Wicekról
Wicekról to urzędnik królewski, który rządzi danym obszarem w imieniu króla (lub królowej). Słowo to składa się z "vice" (łac. "w zastępstwie") i "roy" (z francuskiego, co oznacza "król").
Tytuł ten był używany, gdy imperium posiadało rozległe terytoria, które monarcha rzadko odwiedzał. Był on regularnie używany przez imperia hiszpańskie, portugalskie, rosyjskie, habsburskie i brytyjskie. W Imperium Brytyjskim wicekról był mianowany tylko w przypadku Indii Brytyjskich, i to tylko za Lorda Canninga w 1858 roku. W pozostałych przypadkach była to tylko ceremonialna nazwa gubernatorów generalnych.
