Poprawka dotycząca praw wyborczych w Dystrykcie Kolumbii

Tekst

Sekcja 1
Dla celów reprezentacji w Kongresie, wyboru Prezydenta i Wiceprezydenta oraz artykułu V niniejszej Konstytucji, Dystrykt stanowiący siedzibę rządu Stanów Zjednoczonych traktowany jest tak, jakby był Stanem.

Sekcja 2Wykonywanie
praw i uprawnień przyznanych na mocy niniejszego artykułu należy do mieszkańców Okręgu stanowiącego siedzibę rządu, zgodnie z postanowieniami Kongresu.

Sekcja 3Uchyla się artykuł dwudziesty trzeci poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

Sekcja 4 Niniejszy
artykuł nie będzie działał, o ile nie zostanie ratyfikowany jako poprawka do Konstytucji przez legislatury trzech czwartych Stanów w ciągu siedmiu lat od daty jego przedłożenia.

Historia ustawodawcza

Przedstawiciel Don Edwards z Kalifornii zaproponował House Joint Resolution 554 w 95 Kongresie. Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych uchwaliła ją 2 marca 1978 r. stosunkiem głosów 289-127, przy 18 głosujących przeciw. Senat Stanów Zjednoczonych uchwalił ją 22 sierpnia 1978 r. stosunkiem głosów 67-32, przy 1 głosie przeciwnym. W ten sposób poprawka o prawach wyborczych Dystryktu Kolumbii została przekazana do ratyfikacji przez legislatury stanowe. Kongres zawarł w tekście proponowanej poprawki wymóg, aby ratyfikacja przez trzy czwarte (38) stanów została zakończona w ciągu siedmiu lat od jej uchwalenia przez Kongres (tj. 22 sierpnia 1985 r.), aby proponowana poprawka stała się częścią Konstytucji. Dzięki umieszczeniu terminu ratyfikacji w tekście proponowanej poprawki, termin ten nie mógł być przedłużony, jak to miało miejsce w przypadku Equal Rights Amendment.

Historia ratyfikacji

Ratyfikacja przez legislatury co najmniej 38 z 50 stanów do 22 sierpnia 1985 r. była konieczna, aby Poprawka do Praw Wyborczych Dystryktu Kolumbii stała się częścią Konstytucji. W siedmioletnim okresie wyznaczonym przez Kongres została ona ratyfikowana tylko przez 16 stanów i dlatego nie została przyjęta. Poprawka została ratyfikowana przez następujące stany:

1. New Jersey dnia 11 września 1978 r.
2. Michigan dnia 13 grudnia 1978 r.
3. Ohio dnia 21 grudnia 1978 r.
4. Minnesota dnia 19 marca 1979 r.
5. Massachusetts 19 marca 1979 r.
6. Connecticut dnia 11 kwietnia 1979 r.
7. Wisconsin dnia 1 listopada 1979 r.
8. Maryland dnia 19 marca 1980 r.
9. Hawaje dnia 17 kwietnia 1980 r.
10. Oregon dnia 6 lipca 1981 r.
11. Maine 16 lutego 1983 r.
12. Zachodnia Wirginia 23 lutego 1983 r.
13. Rhode Island w dniu 13 maja 1983 r.
14. Iowa dnia 19 stycznia 1984 r.
15. Luizjana dnia 24 czerwca 1984 r.
16. Delaware dnia 28 czerwca 1984 r.

Państwa zaznaczone na niebiesko ratyfikowały poprawkę

Efekty, gdyby został przyjęty

Gdyby została przyjęta, dawałaby Waszyngtonowi pełną reprezentację w obu izbach Kongresu. Ponadto, ta proponowana poprawka uchyliłaby Dwudziestą Trzecią Poprawkę. Dwudziesta trzecia poprawka nie zezwala Waszyngtonowi na posiadanie większej liczby głosów elektorskich "niż stan o najmniejszej liczbie ludności", ani nie przyznaje mu żadnej roli w wyborze prezydenta przez Izbę Reprezentantów (lub wiceprezydenta przez Senat). W przeciwieństwie do tego, proponowana poprawka zapewniłaby Waszyngtonowi D.C. pełne uczestnictwo w Kolegium Elektorskim. Wreszcie, proponowana poprawka pozwoliłaby również Radzie Dystryktu Kolumbii, Kongresowi lub mieszkańcom Waszyngtonu (w zależności od tego, jak interpretowano by proponowaną poprawkę) decydować o ratyfikacji każdej proponowanej poprawki do Konstytucji lub wnioskować do Kongresu o zwołanie konwencji w celu zaproponowania poprawek do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, tak jak może to zrobić stanowa legislatura zgodnie z procesem wprowadzania poprawek do Konstytucji. Poprawka nie uczyniłaby Waszyngtonu D.C. stanem, ani nie wpłynęłaby na władzę Kongresu nad nim.