Phil Hartman
Phillip Edward Hartmann (znany zawodowo jako Phil Hartman; 24 września 1948 - 28 maja 1998) był urodzonym w Kanadzie amerykańskim grafikiem, artystą, pisarzem, komikiem, artystą głosowym i aktorem. Hartman urodził się w Brantford, Ontario, Kanada, a następnie przeniósł się do Stanów Zjednoczonych z rodziną w wieku 10 lat, a następnie stał się obywatelem amerykańskim w 1990 roku. Hartman był członkiem obsady programu Saturday Night Live.
Wczesne życie
Hartman urodził się jako Philip Edward Hartmann 24 września 1948 roku w Brantford, Ontario, Kanada. Był czwartym z ośmiorga dzieci Doris Marguerite (Wardell) i Ruperta Loebiga Hartmanna, sprzedawcy specjalizującego się w materiałach budowlanych. Jeden z jego braci nazywa się John Hartman. Jego rodzice byli katolikami i w tej wierze wychowywali swoje dzieci. Jako średnie dziecko Hartman z trudem zdobywał sympatię i stwierdził: "Przypuszczam, że nie dostałem tego, czego chciałem od życia rodzinnego, więc zacząłem szukać miłości i uwagi gdzie indziej".
Kariera
Hartman rozpoczął swoją karierę w show-biznesie jako członek trupy komediowej Groundlings. Hartman dołączył do obsady Saturday Night Live w 1987 roku i pozostał w programie przez 8 lat. Do swojej przedwczesnej śmierci w 1998 r. Hartman występował również jako aktor głosowy w serialu The Simpsons. Był także częścią głównej obsady uznanego przez krytyków sitcomu News Radio, aż do momentu jego zabójstwa. Hartman, zanim stał się aktorem i wykonawcą, pracował jako projektant albumów i grafik dla wielu zespołów rockowych, takich jak Poco, America Crosby, Stills and Nashtakże współtworzył logo tej ostatniej grupy. Hartman miał również współtworzył postać Pee-wee Herman wraz z jego kolega Groundlings członek i współpracownik Paul Reubens. Hartman był również współautorem scenariusza do filmu Wielka przygoda Pee-wee'a.
Pojawił się również w wielu filmach, takich jak Coneheads, Kiki's Delivery Service, Cheech & Chong's Next Movie, House Guest, The Pagemaster, Small Soldiers i Jingle All The Way, wśród wielu innych. Hartman był również płodnym aktorem głosowym, który miał role głosowe w kilku kreskówkach, takich jak Scooby Doo, The Simpsons, Happily Ever After: Fairy Tales for Every Child, Darkwing Duck i The Smurfs.
Jednym z ostatnich godnych uwagi projektów Hartmana była gra wideo Blasto z 1998 roku, wydana na konsolę PlayStation.
Śmierć
W dniu 27 maja 1998 r. Brynn wróciła do domu tej nocy i bardzo się pokłóciła z mężem. Po kłótni Phil powiedział jej, że jeśli kiedykolwiek użyje narkotyków lub będzie znęcać się nad dziećmi, wtedy zerwie z nią i zabierze dzieci ze sobą. Później 28 maja 1998 r. o prawie 3:00 nad ranem, gdy spał w swoim łóżku, Phil zginął z rąk swojej żony, Brynn Omdahl-Hartman, z rewolweru. Brynn, odurzona i pod wpływem kokainy i alkoholu, pojechała do domu przyjaciela i przyznała się do morderstwa. Po powrocie do domu, z dwójką dzieci śpiących w środku, pani Hartman przyłożyła sobie pistolet do głowy i zakończyła życie około 6:30 rano. Phil Hartman został skremowany kilka dni później, a jego prochy rozsypano na wyspie u wybrzeży południowej Kalifornii.
Dwoje dzieci Hartmanów, Sean Edward Hartman (ur. w 1989 r.) i Birgen Anika Hartman (ur. w 1992 r.), było wychowywanych przez ciotkę i wujka, Katherine Omdahl (siostrę Brynn) i Michaela Wrighta w Minnesocie.
