Latarka elektryczna
Latarka (w języku północnoamerykańskim) lub pochodnia (w większości krajów Wspólnoty Narodów) jest małym, przenośnym reflektorem. Jej funkcją jest emitowanie wiązki światła, która pomaga w widzeniu. Zazwyczaj wymaga baterii.
Światło jest wytwarzane przez małą żarówkę. W XX wieku była to zazwyczaj żarówka żarowa. Obecnie większość z nich wykorzystuje diody LED, które działają nieco inaczej. W 1896 r. wynaleziono pierwszą baterię z suchym ogniwem. W przeciwieństwie do poprzednich baterii, używała ona elektrolitu w postaci pasty zamiast cieczy. Była to pierwsza bateria nadająca się do przenośnych urządzeń elektrycznych, ponieważ nie rozlewała się łatwo, nie pękała i działała w dowolnej orientacji. Czasami energia elektryczna pochodzi z małego generatora zamiast z akumulatora.
Latarka
Młodzież sprzedająca przenośne lampy w Beninie
Pochodzenie
Setki lat temu, ludzie używali świec do wszystkich wewnętrznych świateł. Było to drogie, a gdy świeca się skończyła, trzeba było kupić lub zrobić nową, albo tkwić w ciemności. Kiedy odkryto elektryczność i wynaleziono żarówkę, David Misell, Brytyjczyk pracujący w nowojorskim sklepie Huberta w 1898 roku, wpadł na pomysł żarówki, którą można zabrać ze sobą, gdziekolwiek się chce. Następnie wynaleziono latarkę.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest latarka?
O: Latarka to mały, przenośny reflektor, który wytwarza wiązkę światła, używaną do widzenia w ciemności.
P: Jak nazywa się w Ameryce Północnej?
O: W Ameryce Północnej nazywa się to latarką.
P: Jak nazywa się w większości krajów Wspólnoty Narodów?
O: W większości krajów Wspólnoty Narodów nazywa się ją latarką.
P: Co zasila latarkę?
O: Latarka jest zwykle zasilana bateriami.
Q: Jaki rodzaj żarówki był używany w XX wieku?
O: W XX wieku zazwyczaj używano żarówek żarowych.
P: Jaki rodzaj żarówki jest obecnie używany?
O: Obecnie większość latarek wykorzystuje diody LED, które działają nieco inaczej.
P: Jaka jest pierwsza bateria odpowiednia dla przenośnych urządzeń elektrycznych?
O: Pierwsza bateria nadająca się do przenośnych urządzeń elektrycznych została wynaleziona w 1896 roku i była to bateria z suchym ogniwem, która wykorzystywała elektrolit w postaci pasty zamiast płynu. Nie rozlewała się ona ani nie pękała łatwo i działała w dowolnej orientacji.
