Duke Ellington

Życie

Edward Kennedy Ellington urodził się 29 kwietnia 1899 roku. Jego rodzice nazywali się James Edward Ellington i Daisy Kennedy Ellington. James Edward Ellington (J.E.) urodził się w Lincolnton w Północnej Karolinie 15 kwietnia 1879 roku i wraz z rodzicami przeprowadził się do Waszyngtonu w 1886 roku. Daisy Kennedy urodziła się w Waszyngtonie 4 stycznia 1879 roku. Jej ojciec był amerykańskim niewolnikiem. J.E. pracował dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Pracował również jako kamerdyner białego lekarza. Czasami pracował jako kelner w Białym Domu. Daisy i J.E. grali na pianinie.

W wieku siedmiu lat Ellington rozpoczął naukę gry na fortepianie. Daisy pomagała synowi w nauce dobrych manier. Przyjaciele Ellingtona zauważyli, że zachowuje się jak dżentelmen i nadali mu przydomek "Duke"." Początkowo Ellington bardziej interesował się baseballem niż grą na fortepianie. Później wspominał, że prezydent Theodore Roosevelt oglądał go grającego w baseball. Ellington uczęszczał do Armstrong Technical High School w Waszyngtonie, D.C. Jego pierwszą pracą było sprzedawanie orzeszków na meczach baseballowych Washington Senators. Ta praca pomogła mu stać się bardziej pewnym siebie.

W 1914 roku Ellington napisał swoją pierwszą piosenkę. Miał pracę w kawiarni, podając sodę, używając fontanny sodowej. Jego piosenka nosiła tytuł "Soda Fountain Rag". Nie umiał jeszcze czytać ani pisać muzyki. Ellington opuszczał wiele lekcji gry na fortepianie i nie uważał, że jest w tym bardzo dobry. Kiedy miał 14 lat usłyszał pianistów grających w sali bilardowej. Zainspirowało go to do większych starań w grze na fortepianie.

Słyszał, jak gra się na fortepianie w Waszyngtonie, Filadelfii i Atlantic City. Próbował naśladować zasłyszane style. Zaczął poznawać harmonię, nauczył się czytać i pisać muzykę. W 1916 r. otrzymał stypendium na studia artystyczne w Pratt Institute na Brooklynie, ale zamiast tego postanowił skupić się na muzyce.

W latach 1917-1919 Ellington rozpoczął swoją profesjonalną karierę muzyczną. W ciągu dnia zajmował się malowaniem szyldów. W nocy grał na fortepianie. Czasami dostawał pracę przy fortepianie od ludzi, których poznał w swojej innej pracy. Założył swój pierwszy zespół, "The Duke's Serenaders". Grali oni w Waszyngtonie i Wirginii na potańcówkach i przyjęciach. Inni muzycy w jego zespole to Otto Hardwick, grający na basie, a potem na saksofonie; Arthur Whetsol na trąbce; Elmer Snowden na banjo; i Sonny Greer na perkusji. Grali zarówno dla białych, jak i czarnych, co było wówczas ewenementem.