Pamiętnik Friedricha Kellnera

Znaczenie historyczne

Pod koniec drugiej wojny światowej większość Niemców twierdziła, że nic nie wie o masowych mordach na Żydach. Ale już 28 października 1941 r. Kellner napisał w swoim dzienniku następujący wpis:

Żołnierz przebywający tu na urlopie powiedział, że był świadkiem straszliwego okrucieństwa w okupowanej części Polski. Patrzył, jak nadzy żydowscy mężczyźni i kobiety byli umieszczani przed długim, głębokim rowem i na rozkaz SS byli rozstrzeliwani przez Ukraińców w tył głowy i wpadali do rowu. Następnie rów został zasypany ziemią, a on wciąż słyszał krzyki ludzi, którzy jeszcze żyli w rowie. Te nieludzkie okrucieństwa były tak straszne, że niektórzy z Ukraińców, którzy byli wykorzystywani jako narzędzia, przechodzili załamania nerwowe. Wszyscy żołnierze, którzy wiedzieli o tych bestialskich czynach tych nazistowskich podludzi, byli zdania, że naród niemiecki powinien trząść się w butach z powodu nadchodzącej kary. Nie ma takiej kary, która byłaby wystarczająco surowa, aby zastosować ją wobec tych nazistowskich bestii. Oczywiście, kiedy nadejdzie kara, niewinni będą musieli cierpieć razem z nimi. Ale ponieważ dziewięćdziesiąt procent niemieckiego społeczeństwa jest winne, bezpośrednio lub pośrednio, obecnej sytuacji, możemy tylko powiedzieć, że ci, którzy podróżują razem, będą wisieć razem.

W dzienniku nie ma zbyt wiele o życiu osobistym Kellnerów. Friedrich Kellner pisał natomiast o atmosferze politycznej w kraju rządzonym przez terrorystów. Pisał również o przywódcach i ludziach innych narodów, którzy pozostawali obojętni na to, co Hitler i Mussolini planowali. Kellner był bardzo zły, że miliony ludzi musiały zginąć, ponieważ kilku polityków w demokracjach nie zdołało stawić czoła Hitlerowi i jego sojusznikom. Kellner był również zły na słynnego lotnika Charlesa Lindbergha i producenta samochodów Henry'ego Forda, a także na innych, którzy ślepo wyrażali podziw dla Adolfa Hitlera. "Cały świat dał się oszukać temu człowiekowi" - pisał Kellner 3 maja 1942 roku.

Friedrich Kellner oczekiwał, że Ameryka i Anglia przyjdą z pomocą. 25 czerwca 1941 roku napisał:

Kiedy skończy się to szaleństwo? Kiedy upojenie zwycięstwem zamieni się w strasznego kaca? Teraz jest wyjątkowa szansa dla Anglii i Ameryki, aby przejąć inicjatywę, ale nie tylko za pomocą pustych obietnic i niewystarczających środków. Gdyby Ameryka miała wolę, aby rzucić całą swoją potęgę w wir walki, mogłaby przechylić szalę na rzecz powrotu pokoju. Tylko ogromna siła i zaangażowanie wszystkich materiałów wojennych może doprowadzić niemieckiego dzikiego wodza do rozsądku. Do tej pory mężowie stanu - przez niewiarygodną krótkowzroczność - zaniedbali lub zawiedli swój obowiązek. Ludzkość obudźcie się! Zaatakujcie razem z całą mocą przeciwko niszczycielom pokoju! Żadnych refleksji, żadnych rezolucji, żadnych przemówień, żadnej neutralności. Naprzód przeciwko wrogowi ludzkości!

Część wpisu z 28 października 1941 roku. Pismo Sütterlina przepisane na współczesny język niemiecki i przetłumaczone na angielski


Dziennik Friedricha Kellnera. 25 kwietnia 1943 roku: "Fortyfikacje Wału Atlantyckiego nie powstrzymają aliantów".

Różne wpisy z pamiętnika

 

17 października 1940 roku: Anglia jest w stanie się bronić. Ma dobrą obronę przed nalotami. Anglia powinna postępować zgodnie ze starym przysłowiem: "Inwazja jest najlepszą obroną". Gdzie jest brytyjska flota?

12 listopada 1940 r: Chamberlain i cały rząd angielski ponosi winę za brak działania, gdy odkryli przygotowania wojenne Niemiec. Światowe mocarstwo musi być zawsze przygotowane do skutecznego i energicznego odparcia każdego ataku.

5 grudnia 1940 r: Żaden włoski żołnierz nie stoi już na greckiej ziemi. Grecja obracać the tabela i gonić z Grecja i w Albania. Gdzie jest ta słynna faszystowska odwaga? Nic nie rozwiązuje się samymi przechwałkami i wielką gębą. Duch decyduje. Grecy bronili swojej ojczyzny. A Włosi? Chcieli najechać i złupić mały kraj. Wreszcie w europejskim chaosie pojawia się światło.

24 grudnia 1940 roku: Jeszcze tylko jeden dzień i nadeszło drugie wojenne Boże Narodzenie. Nie ma nic do odczuwania "pokoju na ziemi".

5 lipca 1941 roku: W Giessen aresztowano leśniczego Rittera, ponieważ powiedział, że wojna potrwa jeszcze trzy lata.

Prawda może nie zostać wypowiedziana.

7 lipca 1941 roku: Dzisiaj mój ojciec obchodziłby swoje 80 urodziny. Co on, ten przyjaciel pokoju, powiedziałby tym strasznym mordercom ludzkości? Dobroduszni i rozsądni ludzie w Niemczech są tylko głośnikami na pustyni.

Pogromcy ludzkości, śmiałkowie i bezkompromisowi agresorzy - oto bohaterowie dzisiejszych Niemiec.

29 lipca 1941 roku: Ranni żołnierze w szpitalu w Giessen opowiadają o mordowaniu rosyjskich jeńców wojennych. Czy naród niemiecki jest narodem kultury? Nie! Naród kulturalny musi umieć myśleć jako jednostka i zachowywać się właściwie. Ale naród niemiecki dał się podporządkować swojemu "nieomylnemu" Führerowi: "Führer ma zawsze rację", "Führer nigdy nie błądzi". Naród niemiecki dał się porwać temu diabłu.

14 kwietnia 1943 roku: Dziesięć lat więzienia za "zbrodnię radiową". Ale ta kara była zbyt mała dla sędziego. Odesłał wyrok do pierwotnego sądu i zażądał kary śmierci. Pomyślcie tylko: kara śmierci za słuchanie przez radio obcej audycji. Ten reżim terroru wystawił sobie na zawsze makabryczny pomnik.

Pamiętnik Friedricha Kellnera. Tomy dziennika.

Cel dziennika

Friedrich Kellner napisał ten dziennik, aby ujawnić zbrodnie III Rzeszy. Wierzył, że jego dziennik może służyć jako przestroga dla przyszłych pokoleń, aby przeciwstawić się dyktaturom i ich totalitarnej ideologii.

Po wojnie Friedrich Kellner przyczynił się do odbudowy Partii Socjaldemokratycznej. Został przewodniczącym oddziału w Laubach. W 1960 r., w wieku siedemdziesięciu pięciu lat, wycofał się z polityki.

W 1968 r. przekazał swój dziennik amerykańskiemu wnukowi, profesorowi Robertowi Scottowi Kellnerowi, aby ten zabrał go na przechowanie do Ameryki. Powiedział mu:

Nadejdzie dzień, kiedy ten sam rodzaj antydemokratycznej i antysemickiej nienawiści przyniesie światu ogromne nieszczęście. Używajcie dziennika jako broni przeciwko dyktaturom i terroryzmowi. Zawsze znajdą się ludzie złej woli, dlatego ludzie dobrej woli muszą być przygotowani, aby się im przeciwstawić.

Robert Scott Kellner, angielski tłumacz dziennika, w 1960 r.

Odbiór

• Wiosną 2005 roku pamiętnik był wystawiony w Bibliotece i Muzeum Prezydenta George'a Busha w College Station w Teksasie. Był również wystawiany w Muzeum Holocaustu w Houston, w Teksasie. I był wystawiony w Muzeum Heimat w Laubach, Niemcy.

• Uniwersytet Justusa Liebiga w Giessen utworzył projekt Kellner i będzie publikował dziennik.

• W 2007 r. kanadyjska wytwórnia filmowa nakręciła film dokumentalny o Friedrichu Kellnerze i jego wnuku Robercie Scotcie Kellnerze. Film nosi tytuł: "My Opposition: the Diaries of Friedrich Kellner".