Unia szwedzko-norweska
Unia Szwecji i Norwegii (szwedzki: Svensk-norska unionen; norweski: Den svensk-norske union), oficjalnie Zjednoczone Królestwa Szwecji i Norwegii, była unią personalną. Składała się z odrębnych królestw Szwecji i Norwegii pod władzą jednego monarchy. Trwała od 1814 do 1905 roku. W 1905 r. Szwecja zgodziła się na opuszczenie unii przez Norwegię. Oba państwa zachowały swoje odrębne konstytucje, prawa, legislatury, administracje, kościoły państwowe, siły zbrojne i waluty. Jednak królowie rezydowali głównie w Sztokholmie. W Sztokholmie znajdowały się również przedstawicielstwa dyplomatyczne obcych państw.
