Amunicja pośrednia
Nabój pośredni to pocisk używany do karabinów szturmowych i niektórych lekkich karabinów maszynowych. Nie są one tak duże jak pełnowymiarowe pociski karabinowe i nie mają tak dużej siły hamowania, siły przebicia, ani skutecznego zasięgu. Jednak więcej z nich można przenosić, ponieważ są mniejsze. Nadal mają większą siłę hamowania, siłę przebicia i efektywny zasięg niż większość pocisków karabinowych. Nadal są one wystarczająco silne, aby strzelać przez większość kamizelek kuloodpornych i mogą zabić w pełni dorosłego człowieka, jeśli są wystarczająco dobrze wycelowane. Wśród naboi pośrednich znajdują się rosyjskie 7,62 x 39 mm, 7,62 mm NATO i niemieckie 7,92 Kurz. Wykonane są tak, aby były wystarczająco dobre do większości strzelań, dlatego też używane są do wielu broni krótkiego i średniego zasięgu.
Pomysł na nabój pośredni przyszedł wraz z niemieckim wojskiem produkującym StG-44. W czasie II wojny światowej niemiecki oddział wojskowy dowiedział się, że większość pożarów miała miejsce w odległości mniejszej niż 300 metrów. Karabiny bolcowe używane przez większość żołnierzy niemieckich nie były wystarczająco dobre do strzelania na krótki dystans, ponieważ były zbyt wolne do strzału, używane do nich pociski były zbyt ciężkie, a broń kopała zbyt mocno, powodując utratę celności podczas szybkiego strzelania. Karabiny maszynowe nie były wystarczająco dobre dla średniego zasięgu, ponieważ były mniej dokładne i mocne na większych odległościach. Przy średnim zasięgu, niemieccy żołnierze potrzebowali zupełnie innego rodzaju broni. Potrzebowali pistoletu, który mógłby strzelać celnie do 300 metrów, na tyle mocnego, by zabić człowieka na tym zasięgu, i który mógłby przenosić pocisk na tyle mały, że żołnierze mogliby przenosić ich dużo. Pistolet, który wykonali w celu zaspokojenia tych potrzeb, nazywał się StG-44. Karabiny wystrzeliwujące tego typu kule nazywane są karabinami szturmowymi, zaś StG-44 był pierwszym z nich.
StG-44 wystrzelił pocisk Kurz 7,92 x 33 mm. Pocisk był tej samej wielkości co Mauser 7,92 x 57mm, ale walizka była o połowę mniejsza. Nie był tak mocny i dokładny na dużym zasięgu, ale był mniejszy i miał mniej odbicia. To sprawiło, że był świetny na średnim zasięgu. Był używany przez niemieckich żołnierzy pod koniec wojny, głównie na froncie wschodnim. Niestety dla Niemców, StG-44 został użyty zbyt późno w czasie wojny, aby pomóc im wygrać.
Kiedy żołnierze radzieccy znaleźli StG-44, oni również wpadli na pomysł, aby zrobić karabiny, które wystrzeliwały pośrednie naboje. Stworzyli karabiny 7,62 x 39 mm oparte na większym 7,62 x 54 mmR. Karabiny wykonane przez Sowietów, które strzelały z karabinów 7,62 x 39 mm, to AK-47, SKS i RPK.
We wczesnej fazie wojny w Wietnamie amerykańscy żołnierze stwierdzili, że pociski NATO 7,62 mm były zbyt ciężkie do przenoszenia. Aby rozwiązać ten problem, konstruktorzy karabinów wykonali zupełnie nowy pocisk - 5,56 mm NATO. Był to bardzo mały pocisk, ale miał bardzo duży zasięg, ponieważ miał bardzo dużą prędkość w pysku. Nazywa się to pociskiem małego kalibru SCHV (Small Caliber High Velocity). Nie był on tak potężny jak 7,62 mm NATO, ale projektanci uważali, że bardziej skuteczne będzie ranienie żołnierzy niż ich zabijanie. Wynikało to z faktu, że żołnierze musieliby ryzykować życie, aby ratować rannych żołnierzy. Mimo to, dobrze dobrany strzał może łatwo zabić człowieka. Ponadto, żołnierze mogliby przenosić dwa razy więcej pocisków NATO 5,56 mm. Większość dział NATO średniego zasięgu wystrzeliwuje dziś 5,56 mm NATO, w tym M16, M4, SAW M249, FAMAS, SteyrAUG i G36.
Związek Radziecki widział skuteczność 5,56 mm NATO, więc wynajął Michaił Kałsznikow, twórca AK-47, do wykonania karabinu szturmowego SCHV dla Sowietów. Wykonał on AK-74, który bazował na AK-47, ale wystrzelił mniejszą kulę, pocisk 5,45 x 39 mm.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to są naboje pośrednie?
O: Naboje pośrednie to pociski stosowane w karabinach szturmowych i niektórych lekkich karabinach maszynowych. Nie są one tak duże jak pełnowymiarowe pociski karabinowe, ale mają większą siłę hamowania, siłę przebicia i skuteczny zasięg niż większość pocisków pistoletowych.
P: Co to jest StG-44?
O: StG-44 to broń produkowana przez wojsko niemieckie podczas II wojny światowej, która strzelała nabojem pośrednim o nazwie 7,92 x 33 mm Kurz. Miał on wystarczającą siłę hamowania, siłę penetracji i efektywny zasięg, aby przebić większość kamizelek kuloodpornych i zabić dorosłego człowieka, jeżeli dobrze się go wyceluje.
P: W jakich rodzajach broni stosuje się naboje pośrednie?
O: Naboje pośrednie są stosowane w wielu pistoletach krótkiego i średniego zasięgu, takich jak karabiny szturmowe i niektóre lekkie karabiny maszynowe. Przykładem może być rosyjski 7,62 x 39 mm, 7,62 mm NATO i niemiecki 7,92 Kurz.
P: Jak powstał pomysł na nabój pośredni?
O: Pomysł na nabój pośredni pojawił się w czasie II wojny światowej, gdy niemieckie wojsko wyprodukowało StG-44, kiedy dowiedziało się, że większość walk toczy się na dystansie mniejszym niż 300 metrów. Karabiny maszynowe były zbyt wolne, aby strzelać na krótkich dystansach, podczas gdy karabiny maszynowe były mniej dokładne i mocniejsze na dłuższych dystansach, więc potrzebny był inny rodzaj broni, która mogłaby strzelać dokładnie na odległość do 300 metrów, z wystarczającą siłą zatrzymania, aby zabić człowieka na tym dystansie, a jednocześnie miałaby na tyle mały pocisk, że żołnierze mogliby nosić ich wiele - stało się to znane jako nabój pośredni lub karabin szturmowy, a jego pierwszym przykładem był StG-44 strzelający własnym pociskiem 7. 92 x 33 mm Kurz, który był o połowę mniejszy od standardowych pocisków karabinowych, a mimo to wystarczająco silny, aby przebić większość kamizelek kuloodpornych, jeżeli zostanie prawidłowo wycelowany.
P: Co to jest SCHV?
O: SCHV to skrót od Small Caliber High Velocity, który oznacza rodzaj bardzo małego pocisku, ale o dużej prędkości wylotowej, co daje mu duży zasięg skuteczny pomimo jego wielkości - ten rodzaj amunicji został opracowany przez amerykańskich żołnierzy w Wietnamie, którzy uważali, że bardziej skuteczne jest ranienie żołnierzy niż ich zabijanie, ponieważ koledzy musieliby ryzykować życiem, aby ratować rannych, jednak nadal może on łatwo zabić kogoś, jeśli jest dobrze wycelowany...
P: Kto stworzył AK74?
O: AK74 został stworzony przez Michaiła Kalsznikowa, który stworzył również AK47, ale strzelał z niego 545x39mm - został on zatrudniony przez Związek Radziecki po tym, jak zobaczył skuteczność amunicji 556mm NATO używanej przez siły amerykańskie w Wietnamie...
