Reguła Bergmanna
Zasada Bergmanna jest zasadą ekogeograficzną. Stwierdza ona, że w ramach szeroko rozpowszechnionej grupy zwierząt, większe znajdują się w chłodniejszych środowiskach, a mniejsze w cieplejszych regionach.
Tak więc, na przykład, u niedźwiedzi największym członem jest niedźwiedź polarny, a najmniejsze człony znajdują się w obszarach subtropikalnych (panda). Największym tygrysem jest tygrys syberyjski. Duże ssaki z późnej epoki lodowcowej były na ogół większe niż ich dzisiejsi potomkowie.
Nazwa reguły pochodzi od nazwiska XIX-wiecznego niemieckiego biologa Carla Bergmanna, który opisał wzór w 1847 roku, choć nie był pierwszym, który go zauważył. Wydaje się, że reguła Bergmanna jest prawdziwa dla wielu ssaków i ptaków, ale są wyjątki.
Chociaż pierwotnie ujęty w kategoriach gatunkowych, wydaje się mieć zastosowanie do populacji w obrębie danego gatunku. Reguła Bergmanna jest najczęściej stosowana w odniesieniu do ssaków i ptaków, które są endotermami, ale niektórzy badacze znaleźli również dowody na istnienie tej reguły w badaniach gatunków ektotermalnych.
Oprócz tego, że jest to ogólny wzorzec w przestrzeni, reguła Bergmanna została zgłoszona w wymarłych populacjach z rejestru kopalnego. W szczególności, odwracalne karłowatość ssaków miała miejsce podczas dwóch niezwykle ciepłych, ale dość krótkich okresów w Paleogenie.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest reguła Bergmanna?
O: Reguła Bergmanna to zasada ekogeograficzna, która mówi, że zwierzęta w obrębie szeroko rozpowszechnionej grupy mają tendencję do bycia większymi w zimniejszych środowiskach i mniejszymi w cieplejszych.
P: Kto odkrył regułę Bergmanna?
O: Nazwa reguły pochodzi od nazwiska dziewiętnastowiecznego niemieckiego biologa Carla Bergmanna, który opisał tę prawidłowość w 1847 roku, ale nie był pierwszym, który ją zauważył.
P: Czy reguła Bergmanna dotyczy tylko gatunków, czy również populacji?
O: Chociaż początkowo reguła Bergmanna odnosiła się do gatunków, wydaje się, że dotyczy również populacji w obrębie gatunku.
P: Czy reguła Bergmanna dotyczy tylko ssaków i ptaków?
O: Reguła Bergmanna najczęściej odnosi się do ssaków i ptaków, które są endotermiczne, ale niektórzy badacze znaleźli potwierdzenie tej reguły również w badaniach gatunków ektotermicznych.
P: Czy istnieją wyjątki od reguły Bergmanna?
O: Tak, istnieją wyjątki od reguły Bergmanna, ale wydaje się, że jest ona prawdziwa dla wielu ssaków i ptaków.
P: Czy reguła Bergmanna dotyczy tylko żywych zwierząt?
O: Nie, reguła Bergmanna została odnotowana również w populacjach wymarłych z zapisów kopalnych.
P: Czy w przeszłości podczas ekstremalnie ciepłych okresów występowało karłowacenie ssaków?
O: Tak, odwracalne karłowacenie ssaków miało miejsce podczas dwóch ekstremalnie ciepłych, ale krótkich okresów w paleogenie.
