Sargon Wielki
Sargon był jednym z pierwszych ludzi w zapisanej historii, którzy stworzyli imperium, czyli państwo wieloetniczne. Jego imperium obejmowało tereny między rzekami Tygrys i Eufrat oraz część dzisiejszej Turcji.
Jego stolica nazywała się Agade w języku akkadyjskim.
Sargon z Akkadu mógł być tą samą osobą, co pierwszy Sargon Asyrii (znany również jako Sharrukin lub Sharru-kin). Sargon's empire would probably have included Assyria. Jest on wymieniony na liście asyryjskich królów jako syn Ikunuma i założyciel dynastii. Stał się znaczącym członkiem królewskiego dworu w Kisz, ostatecznie obalając jego króla przed wyruszeniem na podbój Mezopotamii.
Gliniana tabliczka opowiadająca o narodzinach Sargona i jego kłótni z królem Ur-Zababą z Kisz. Tabliczka z okresu paleobabilońskiego (początek II tysiąclecia p.n.e.). Obecnie datowana: Sargon z Akkadu, panowanie ok. 2270 - 2215 r. p.n.e. (koniec III tysiąclecia p.n.e.). Z Muzeum Luwru, Paryż.
Stela Naram-Sina, wnuka Sargona, świętującego zwycięstwo nad Lullubi z Zagros
Imperium
Wiadomo, że rozległe imperium Sargona rozciągało się od Elamu do Morza Śródziemnego, obejmując Mezopotamię, część dzisiejszego Iranu i Syrii, a być może także część Anatolii i Półwyspu Arabskiego. Rządził z nowej stolicy, Akkadu, którą według sumeryjskiej listy królów zbudował na lewym brzegu Eufratu. Czasami uważa się go za pierwszą osobę w zapisanej historii, która stworzyła wieloetniczne, centralnie rządzone imperium, chociaż Sumerowie Lugal-anne-mundu i Lugal-zage-si również mają do tego prawo. Jego dynastia kontrolowała Mezopotamię przez około półtora wieku.
Język akkadyjski
Język akkadyjski stał się oficjalnym językiem międzynarodowego dyskursu. Podczas panowania Sargona język akkadyjski został znormalizowany i przystosowany do użycia pisma klinowego, które wcześniej było używane w języku sumeryjskim. Rozwinął się styl kaligrafii, w którym tekst na glinianych tabliczkach i pieczęciach cylindrycznych był układany pośród scen mitologicznych i rytualnych.
