

W Beechworth, Victoria, pożar spalił ponad 30.000 ha (74.132 akrów) i zbliżył się do miast Yackandandah, Stanley, Bruarong, Dederang, Kancoona, Kancoona South, Coralbank, Glen Creek i Running Creek, Victoria. Pożar rozpoczął się o 19:00 w dniu 7 lutego, 3 km (2 min.) na południe od Beechworth, a następnie był prowadzony na południe przez plantacje sosny przez gorące północne wiatry.

Pożar zniszczył budynki w Mudgegonga, Victoria, na południowy wschód od Beechworth; zginęły 2 osoby. Gruby dym i chmury sprawiły, że trudno było ustalić rozmiar pożaru w Beechworth.

Silne wiatry podsycały ogień w nocy z 8 na 8 lutego, a około południa, 9 lutego, piorun rozpoczął nowy pożar na Kergunyah. Ponad 440 strażaków pracowało nad powstrzymaniem nowego pożaru, który zagrażał Gundowringowi, a Eskdale, Victoria po skoku w Kiewę. W nocy 9 lutego największym zagrożeniem było dla Eskdale'a. Pożary paliły się również na plantacjach sosnowych 8 km (5 min.) od dużego miasta Myrtleford, na przeciwległym, zachodnim krańcu obszaru pożaru. Podczas gdy mniejsze miasta na wschodzie, w tym Gundowring i Kergunyah, były nadal zagrożone, CFA stwierdziła, że nie ma bezpośredniego zagrożenia dla większych miast Beechworth i Yackandandah, na północnym krańcu obszaru objętego pożarem.

Do 10 lutego strażacy ukończyli 115 km (71 mil) przerwy ogniowej wokół pożaru w Beechworth i próbowali zrobić 15 km (9 mil) więcej, ponieważ ogień nadal płonął poza kontrolą. Po południu zagrożenie pożarem zostało zmniejszone, ale strażacy walczyli z nowym pożarem w pobliżu Koetong w Wiktorii, na wschód od głównego pożaru Beechworth, o powierzchni od 50 ha (124 akrów) do 80 ha (198 akrów). Wieczorem 10 lutego powiedziano ludziom w Beechworth i pobliskich miasteczkach, że będą oczekiwać więcej dymu, ponieważ 250 strażaków będzie z powrotem płonąć, aby zrobić więcej przerw na ogień.

Zakład karny w Beechworth, więzienie, zaoferowało pomoc strażakom do trzydziestu osób.

Ogień w Bendigo

Pożar na zachód od miasta Bendigo spalił 500 ha (1.236 akrów). Pożar rozpoczął się około godziny 16.30 7 lutego i spłonął przez Długie Mewy i Orzeł Jastrzębia, Wiktorię. Dotarł on do 2 km (1 min.) centralnego Bendigo, zanim został opanowany pod koniec lutego 8 lutego. Zniszczył około 45 domów na zachodnich przedmieściach Bendigo i uszkodził linię przesyłową prądu, powodując awarie zasilania w części miasta. W pożarze zginął jeden człowiek z Long Gully, chory i niezdolny do opuszczenia swojego domu; jego sąsiedzi bardzo się starali, ale nie byli w stanie go uratować. Pożar zmienił kierunek późno 7 lutego, gdy pogoda się zmieniła i zawrócił w kierunku Orlika. Pożar został opanowany około południa 8 lutego.

W Kangaroo Flat, Victoria Senior Citizens Centre, utworzono ośrodek pomocy społecznej. Podczas pożaru ludzie z Long Gully, Eaglehawk, Maiden Gully, California Gully i West Bendigo zostali przeniesieni ze swoich domów i wysłani do ośrodka. Policja bada, czy ktoś rozpalił ten pożar. CFA uważa, że pożar rozpoczął się od papierosa rzuconego z samochodu lub ciężarówki na autostradzie.

Ogień w Redesdale

W Redesdale, pożar spalił 10.000 ha (24.711 akrów). Pożar rozpoczął się 9 km (6 min.) na zachód od miasta. Pożar miał miejsce w pobliżu miast Baynton i Glenhope. Glenhope zostało ponownie zagrożone 9 lutego przez mniejszy pożar, który zerwał się z głównym ogniem. Z Bendigo i Kyneton przywieziono więcej strażaków i ciężarówek. Do 10 lutego pożar został opanowany, po zniszczeniu 12 domów i budynków gospodarczych.

Wschód

Ogień Bunyipa

Pożar w Bunyip State Park spalił domy w Longwarry North, Drouin West, Victoria, a także gospodarstwa rolne i przedsiębiorstwa, po tym jak pożar przeskoczył Princes Highway.

Pożar został zatrzymany po południu 9 lutego, po tym jak spłonął na powierzchni 24.500 ha (60.541 akrów). Pożar zniszczył co najmniej osiem domów, inne budynki i fabrykę. Ekipy pożarnicze zaczęły ponownie płonąć, aby powstrzymać pożar 9 lutego. Ludzie między Pakenhamem a Warragulem, Wiktorią, zostali ostrzeżeni przed dymem z tych pożarów.

Wielu rolników, niezdolnych do utrzymywania zwierząt w swoich gospodarstwach z powodu szkód wyrządzonych przez ogień, zabrało je do pobliskich salonów; do 9 lutego setki bydła z pożaru Bunyip zostały zabrane do salonów w Pakenham.

Pożar Churchilla

Pożar Churchill rozpoczął się na plantacji sosnowej 1 km (1 min.) na południowy wschód od Churchill, Victoria, po południu 7 lutego. W ciągu 30 minut rozprzestrzenił się na południowy wschód, w pobliżu Hazelwood South, Traralgon South, Jeeralang i Budgeree East, Victoria. Późnym popołudniem ogień był w pobliżu Yarram i Woodside, Victoria na południowym wybrzeżu Gippsland. Pogoda zmieniła się około 18.00, a południowo-zachodnie wiatry zepchnęły ogień na północny wschód w kierunku Gormandale i Willung South na Hyland Highway. Około 500 osób schroniło się w teatrze w Traralgon.

Pożar zbliżył się do elektrowni Loy Yang i otwartej kopalni węgla. W nocy z 7 na 7 lutego pożar zbliżył się do zwałowiska nadkładu kopalni, ale nie uszkodził niczego i nie zatrzymał pracy stacji. W bunkrze składującym węgiel z kopalni wybuchło kilka małych pożarów, które jednak zostały opanowane bez żadnych uszkodzeń. Zagrożenie zmniejszyło się do wieczora 8 lutego, kiedy to ochłodziły się temperatury i spadł lekki deszcz. Jeden mały pożar wybuchł na południe od elektrowni, ale ugasił go wodny samolot bombowy.

Do 9 lutego ogień Churchilla jeszcze się nie rozpalił, z frontami przez dolinę Latrobe i Pasmo Strzeleckie. Do późnego popołudnia pożar wypalił 32 860 ha (81 199 akrów) i zabił kilka osób. Zmiany wiatru tego wieczoru pogorszyły część ognia, dlatego też CFA ostrzegała ludzi w Won Wron i okolicznych terenach, aby byli gotowi.

Policja uważa, że ktoś rozpalił ogień Churchilla. Człowiek z Churchilla został aresztowany przez policję 12 lutego. Został oskarżony 13 lutego o podpalenie powodujące śmierć, rozpalenie buszu i posiadanie pornografii dziecięcej.

Pożary Dandenong Ranges

Pożar rozpoczął się w Ferntree Gully i Upper Ferntree Gully, w Dandenong Range. Wszystkie główne drogi zostały zamknięte. Pożar uszkodził tory kolejowe w Górnym Mewie Ferntree, powodując zamknięcie linii kolejowej Belgrave. Pożar, który został opanowany przez strażaków w ciągu trzech godzin, spalił 2 ha (5 akrów) wzdłuż linii kolejowej.

Pożar domu rozpoczął się rano 12 lutego, w Górnym Mewie Ferntree, zabijając ochotniczego strażaka z CFA. Policja uważa, że pożar został celowo rozpalony.

Narre Warren

W Narre Warren było kilka pożarów. Sześć domów zostało zniszczonych w Narre Warren Południe i trzy w Narre Warren Północ.

Promontorium Wilsonsa

8 lutego błyskawica wznieciła pożar na Promontorium Wilsońskim, który szybko spalił ponad 2.850 akrów (1.153 ha). Pożar ten nie zagroził terenowi biwakowemu, ale strażnicy Parku Narodowego postanowili ewakuować park; część biwakowiczów wyprowadzono łodzią. Pożar trwał ponad 10 dni i wymknął się spod kontroli. Do 17 lutego spalił on obszar 11.000 ha (27.182 akrów) wraz z pasem powietrznym i przecięciem głównej drogi.

Zachód

Ogień Horsham

Ogień w Horsham spalił 5.700 ha (14.085 akrów), w tym klub golfowy i osiem domów. Uszkodzeniu uległo również urządzenie przeciwpożarowe (użytkowe) Dimboola.

Pożar rozpoczął się 7 lutego o godz. 12.30, kiedy to nad biegunem energetycznym w Remławiu, na zachód od miasta, wiał silny wiatr. Pożar najpierw udał się na południowy zachód, a następnie na południowy wschód, przez Wimmera Highway i rzekę Wimmera do pola golfowego Horsham, a następnie do Haven, na południe od miasta. Strażacy byli w stanie uratować ogólny sklep, ratusz i szkołę w Haven, choć płomienie nadchodziły w odległości kilku metrów od tych budynków. Wiatry o prędkości do 90 km/h (56 mph) zmieniały kierunek trzy razy w ciągu dnia i powodowały warunki opisane przez strażaka CFA jako najgorsze, jakie kiedykolwiek widział. Taksówkarz odebrał z domu 82-letnią kobietę na wózku inwalidzkim wraz z córką, ponieważ pożar był nie dalej niż 100 yd (91 m); dom był wysadzony, gdy taksówka odjechała i spłonął w ciągu kilku minut.

O godz. 15.00 ponad 400 strażaków walczyło z ogniem, a także dwa samoloty do bombardowania wodnego, 54 wozy strażackie Country Fire Authority (CFA) i 35 ekip pożarniczych Departamentu Zrównoważonego Rozwoju i Środowiska (DSE). Do godziny 18.00 pożar przesunął się na wschód, a gdy wiatr się zmienił, został następnie zepchnięty na północny wschód przez Zachodnią Autostradę do Drung, na wschód od Horsham.

Ogień Coleraine

Na Coleraine spłonęło 770 ha (1.903 akrów); jeden człowiek został ciężko poparzony.

Wykres temperatury dla Melbourne'a podczas fali upałów.


Spalony dom w Yarra Glen, Victoria


Temperatura w Melbourne w dniach 6, 7 i 8 lutego 2009 r.


Część pożaru w Maroondah/Yarra na wschód od Yarra Glen, Victoria, 10 lutego.


Dym z Kilmore Fire, dmuchanego przez Melbourne 7 lutego.


Dym miesza się z chmurami nad Warrandyte 8 lutego.


Ogień w pobliżu domów w Long Gully, na zachód od Bendigo.


Samochód spalony w Górnym Mewie Ferntree, 2009 r.

Odpowiedzi

Gaszenie pożarów

Krajowy Urząd Straży Pożarnej (CFA) gasi pożary na terenie prywatnym. Department of Sustainability and Environment (DSE) gasi pożary na terenach publicznych. Organizacje te współpracowały ze sobą w celu zwalczania wszystkich tych pożarów. Większość mężczyzn i kobiet z CFA była przeszkolonymi wolontariuszami; było ich ponad 4,000.

Oprócz strażaków CFA i DSE premier "Mr Kev" zaoferował pomoc australijskich sił zbrojnych. Nowa Południowa Walia, Australia Południowa, Stołeczne Terytorium Australijskie, Tasmania i Australia Zachodnia wysłały strażaków i sprzęt.

Premierzy Wielkiej Brytanii i Nowej Zelandii zaoferowali pomoc rządowi australijskiemu. Nowa Zelandia wysłała 100 strażaków i ekspertów ds. pożarów lasów. Wysłaliby oni więcej, ale nie uczynili tego z powodu zagrożenia pożarami w niektórych częściach Nowej Zelandii. Nowa Zelandia wysłała też helikopter Mil Mi-8MTV-1 zdolny pomieścić 5000 litrów wody.

Konsekwencje

Śmierć i obrażenia

Wiadomo, że 173 osoby zginęły w wyniku pożarów. Śmiertelność wynosiła kiedyś 210 osób, ale kryminaliści stwierdzili, że wiele ludzkich szczątków, o których sądzono, że składają się z dwóch lub więcej osób, to jedna osoba.

Brian Naylor, słynny emerytowany dziennikarz telewizyjny, i jego żona Moiree, zmarli w rejonie Kinglake West. Aktor Reg Evans i jego partnerka, artystka Angela Brunton, która mieszkała na małej farmie w okolicy St. Andrews, również zginęli w pożarze w okolicy Kinglake. Ornitolog Richard Zann zginął w pożarze Kinglake, wraz z żoną Eileen i córką Evą.

Ponad 500 osób było leczonych z powodu oparzeń, a 100 osób trafiło do szpitala.

W Centrum Usług Koronialnych w Southbank w Melbourne utworzono tymczasową kostnicę mieszczącą do 300 ciał. Była ona podobna do tej, którą założono po zamachach bombowych w Londynie w lipcu 2005 roku. Szereg różnych domów pogrzebowych pomogło zabrać ciała do Melbourne. Do 10 lutego, 101 ciał zostało przewiezionych do tymczasowej kostnicy. Ponad 50 nienazwanych ciał było przechowywanych w kostnicy lub nadal w miejscach pożaru. Dyrektor Victorian Institute of Forensic Medicine powiedział, że odkrycie nazw wszystkich ciał może być niemożliwe.

W dniu 11 lutego komisarz policji Nixon powiedział, że ma nadzieję, iż poszukiwania ciał zakończą się do 15 lutego. Ponieważ w niektórych zniszczonych budynkach może znajdować się azbest, poszukiwania będą prowadzone powoli.

W tych pożarach zginęli ludzie z innych krajów, w tym:

• Grecja - 2
• Nowa Zelandia - 1
• Filipiny - 2
• Zjednoczone Królestwo - 1

Uszkodzenie Bushfire'a w domu w Steels Creek