Południowo-zachodnia Alaska

Geografia

Południowo-zachodnia Alaska obejmuje duży obszar, na którym nie ma zbyt wielu ludzi ani miast. Jest to ponad 500 mil od zachodniego wybrzeża Morza Beringa do Cook Inlet. Wiele z nich znajduje się na wybrzeżu. Jest tam również tysiące mil kwadratowych lasów, bagien i gór. Jedno z tych pasm górskich nazywa się Aleutian Range. Jest to część Pierścienia Ognia, co oznacza, że znajduje się na wybrzeżu Oceanu Spokojnego i ma wiele wulkanów. Niektóre z większych to Mount Katmai, Novarupta i Dolina Dziesięciu Tysięcy Dymów, Mount Redoubt, Mount Iliamna i wulkan Augustine.

Na południowo-zachodniej Alasce znajdują się również Wyspy Pribilofa, Wyspa Nunivak i inne wyspy Morza Beringa. Znajduje się tam bardzo duża delta rzeczna utworzona przez rzekę Yukon i rzekę Kuskokwim. Dalej od wybrzeża znajdują się setki kilometrów wyżyn. Części Alaska Range znajdują się w południowo-zachodniej Alasce. Archipelag Kodiak to kolejna grupa wysp w południowo-zachodniej Alasce.

Południowo-zachodnia Alaska ma powierzchnię 442 194 km² (170 732 mi²), czyli jest nieco większa od Kalifornii.

Dane demograficzne

Southwest Alaska miał populację około 53.000 osób. Stanowi to mniej niż 10% wszystkich mieszkańców Alaski. Ponad połowa z tych osób to rdzenni mieszkańcy Alaski. Około 121 miast i wsi znajduje się w południowo-zachodniej Alasce. Wiele z nich jest bardzo małe i daleko od innych miast.

Rdzenni mieszkańcy południowo-zachodniej Alaski wywodzą się z różnych plemion: Yupik, Alutiiq, Aleut i Dena'ina Athabaskans.

W dzisiejszych czasach rdzenni mieszkańcy Alaski są zorganizowani w korporacje. Korporacje mają za zadanie mówić w imieniu swoich członków. Cztery z tych korporacji znajdują się w południowo-zachodniej Alasce: Calista Corporation, Bristol Bay Native Corporation, Koniag Incorporated i Aleut Corporation. Każda z nich reprezentuje inną część południowo-zachodniej Alaski.

Gospodarka

Większość gruntów na południowo-zachodniej Alasce jest własnością rządu federalnego, stanu Alaska i korporacji tubylczych. Niewiele z nich należy do osób prywatnych.

Gospodarka na południowo-zachodniej Alasce opiera się na trzech głównych rzeczach. Wydobywanie zasobów, czyli usuwanie naturalnych rzeczy, takich jak drewno, węgiel czy ryby. Drugą jest produkcja na własne potrzeby, czyli ludzie, którzy sami zdobywają żywność. Trzecią są wydatki rządowe.

Rybołówstwo jest tutaj bardzo ważne. Są duże łodzie, które łowią mnóstwo ryb, które trafiają do sklepów lub do żywności zrobionej z ryb. Jest też wiele małych łodzi, na których ludzie łowią ryby dla własnego jedzenia lub dla zabawy. Wiele z dużych łodzi jest własnością ludzi, którzy nie mieszkają na południowo-zachodniej Alasce. Kodiak i Unalaska są dwoma najważniejszymi portami rybackimi w Stanach Zjednoczonych. Zarabiają dużo pieniędzy na połowach łososi, pstrągów, krabów królewskich i halibutów. Ponieważ tak wiele dużych łodzi należy do firm lub osób spoza południowo-zachodniej Alaski, większość ryb i pieniędzy, które na nich zarabiają, nie pozostaje na tym obszarze.

Łowiectwo i inne rodzaje turystyki są ważnymi gałęziami gospodarki w południowo-zachodniej części kraju, ale tylko przez część roku.

Na południowo-zachodniej Alasce również prowadzi się wydobycie. Najczęściej szuka się tam złota, platyny lub rtęci. Nie ma dużo górnictwa, ale jest wiele osób, które nie zgadzają się na to. Jedną z rzeczy, na którą się nie zgadzają, jest kopalnia Pebble, która postawiłaby dużą kopalnię odkrywkową złota i miedzi w pobliżu miejsca, skąd pochodzi wiele ryb łowionych w Zatoce Bristolskiej. W tej chwili w Zatoce Bristolskiej nie wolno też wiercić w poszukiwaniu ropy naftowej, ale niektórzy ludzie w rządzie chcą to zmienić.

Dzika przyroda

Południowo-zachodnia Alaska jest jednym z najlepszych miejsc na świecie do połowu łososi. Jest tam również wiele niedźwiedzi brunatnych. Przychodzą one jeść łososie, a także jagody i inne rośliny. Obserwowanie niedźwiedzi jest popularną atrakcją turystyczną w Katmai National Park and Preserve. Obszar ten jest również domem dla wielu stad karibu. Na zachodnich Aleutach nie ma ssaków większych od lisa. Latem na tundrę przylatuje wiele ptaków, które zakładają tu swoje gniazda. Na wielu wyspach Aleutów żyje mnóstwo ptaków morskich.

Transport

Nie ma możliwości dotarcia samochodem na południowo-zachodnią Alaskę. W miastach są drogi, a niektóre z nich mają drogi prowadzące do innego miasta, ale nie ma drogi prowadzącej do tego obszaru z dowolnego innego miejsca. Z tego powodu ludzie podróżują łodzią lub samolotem na południowy zachód, jeśli muszą przebyć długą drogę. Miasto Bethel jest miejscem, gdzie duże łodzie przypływają z oceanu. Po dotarciu do Bethel ich ładunek jest przenoszony na mniejsze łodzie, które płyną w górę rzek. Jest tam również wiele lotnisk. Niektóre z nich są na tyle duże, że mogą tam lądować duże odrzutowce, ale wiele z nich jest małych. Skutery śnieżne, zwane również skuterami śnieżnymi, są często używane w zimie. Kiedy rzeki są zamarznięte, ludzie używają ich jak drogi, aby dojechać do innego miasta.