Minamisanriku, Miyagi

trzęsienie ziemi i tsunami z 2011 r.

95 procent miasta zostało zniszczone przez japońskie tsunami z 2011 roku, które nastąpiło po trzęsieniu ziemi w Tōhoku. Pozostały tylko najwyższe budynki i szacuje się, że 9,500 osób jest zaginionych, czyli mniej więcej połowa populacji. Potwierdzono, że 9 700 osób żyje i zostało ewakuowanych.

Miasto posiadało dwa centra ewakuacyjne, do których mieszkańcy mogli się udać, aby uciec przed tsunami. Jedno z nich znajdowało się na południowym cyplu górującym nad miastem. Drugie znajdowało się w głębi lądu, z dala od centrum miasta. Mimo, że oba znajdowały się 20 metrów nad poziomem morza, tsunami przykryło je i zmyło ludzi. Co najmniej 31 z 80 wyznaczonych miejsc ewakuacji w mieście zostało zalanych przez tsunami.

Jeden z wczesnych raportów sugeruje, że wielu mieszkańców mogło ewakuować się do pobliskiego miasta Tome, Miyagi. Według nauczyciela języka angielskiego w miejscowej szkole średniej, położonej na wzgórzu powyżej miejsca uderzenia tsunami, "Całe miasto zostało po prostu zmiecione z powierzchni ziemi. Po prostu już nie istnieje. Tego dnia na wzgórzu było nas około 7000 osób. Może kilka tysięcy w szkole na wzgórzu naprzeciwko. Ale w mieście jest 17 000. Wszyscy inni zniknęli". Ponieważ wszystkie szkoły znajdowały się na wysokim terenie, wiele dzieci zostało osieroconych. Ocaleni napisali białymi literami "SOS" na boisku szkoły średniej w Shizugawa.

Kiedy nastąpiło trzęsienie ziemi, burmistrz miasta, Jin Sato (佐藤仁), przemawiał na zebraniu miejskim. Rozmawiano o znacznie mniejszym tsunami spowodowanym przez wstrząs wstępny z 9 marca przed trzęsieniem ziemi z 11 marca. Trzypiętrowy budynek miejskiego Wydziału Zarządzania Kryzysowego (防災対策庁舎, Bōsai Taisaku Chōsha) został przykryty przez tsunami. Ze 130 osób, które pracowały w ratuszu, Sato był jednym z zaledwie 30, którzy dotarli na dach. Był jednym z zaledwie 10, którzy przeżyli. Powrócił do spraw rządowych, zakładając 13 marca 2011 r. centralę kontroli katastrof w Bayside Arena.

Szpital Shizugawa był jednym z niewielu dużych budynków, które przetrwały tsunami. Został on jednak częściowo zalany, a 74 ze 109 pacjentów zmarło. Blisko 200 osób zostało uratowanych z dachu budynku.

Miki Endo (远藤未希), 25-letnia pracownica miejskiego Wydziału Zarządzania Kryzysowego, kontynuowała nadawanie ostrzeżeń i alarmów przez system głośników w czasie nadejścia tsunami. Ludzie wierzą, że uratowała życie wielu osobom. Trzypiętrowa siedziba wydziału stała, ale pozostała tylko stalowa rama. Całe wnętrze i ściany zostały zniszczone. Po katastrofie Endo zaginął, a później został odnaleziony martwy. Zdjęcia pokazują dach budynku całkowicie zatopiony na wysokości tsunami. Niektórzy ludzie trzymali się anteny na dachu.

Reakcja międzynarodowa

W mieście tym znajduje się pierwszy szpital polowy założony przez państwo z zewnątrz, niosące pomoc po katastrofie. Pięcioosobowy zespół lekarzy z Izraela założył tu gabinet chirurgiczny. 53-osobowa grupa personelu medycznego z Dowództwa Frontu Wewnętrznego i Korpusu Medycznego IDF otworzyła 29 marca szpital polowy w pobliżu Minamisanriku. W klinice znajdowały się oddziały chirurgiczny, pediatryczny i położniczy, oddział intensywnej terapii, apteka i laboratorium oraz 62 tony sprzętu medycznego. Klinika natychmiast rozpoczęła leczenie pacjentów.

23 kwietnia 2011 r. premier Australii Julia Gillard odwiedziła Minami Sanriku.

tsunami 1960 r.

Wielkie trzęsienie ziemi w Chile w 1960 roku spowodowało tsunami, które przeszło przez Ocean Spokojny i uderzyło w ówczesne miasto Shizugawa. Wysokość fali tsunami wynosiła aż 2,8 m. W tamtym czasie zniszczenia uznano za rozległe. W związku z tym do 1963 roku wybudowano dwupiętrowe mury portowe, a mieszkańcy co roku w rocznicę tego wydarzenia organizowali ćwiczenia przeciw tsunami. Mury portowe okazały się nieskuteczne podczas tsunami w 2011 roku, które zmyło czteropiętrowe budynki.

Z okazji 30. rocznicy w 1990 r. zainstalowano dwujęzyczną hiszpańsko-japońską tablicę z przesłaniem od prezydenta Chile Patricio Aylwina, której towarzyszyła replika posągu moai. Tablica przetrwała tsunami w 2011 roku.

Trzęsienie ziemi w Chile w 2010 roku spowodowało tsunami o wysokości 1,3 metra (4,3 stopy) w Minamisanriku.

Transport

Linia Kesennuma obejmuje następujące przystanki: Rikuzen-Togura, Shizugawa, Shizuhama, Utatsu i Rikuzen-Minato. Główne drogi to Route 45 i Route 398.

Stacja Shizuhama

Powiązane strony

• Kesennuma
• Minamisōma
• Rikuzentakata