Kora wzrokowa
Kora wzrokowa jest częścią mózgu, która umożliwia widzenie. Jest ona stosunkowo cienka - u ludzi od 1,5 mm do 2 mm. U małp i małp kora wzrokowa zajmuje dużą część ich mózgu. Fizycznie, kora wzrokowa znajduje się w tylnej części mózgu w płacie potylicznym.
David Hubel i Torsten Wiesel prowadzili badania nad korą wzrokową przez wiele lat. Za odkrycia dotyczące przetwarzania informacji w systemie wizualnym otrzymali w 1981 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.
- Ich praca w latach 60. i 70. dotyczyła rozwoju systemu wizualnego. Pracowali nad tymi częściami kory wzrokowej mózgu, które otrzymują sygnały z prawego lub lewego oka.
- Ich praca opisuje sposób, w jaki sygnały z oka są przetwarzane przez mózg w celu wygenerowania detektorów krawędzi, detektorów ruchu, stereoskopowych detektorów głębokości i detektorów kolorów. Są to elementy składowe sceny wizualnej.
Badania nad pierwotną korą wzrokową mogą obejmować rejestrowanie potencjałów działania z elektrod w mózgu kotów, fretek, szczurów, myszy lub małp. Alternatywnie, sygnały mogą być rejestrowane poza zwierzęciem za pomocą EEG, MEG lub fMRI. Techniki te zbierają informacje bez ingerencji w mózg zwierzęcia.
Pokazano strumień grzbietowy (zielony) i brzuszny (fioletowy). Pochodzą one z pierwotnej kory wzrokowej
Podstawowa kora wzrokowa
Podstawowa kora wzrokowa (V1) jest najlepiej zbadanym obszarem wzrokowym w mózgu. Tam właśnie docierają wiadomości z bocznych jąder geniculate, które są stacjami przekaźnikowymi dla informacji z siatkówki. Każde boczne jądro genikulatu otrzymuje sygnały z przeciwległego pola widzenia.
Każdy V1 wysyła informacje do dwóch głównych ścieżek, zwanych strumieniem środkowym i strumieniem grzbietowym.
- Strumień centralny zaczyna się od V1, przechodzi przez obszar wizualny V2, następnie przez obszar wizualny V4 i do dolnej kory czasowej (kora IP). Strumień środkowy, czasami nazywany "Jaką ścieżką", jest związany z rozpoznawaniem formy i reprezentacją obiektu. Jest on również związany z przechowywaniem pamięci długoterminowej.
- Strumień grzbietowy zaczyna się od V1, przechodzi przez obszar wzrokowy V2, następnie do obszaru grzbietowego (DM/ V6) i obszaru wzrokowego MT (środkowy czaszkowy/ V5) oraz do tylnej kory ciemieniowej. Strumień grzbietowy, czasami nazywany "Where Pathway" lub "How Pathway", kojarzy się z ruchem, odwzorowaniem położenia obiektów oraz sterowaniem oczami i ramionami, zwłaszcza gdy informacja wizualna jest wykorzystywana do kierowania ruchem lub sięgania do oczu.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest kora wzrokowa?
O: Kora wzrokowa to część mózgu, która umożliwia widzenie. Znajduje się ona w płacie potylicznym w tylnej części mózgu i jest stosunkowo cienka, u ludzi od 1,5 mm do 2 mm.
P: Kto prowadził badania nad korą wzrokową?
O: David Hubel i Torsten Wiesel przez wiele lat prowadzili badania nad korą wzrokową. Za swoje odkrycia dotyczące przetwarzania informacji w układzie wzrokowym otrzymali w 1981 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.
P: Jakiego rodzaju badania prowadzili?
O: W latach 60-tych i 70-tych XX wieku zajmowali się rozwojem układu wzrokowego. Zajmowali się częściami kory wzrokowej mózgu, które otrzymują sygnały z obu oczu, opisując, jak sygnały z tych oczu są przetwarzane przez mózg w celu wytworzenia detektorów krawędzi, detektorów ruchu, stereoskopowych detektorów głębi i detektorów koloru - elementów składowych sceny wizualnej.
P: W jaki sposób naukowcy mogą badać aktywność pierwotnej kory wzrokowej?
O: Badania nad aktywnością pierwotnej kory wzrokowej mogą polegać na rejestrowaniu potencjałów czynnościowych z elektrod w mózgu zwierzęcia (kota, fretki, szczura, myszy lub małpy). Alternatywnie, sygnały mogą być rejestrowane poza zwierzęciem za pomocą technik EEG, MEG lub fMRI, które zbierają informacje bez ingerencji w mózg zwierzęcia.
P: Jak gruba jest kora wzrokowa człowieka?
O: Kora wzrokowa człowieka jest stosunkowo cienka - ma od 1,5 mm do 2 mm grubości.
P: Jaką nagrodę otrzymali Hubel i Wiesel za swoje odkrycia dotyczące przetwarzania informacji w układzie wzrokowym?
O: David Hubel i Torsten Wiesel otrzymali w 1981 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycia dotyczące przetwarzania informacji w układzie wzrokowym.
