Drapieżnik szczytowy
Drapieżniki wierzchołkowe są drapieżnikami, które nie posiadają własnych naturalnych drapieżników. Są one na szczycie łańcucha pokarmowego.
Drapieżniki wierzchołkowe mają duży wpływ na zwierzęta i rośliny w dolnej części łańcucha pokarmowego. Jeśli wyginą na danym obszarze, dochodzi do wielu zmian. W ostatnim czasie to często ludzie usuwają górne drapieżniki.
Przykładem drapieżników wierzchołkowych wpływających na ekosystem jest Park Narodowy Yellowstone. Po ponownym wprowadzeniu wilka szarego, w 1995 roku, naukowcy zauważyli duże zmiany zachodzące w Ekosystemie Wielkim Yellowstone. Łoś, główna zdobycz wilka szarego, stał się mniej liczny i zmienił swoje zachowanie. Uwolniło to strefy przybrzeżne (rzeczne) od ciągłego wypasu. Pozwoliło to na wzrost wierzb, osiki i lasu bawełnianego, tworząc tym samym siedlisko dla bobra, łosia i wielu innych gatunków. Oprócz wpływu na gatunki drapieżne, obecność wilka szarego wpłynęła również na niedźwiedzia grizzly w parku, który jest gatunkiem wrażliwym. Niedźwiedzie, wychodzące z hibernacji, zdecydowały się na wielomiesięczne odstraszanie wilków zabijających po postu. Mogą one również zjadać zabójstwa wilków jesienią, aby przygotować się do hibernacji. Ponieważ niedźwiedzie grizzly rodzą się podczas hibernacji, większa ilość pokarmu może poprawić odżywianie matki i zwiększyć liczbę młodych. Widziano dziesiątki innych gatunków, w tym orły, kruki, sroki, kojoty i czarne niedźwiedzie, wydobywające się z zabójstw wilków.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest drapieżnik szczytowy?
O: Drapieżnik szczytowy to rodzaj drapieżnika, który nie ma własnych naturalnych drapieżników i znajduje się na szczycie swojego łańcucha pokarmowego.
P: Jak drapieżniki wierzchołkowe mogą wpływać na ekosystemy?
O: Drapieżniki wierzchołkowe mogą mieć duży wpływ na zwierzęta i rośliny znajdujące się niżej w łańcuchu pokarmowym. Jeżeli wyginą na jakimś obszarze, nastąpi wiele zmian. Na przykład, kiedy w 1995 roku wilki szare zostały ponownie wprowadzone do Parku Narodowego Yellowstone, badacze zauważyli duże zmiany w ekosystemie Greater Yellowstone, takie jak zmniejszenie liczebności łosi i zmiana ich zachowania, co uwolniło strefy nadrzeczne dla innych gatunków.
P: Jakie są przykłady wpływu drapieżników wierzchołkowych na gatunki ofiar?
O: Jednym z przykładów jest ponowne wprowadzenie wilków szarych do Parku Narodowego Yellowstone, gdzie łosie stały się mniej liczne i zmieniły swoje zachowanie, ponieważ padły ofiarą wilków. Innym przykładem są niedźwiedzie grizzly, które padają ofiarą wilków po wielomiesięcznym poście lub jedzą je jesienią, aby przygotować się do hibernacji, co może poprawić odżywianie matki niedźwiedzicy i zwiększyć liczbę młodych urodzonych podczas hibernacji.
P: W jaki sposób inne gatunki korzystają z drapieżników wierzchołkowych?
O: Inne gatunki odnoszą korzyści z obecności drapieżników wierzchołkowych, padając ofiarą wilków; są to orły, kruki, sroki, kojoty i czarne niedźwiedzie. Zapewnia im to źródło pożywienia, które nie byłoby dostępne, gdyby nie było drapieżników wierzchołkowych.
P: Co się stało, gdy wilki szare zostały ponownie wprowadzone do Parku Narodowego Yellowstone?
O: Kiedy w 1995 roku wilki szare zostały ponownie wprowadzone do Parku Narodowego Yellowstone, badacze zauważyli duże zmiany w ekosystemie Greater Yellowstone, takie jak zmniejszenie liczebności łosi i zmiana ich zachowania, co uwolniło strefy nadrzeczne dla innych gatunków. Oprócz tego wpływu na gatunki drapieżne, niedźwiedzie grizzly również skorzystały na tym, że padły ofiarą wilków po wielomiesięcznym poście lub zjadły je jesienią, aby przygotować się do hibernacji, co może poprawić odżywianie matki niedźwiedzicy i zwiększyć liczbę młodych urodzonych podczas hibernacji.
P: Czy ludzie są odpowiedzialni za usuwanie głównych drapieżników?
O: Tak, ludzie często są odpowiedzialni za usuwanie drapieżników z powodu takich działań jak polowania lub niszczenie siedlisk, które mogą prowadzić do wyginięcia pewnych gatunków w ekosystemie, co powoduje poważne zmiany w całym ekosystemie.
