Eksperyment Griffitha
Eksperyment Griffitha był eksperymentem przeprowadzonym w 1928 roku przez Fredericka Griffitha. Był to jeden z pierwszych eksperymentów pokazujący, że bakterie mogą uzyskać DNA w procesie zwanym transformacją.
Griffith użył dwóch szczepów Streptococcus pneumoniae. Następnie wykorzystuje te bakterie do zakażania myszy, które mają wiele podobnych cech jak ludzie. Użył szczepów typu III-S (gładki) i typu II-R (szorstki). Szczep III-S pokrywa się polisacharydową kapsułką, która chroni go przed układemodpornościowym gospodarza. Oznacza to, że żywiciel umrze. Szczep II-R nie ma tej osłony wokół siebie i jest zabijany przez układ odpornościowy gospodarza.
W doświadczeniu tym bakterie ze szczepu III-S zostały zabite przez ciepło, a ich pozostałości dodano do bakterii ze szczepu II-R. Podczas gdy żadna z nich nie zaszkodziła myszom samodzielnie, mieszanka tych dwóch bakterii była w stanie zabić myszy.
Griffith zdołał również pozyskać z krwi tych martwych myszy zarówno żywe szczepy II-R jak i żywe szczepy S. pneumoniae III-S. Doszedł on do wniosku, że typ II-R został "przekształcony" w zabójczy szczep III-S na "zasadzie transformacji", który był w jakiś sposób częścią martwych bakterii szczepu III-S.
Dziś wiemy, że "zasadą transformacji", którą widział Griffith, było DNA bakterii szczepu III-S. Podczas gdy bakterie zostały zabite, DNA przetrwało proces ogrzewania i zostało pobrane przez bakterie szczepu II-R. DNA szczepu III-S zawiera geny, które tworzą ochronną część polisacharydu przed atakiem. Uzbrojone w ten gen, dawne bakterie szczepu II-R były teraz chronione przed układem odpornościowym gospodarza i mogły go zabić.
Dokładna natura zasady transformacji została potwierdzona w eksperymentach przeprowadzonych przez Avery'ego, McLeoda i McCarty'ego oraz Hersheya i Chase'a.
Eksperyment Griffitha odkrywający "zasadę transformacji" bakterii pneumokokowych.
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: Co to był Eksperyment Griffitha?
A: Eksperyment Griffitha to eksperyment przeprowadzony w 1928 roku przez Fredericka Griffitha. Był to jeden z pierwszych eksperymentów pokazujących, że bakterie mogą uzyskać DNA w wyniku jakiegoś procesu.
P: Czego użył Griffith do swojego eksperymentu?
O: Do swojego eksperymentu Griffith użył dwóch szczepów Streptococcus pneumoniae, szczepu typu III-S (gładkiego) i typu II-R (szorstkiego).
P: Jak przebiegał ten eksperyment?
O: W eksperymencie bakterie ze szczepu III-S zostały zabite przez ciepło, a ich pozostałości dodano do bakterii ze szczepu II-R. Chociaż żadna z nich nie zaszkodziła myszom sama w sobie, to mieszanka obu bakterii była w stanie zabić myszy.
P: Co Griffith wywnioskował ze swoich wyników?
O: Na podstawie swoich wyników Griffith stwierdził, że bakterie typu II-R zostały "przekształcone" w śmiertelny szczep III-S przez "zasadę transformacji", która była częścią martwych bakterii szczepu III-S.
P: Kto później potwierdził, czym właściwie jest ta zasada transformacji?
O: Avery, McLeod i McCarty oraz Hershey i Chase potwierdzili później, że ta zasada transformacji to w rzeczywistości DNA z bakterii szczepu III-S.
P: Jak dochodzi do tej transformacji?
O: Transformacja zachodzi, gdy DNA ze szczepu III-S przeżywa ogrzewanie i jest pobierane przez bakterie szczepu II-R. W ten sposób bakterie otrzymują geny, które tworzą wokół nich tarczę ochronną, dzięki czemu są chronione przed atakiem systemu immunologicznego gospodarza i mogą zabijać gospodarzy.
