Progeria
Progeria ( /proʊˈdʒɪəriə/), zwana również zespołem Hutchinsona-Gilforda progeria i zespołem HGPS progeria jest bardzo rzadkim zaburzeniem genetycznym. Dzieci urodzone z progerią wykazują objawy, które są jak starzenie się. Mogą to być zmarszczki skórne i siwe włosy lub łysienie. Progeria jest jednym z kilku zespołów progeroidalnych. Słowo progeria pochodzi od greckich słów "pro" (πρό), co oznacza "przed" lub "przedwczesny", oraz "gēras" (γῆρας), co oznacza "starość".
To bardzo rzadkie, tylko 1 dziecko na każde 8 milionów żywych urodzeń. Ludzie z progerią zwykle żyją tylko do połowy lat dwudziestych. Jest to schorzenie genetyczne, które pojawia się jako nowa mutacja. Rzadko jest dziedziczona, ponieważ ludzie z tą chorobą zazwyczaj nie żyją wystarczająco długo, aby mieć dzieci.
Naukowcy badają progerię, ponieważ może ona ujawnić wskazówki dotyczące normalnego procesu starzenia się. Progeria została po raz pierwszy opisana w 1886 roku przez Jonathana Hutchinsona. Została ona również opisana niezależnie w 1897 roku przez Hastingsa Gilforda. Stan ten został później nazwany zespołem progerii Hutchinsona-Gilforda.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest progeria?
O: Progeria jest bardzo rzadką chorobą genetyczną, w której dzieci urodzone z tą chorobą wykazują objawy starzenia się, takie jak zmarszczki na skórze i siwe włosy lub łysienie.
P: Skąd pochodzi słowo progeria?
O: Słowo progeria pochodzi od greckich słów "pro" (πρό), co oznacza "przed" lub "przedwcześnie", oraz "gēras" (γῆρας), co oznacza "starość".
P: Jak często występuje progeria?
O: Progeria jest bardzo rzadka, występuje tylko u 1 dziecka na 8 milionów urodzeń.
P: Jak długo żyją zazwyczaj osoby z progerią?
O: Osoby z progerią żyją zazwyczaj tylko do połowy nastolatków do początku dwudziestego roku życia.
P: Czy osoby z progerią mogą mieć dzieci?
O: Rzadko jest to dziedziczne, ponieważ osoby z tą chorobą zazwyczaj nie żyją wystarczająco długo, aby mieć dzieci.
P: Kto pierwszy opisał progerię?
O: Progeria została po raz pierwszy opisana w 1886 roku przez Jonathana Hutchinsona i niezależnie w 1897 roku przez Hastingsa Gilforda. Choroba została później nazwana zespołem progerii Hutchinsona-Gilforda.
