Eudimorfodon
Eudimorphodon jest niedawno odkrytym pterozaurem, pochodzącym z łupków powstałych w skałach górnego triasu we Włoszech.
Prawie kompletny szkielet został znaleziony w 1973 roku. Pokazał on, że jest członkiem podrzędu długoogoniastych pterozaurów, Rhamphorhynchoidea. Eudimorphodon był niewielkich rozmiarów, miał 110 zębów zapakowanych w szczękę o długości zaledwie 6 cm. Zęby z przodu są kłami, z tyłu są małe i wielopunktowe, wiele z nich ma pięć guzików. Jest to unikalne wśród pterozaurów, których zęby mają zwykle kształt prostego stożka.
Zawartość żołądka wykazała, że zjadła małą rybę, Parapholidophorus. Górne i dolne zęby Eudimorphodon weszły w bezpośredni kontakt z zębami, gdy szczęki były zamknięte, szczególnie z tyłu szczęki. Zęby były wielorakie, a zużycie zębów wskazuje, że Eudimorphodon był w stanie do pewnego stopnia zmiażdżyć lub przeżuć pokarm. Zużycie po bokach tych zębów sugeruje, że Eudimorphodon żywił się również bezkręgowcami o twardych skorupkach.
Młody Eudimorphodon miał nieco inne i mniej zębów, i mógł zjadać owady.
Nierozwiązaną zagadką jest giętkość ogona, któremu brakuje bardzo długich usztywniających się przedłużeń kręgów, jakie mają inne długoogoniaste pterozaury. Elastyczność ta jest podstawową cechą, jej znaczenie funkcjonalne w tym rodzaju jest nieznane. Wiadomo jednak, że usztywniony ogon pterozaurów typu Ramphorhynchus jest urządzeniem zwiększającym stabilność ich lotu. Bez tej stabilności zwierzę byłoby bardziej zwrotne, ale jego lot wymagałby większej kontroli ze strony mózgu.
Pytania i odpowiedzi
P: Jakim typem stworzenia jest Eudimorphodon?
O: Eudimorphodon jest niedawno odkrytym pterozaurem i pochodzi z łupków ułożonych w skałach górnego triasu we Włoszech.
P: Jak znaleziono szkielet Eudimorphodona?
O: Prawie kompletny szkielet został znaleziony w 1973 roku.
P: Co sprawia, że zęby Eudimorphodona są wyjątkowe?
O: Zęby z przodu to kły, dalej z tyłu zęby są małe i wielopunktowe, wiele z nich ma pięć kłów. Jest to wyjątkowe wśród pterozaurów, których zęby mają zazwyczaj prostą, stożkową formę.
P: Co jadł Eudimorphodon?
O: Zawartość żołądka wskazuje, że zjadł małą rybę, Parapholidophorus. Ślady po bokach tych zębów sugerują, że Eudimorphodon żywił się również bezkręgowcami o twardych skorupach. Młodociany Eudimorphodon miał nieco inne i mniej zębów, i mógł jeść owady.
P: Jak oddziaływały na siebie górne i dolne zęby, gdy szczęki były zamknięte?
O: Górne i dolne zęby Eudimorphodon stykały się bezpośrednio ze sobą, gdy szczęki były zamknięte, zwłaszcza z tyłu szczęki.
P: Co jest niezwykłego w budowie jego ogona w porównaniu z innymi długoogoniastymi pterozaurami?
O: Nierozwiązaną zagadką jest elastyczność jego ogona, w którym nie ma bardzo długich usztywniających kręgów, jakie mają inne pterozaury długoogonowe.
P: Jak ta elastyczność wpływa na kontrolę lotu tego gatunku?
O: Ta giętkość dodaje stabilności ich lotowi, ale wymaga większej kontroli ze strony mózgu przy manewrowaniu bez tej stabilności.
