Die Frau vom Checkpoint Charlie

Historia

Część 1

W 1982 roku Sara Bender mieszka ze swoimi dwiema córkami Silvią (11) i Sabine (9) w Erfurcie w NRD (Niemcy Wschodnie). Ich matka powiedziała kilka rzeczy, które krytykowały rząd ich kraju. W komunistycznym kraju, jakim była NRD, krytyka rządu była czymś złym. Z powodu tego, co powiedziała ich matka, jej dzieci były źle traktowane w szkole.

Sara chce wyjść za mąż za Petera Kocha, którego zna z pracy. Ślub zostaje zaaranżowany. Ojciec Sary mieszka w Helmstedt w zachodnich Niemczech. Jedzie na ślub córki, ale po drodze ulega wypadkowi na autostradzie i zostaje poważnie ranny. Ślub zostaje przełożony. Sara chce odwiedzić ojca w szpitalu w Niemczech Zachodnich, ale rząd NRD nie pozwala jej na to z powodu krytycznych słów, które wypowiedziała. Jej ojciec umiera. Sara wciąż prosi o pozwolenie na wyjazd z kraju, ale nie otrzymuje go, a w pracy jest jej coraz trudniej.

Próbuje uciec z NRD wraz z dwiema córkami. Udaje im się przedostać do Rumunii, chcą jechać do Jugosławii, ale zostają złapani przez wschodnioniemiecką tajną policję (Stasi). Stasi wiedziało, że będą próbowali uciec, bo w mieszkaniu Sary umieściło tajne mikrofony, dzięki którym mogli słyszeć wszystko, co się do nich mówi. Sara i dzieci zostają przewiezieni z powrotem do Berlina Wschodniego. Na lotnisku dzieci zostają oddzielone od matki. Zostają przewiezione do domu dziecka w Dreźnie. Sara zostaje zamknięta w celi policyjnej. Jej przyjaciel Peter, za którego chciała wyjść za mąż, okazuje się być po stronie Stasi. Działa przeciwko niej. Sara zostaje skazana na trzy lata więzienia.

Część 2

Po dwóch latach więzienia Sara zostaje zwolniona dzięki rządowi Niemiec Zachodnich, który zapłacił NRD za jej uwolnienie i pozwolenie na przyjazd na Zachód. Nadal nie może zobaczyć swoich dwóch córek, które zostały wysłane do rodziny zastępczej, lojalnej wobec komunistycznego rządu. Sara zostaje podstępem zmuszona do podpisania dokumentów, które w rzeczywistości oznaczają, że nie ma już żadnych praw do widywania się z córkami.

Sara nie może znieść pobytu na Zachodzie bez swoich córek. Natychmiast zaczyna błagać NRD, by pozwoliła jej córkom do niej dołączyć, ale nic się nie dzieje. Nawet rząd zachodnioniemiecki jej nie pomaga, ponieważ z powodów politycznych nie chce zacieśniać złych stosunków z NRD w Berlinie Wschodnim.

Sara uważa, że jedynym sposobem, aby ktoś zwrócił na nią uwagę, jest zdobycie rozgłosu. Z pomocą przychodzi jej dziennikarz i fotograf Richard Panter. Staje przy Checkpoint Charlie, miejscu w środku Berlina, gdzie cudzoziemcy mogli przechodzić z jednej strony podzielonego miasta na drugą. Nosi duży transparent z napisem: "Oddajcie mi moje dzieci!". Richard robi zdjęcia i nakłania gazety na całym świecie, by je wydrukowały. Nie podoba się to rządowi NRD. Wysyłają agentów, aby jej grozili. Zostaje nawet napadnięta i zraniona na ulicy, i mówi się jej, że następnym razem zostanie zabita, jeśli będzie kontynuować swoją kampanię. Nawet Niemcy Zachodnie proszą ją o zaprzestanie kampanii, ponieważ jest ona szkodliwa dla stosunków międzynarodowych.

Sara nie zatrzymuje się jednak. Udaje jej się nawiązać kontakt z dziećmi, przemycając listy i wiadomości na kasetach magnetofonowych. Dziewczynki są bardzo pocieszone i myślą, że wkrótce będą mogły dołączyć do matki na Zachodzie. Ale nie ma na to zgody.

Sara jedzie na konferencję do Helsinek, gdzie chce rozmawiać z Hansem-Dietrichem Genscherem, zachodnioniemieckim ministrem spraw zagranicznych (film nieco odbiega od tego, co naprawdę się wydarzyło). Zostaje podwieziona samochodem przez mężczyzn, którzy mówią, że zabierają ją do Genschera, ale są to agenci Stasi, którzy zabierają ją do lasu, aby ją zamordować, ale udaje jej się uciec.

Jej dwie córki dowiadują się, że ich matka zginęła w wypadku samochodowym, ale to kłamstwo. Dzieci przypadkiem widzą matkę demonstrującą w telewizyjnych wiadomościach. Uświadamiają sobie, że ona wciąż żyje. Jej przybrani rodzice znajdują nagranie na kasecie magnetofonowej, na którym dziewczynki krytykują rząd NRD. Zostają surowo ukarane.

W końcu ich przybrana matka współczuje im i pomaga przekonać rząd NRD do wypuszczenia dzieci na wolność. Dzieci łączą się z matką w Berlinie Zachodnim.