Ballada

Charakterystyka

Piosenki te opowiadają osobiste historie życia w Australii. Historie te mogą obejmować górnictwo, hodowlę i pędzenie bydła, strzyżenie owiec, wędrówki, historie wojenne, strajk australijskich ślusarzy w 1891 roku, konflikt między biednymi pracującymi i bogatymi rolnikami (squatters), bushrangerów, takich jak Ned Kelly, a także miłość i bardziej nowoczesne tematy, takie jak ciężarówki.

Chociaż nie są to ballady z krzewów technicznych, to są też liczne szanty morskie. Śpiewali je wielorybnicy i marynarze, a także pieśni o podróży skazańców i innych imigrantów z Anglii do Australii.

Współczesne style muzyczne dla ballad są różne, mimo że treść jest podobna. Dobrymi przykładami starszego, tradycyjnego stylu ballad są Slim Dusty's When the Rain Tumbles Down w lipcu czy Leave Him in the Long Yard. Mają one mocną fabułę w wierszach, z refrenami ustawionymi na beat Pick n' Strum. Nowoczesne ballady krzakowe mogą wykorzystywać styl finger picking i strming rockowy.

Historia

Australijskie tradycje muzyczne obejmują angielskie, szkockie i irlandzkie pieśni ludowe skazańców, a także twórczość duszpasterskich poetów lat osiemdziesiątych XIX wieku. W XIX wieku istniała również tradycja śpiewania pieśni hymnów, którą przywieźli misjonarze. Początki australijskiej muzyki buszowej wywodzą się z pieśni śpiewanych przez skazańców, którzy zostali wysłani do Australii w 1788 roku. Opowiadają one o surowym życiu tamtych czasów, o ludziach i wydarzeniach, w tym o buszmanach, karczmarzach, łajdakach, lotnikach i ścinaczach. Skazańcy i buszmani często narzekali na nadużycia władzy przez rządy. Przykładem mogą być ballady, takie jak: The Wild Colonial Boy, Click Go The Shears, The Eumeralla Shore, The Drover's Dream, The Queensland Drover, The Dying Stockman i Moreton Bay.

Później buszowe ballady opowiadały o wojnach, suszach, powodziach, Aborygenach, kolei i drogach. Innym tematem była izolacja i samotność życia w australijskim buszu. Często opowiadają o trudnościach i zmaganiach pracujących ubogich ludzi. Krzewiaste ballady są często ironiczne i humorystyczne, na przykład Beautiful Land of Australia. Były one tradycją ustną i folklorystyczną, a dopiero później zostały wydane drukiem, jak np. Stare pieśni krzewowe Banjo Patersona, w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku.

Teksty do "Waltzing Matilda", często uważane za nieoficjalny hymn narodowy Australii, zostały napisane przez Banjo Patersona w 1895 roku. Ten rodzaj australijskiej muzyki country, z tekstami skupiającymi się na tematyce ściśle australijskiej, jest powszechnie znany jako "bush music" lub "bush band music".

Ballady były kontynuowane w Australii długo po tym, jak muzyka popularna pojawiła się w Wielkiej Brytanii. Styl ballad w wiejskiej Anglii zaczął wygasać, gdy w wyniku rozbiorów ziemi, industrializacji i urbanizacji ludzie przemieszczali się z gospodarstw rolnych do miast. Angielska muzyka popularna pojawiła się w salach koncertowych klasy robotniczej w latach 30. i 40. ubiegłego wieku. W Australii, która wciąż miała dużą populację wiejską, muzyka popularna zaczęła się dużo później.

Już w latach dwudziestych XX wieku różne grupy etniczne w Asutralii miały wpływ na ballady. Poncie Cubillo wprowadził w Darwinie rondallę z filipińskim zespołem smyczkowym. Tradycja ballad rozrosła się o niektóre z tych wpływów, w tym chińskie i filipińskie. Byli też Włosi uprawiający tytoń, rodzina de Bortoli, w "Teksasie w Queensland", dodając do tego mieszankę ludowych melodii i hillbilly Tex Morton. Morton, wokalista muzyki country z Nowej Zelandii, dokonał szeregu nagrań o tematyce australijskiej w latach 1936-1943. Były to m.in. "Dying Duffer's Prayer", "Murrumbridgee Jack", "Billy Brink The Shearer", "Stockman's Last Bed", "Owinąć mnie w mój stek i koc", "Rocky Ned (The Outlaw)" i "Ned Kelly Song". Chociaż są one częścią tradycji ballady buszu, Morton śpiewał bez australijskiego akcentu i używał jodłowania jak amerykański piosenkarz Jimmie Rodgers. Amerykańskie piosenki kowbojskie i country oraz rock 'n' roll z lat 50. wywarły wpływ na ballady buszu w Australii. Wraz z rozwojem nowoczesnej komunikacji ballady buszu dzielą współczesną australijską scenę muzyczną z rockabilly, muzyką country, bluesem, teksaskim swingiem, bluegrassem, piosenkami trailowymi i country pop.

Muzycy country i folk, w tym Slim Dusty, Stan Coster, Rolf Harris, The Bushwackers, John Williamson, Graeme Connors i John Schumann z zespołu Redgum, wciąż nagrywają stare ballady z buszu. Współcześni artyści, w tym Sara Storer i Lee Kernaghan, czerpią wiele z tego dziedzictwa. Ashley Cook, współczesny balladysta, śpiewa na tematy związane z życiem w rolnictwie i pracą w górnictwie w Australii: Cattle, Dust and Leather oraz Blue Queensland Dogs. Jego piosenka "Road to Kakadu" opowiada o zabijaniu bawołów wodnych w Terytorium Północnym w latach 90. w celu zwalczania choroby Brucelozy. Pod księżycem Queensland Moon kryje się życie i śmierć w roli spadochroniarza.

Pierwsza strona "The Dying Stockman," ballady o buszu opublikowanej w kolekcji Banjo Patersona z 1905 r. "The Old Bush Songs".

Opinia publiczna

Krzewiasty styl ballady jest czasami postrzegany jako niewyszukany i prosty. Dzieje się tak dlatego, że wykorzystuje kliknięte obrazy i stereotypy.

Krzewiaste ballady wywarły wpływ na australijski teatr i filmy. Od połowy XX wieku piosenki krzewiaste były często wykonywane przez zespoły buszujące, takie jak The Bandicoots czy Franklyn B Paverty. Były ballady krzewiaste, w tym Shirley Thoms (1925-1999) znane jako Australia jodłująca ukochana, oraz rdzenna wokalistka - autorka piosenek Yvonne Bradley.

Nagrody

W celu wyróżnienia balladerów z krzewów stworzono szereg nagród. Jeff Brown był nominowany do Złotej Gitary w kategorii Bush Ballad of the Year za piosenkę, którą nagrał W skrzydłach stoczni w 2008 roku. Powiedział, że "...ważne jest, aby utrzymać przy życiu stare przędze poprzez ballady muzyki country. To naprawdę nasze dziedzictwo i musi być utrzymane przy życiu, a stare ballady z buszu są sposobem na to." Poprzedni zwycięzcy nagrody Country Music Awards Australia Bush Ballad of the Year to Anne Kirkpatrick i Joy McKean. Nagroda Stan Coster Memorial Bush Ballad ma kilka kategorii. W 2007 roku Reg Poole został wokalistą roku za "A Tribute To Slim", Graham Rodger został autorem piosenek roku za "The Battle Of Long Tan", a Dean Perrett za album roku za "New Tradition" Magazyn Balladeers Bulletin organizuje również konkurs "Bush Balladeer Starquest". Podczas 36th Country Music Awards of Australia 2008, które odbyło się w Tamworth, Amos Morris został najmłodszym artystą, który zdobył Złotą Gitarę w kategorii Bush Ballad of the Year z Sign of the Times.

Przykłady

Przykłady popularnych ballad i piosenek buszowych to m.in:

Tradycyjne:

• "The Wild Colonial Boy"
• "Click Go the Shears"
• "Moreton Bay"

Bush Bards:

• "Freedom on the Wallaby" autorstwa Henry'ego Lawsona
• "The Sick Stockrider" Adama Lindsaya Gordona
• "Waltzing Matilda" Banjo Patersona

Współcześni pisarze i piosenkarze:

• Kiedy deszcz potyka się w lipcu przez Slim Dusty
• Leave Him in the Longyard autorstwa Kelly Dixon (wersje Slim Dusty i Lee Kernaghan)
• Hotel Three Rivers autorstwa Stana Costera (wersje: Slim Dusty i John Williamson)
• "Ballada Camooweal" śpiewana przez Slim Dusty'ego
• Największe rozczarowanie Joy McKean (śpiewane przez Slim Dusty'ego i Troya Cassar-Daleya)
• Mallee Boy autorstwa Johna Williamsona
• Diamantina Drover autorstwa Johna Williamsona

ballady krzewiaste

• Buddy Williams (1918-1986)
• Lex Banning (1921-1965)
• Barbara Baynton (1857-1929)
• Barcroft Boake (1866-1892)
• David Campbell
• Stan Coster (1930-1997)
• C. J. Dennis (1876-1938)
• Slim Dusty (1927-2003)
• Edward Dyson
• Warren Fahey
• John Farrell (1851-1904)
• Geoffrey Lehmann
• Jack Graydon (1999-)
• Adam Lindsay Gordon (1833-1870)
• Lindsay Hammond (1952-)
• Edward Harrington (1896-1966)
• Clive James
• Henry Kendall (1839-1882)
• Henry Lawson (1867-1922)
• Dorothea Mackellar
• Francis MacNamara
• James McAuley
• Breaker Morant (1864-1902)
• John Shaw Neilson (1872-1942)
• Gordon Parsons (1926-1990)
• Banjo Paterson (1864-1941)
• Dziekan Perrett
• William Henry Ogilvie (1869-1963)
• Jack O'Hagan (1898-1987)
• Raymond Rose (1936-2010)
• Kenneth Slessor
• Shirley Thoms
• John Williamson (ur. 1945 r.)
• Francis Webb

Kolekcjonerzy pieśni buszowych

• John Manifold (ballada i kolektor)
• John Meredith
• Les Murray
• Banjo Paterson
• Bill Scott (autor) (balladeer i kolekcjoner)

Lawson


Patterson

Powiązane strony

• Literatura australijska