Eoceno-Oligocenowe wyginięcie
Koniec eocenu był początkiem oligocenu (33,9 mln lat temu). Charakteryzuje się on dużym obrotem kwiatowym i faunistycznym.
Większość dotkniętych nim organizmów miała charakter morski lub wodny. Należały do nich ostatnie ze starożytnych waleni, Archaeoceti.
Był to czas wielkich zmian klimatycznych, zwłaszcza chłodzenia. Początkowo nie było to związane z żadnym poważnym uderzeniem ani z żadnym katastroficznym zdarzeniem wulkanicznym.
Ale aktywność wulkaniczna mogła spowodować zdarzenie wymarcia. Mniej więcej w tym czasie miało miejsce kilka dużych uderzeń meteorytów. Jedno z nich spowodowało zderzenie z kraterem uderzeniowym w Zatoce Chesapeake na odcinku 40 km (25 mil), a drugie w kraterze Popigai na odcinku 100 km (62 mil) w środkowej Syberii, rozpraszając odłamki być może aż do Europy. Nowe datowanie meteoru Popigai sugeruje, że może on być przyczyną masowego wyginięcia.
Wiodąca teoria naukowa dotycząca chłodzenia klimatu przewiduje w tym czasie spadek zawartości dwutlenku węgla w atmosferze, który powoli zmniejszał się w połowie do późnego eocenu i prawdopodobnie osiągnął pewien próg około 34 milionów lat temu. Granica ta jest ściśle powiązana ze zdarzeniem oligoceńskiego Oi-1, zmianą izotopów tlenu, która wyznacza początek pokrycia pokrywy lodowej na Antarktydzie.
Wydarzenia związane z wyginięciem
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest eocen i kiedy się skończył?
O: Eocen to epoka geologiczna w historii Ziemi, która zakończyła się 33,9 miliona lat temu.
P: Co oznaczał początek oligocenu?
O: Koniec eocenu wyznaczył początek oligocenu.
P: Co się stało podczas przejścia z eocenu do oligocenu?
O: Nastąpiła duża rotacja flory i fauny, wyginęło wiele organizmów morskich i wodnych, w tym ostatnie starożytne walenie.
P: Czy jakieś większe uderzenie lub wydarzenie wulkaniczne spowodowało zmiany klimatyczne na początku oligocenu?
O: Na początku zmiany klimatyczne nie były związane z żadnym pojedynczym dużym uderzeniem lub katastrofalnym wydarzeniem wulkanicznym, ale aktywność wulkaniczna mogła odegrać pewną rolę.
P: Czy w okresie przejścia z eocenu do oligocenu były jakieś uderzenia meteorytów, które mogły odegrać rolę w wymieraniu?
O: Tak, było kilka dużych uderzeń meteorytów, w tym jedno, które stworzyło krater uderzeniowy w Zatoce Chesapeake o średnicy 40 km i inne w kraterze Popigai o średnicy 100 km w środkowej Syberii.
P: Jaka jest wiodąca teoria naukowa dotycząca ochłodzenia klimatu w tym okresie?
O: Wiodąca teoria naukowa mówi o spadku zawartości dwutlenku węgla w atmosferze, która powoli zmniejszała się w połowie lub pod koniec eocenu i prawdopodobnie osiągnęła jakiś próg około 34 milionów lat temu.
P: Jakie wydarzenie wyznacza początek pokrywy lodowej na Antarktydzie i jak jest ono związane z przejściem z eocenu do oligocenu?
O: Wydarzenie Oi-1, zmiana izotopu tlenu, wyznacza początek pokrycia lodem Antarktydy i jest ściśle związane z przejściem z eocenu do oligocenu.
