Wirusowa koperta

Wirusowa koperta to najbardziej zewnętrzna warstwa wirusa. Chroni ona wirusa podczas jego przemieszczania się między komórkami gospodarza w ramach cyklu życia. Nie wszystkie wirusy mają koperty.

Koperty wykonane są z części błon komórkowych gospodarza (fosfolipidów i białek), ale zawierają niektóre glikoproteiny wirusowe. Mogą one pomóc wirusom w uniknięciu układu odpornościowego gospodarza. Glikoproteiny znajdujące się na powierzchni koperty pomagają zidentyfikować i związać się z miejscami, w których znajdują się receptory na błonie komórkowej gospodarza. Następnie koperta wirusowa łączy się z błoną nosiciela, pozwalając genomowi wirusa wejść i zainfekować nosiciela.

Niektóre zakamuflowane wirusy mają również kapsułkę. Jest to kolejna warstwa białka, pomiędzy kopertą a genomem.

Komórka, z której pąki wirusa często umierają lub są osłabione. Dwuwarstwowa powłoka lipidowa tych wirusów jest wrażliwa na wysuszanie, wysoką temperaturę i detergenty. Ułatwia to jałowość tych wirusów w porównaniu z wirusami nieosłoniętymi. Nie mogą one przetrwać bardzo długo poza środowiskiem gospodarza i zazwyczaj muszą się przemieszczać bezpośrednio od gospodarza do gospodarza. Są bardzo zdolne do adaptacji i mogą się zmienić w krótkim czasie, aby ominąć układ odpornościowy. Wirusy zamknięte w obudowie mogą powodować trwałe infekcje.

Pytania i odpowiedzi

P: Co to jest otoczka wirusowa?

P: Czy wszystkie wirusy mają otoczkę?

P: Z czego zbudowane są otoczki wirusów?

P: W jaki sposób glikoproteiny na powierzchni otoczki pomagają wirusowi identyfikować i wiązać się z miejscami receptorowymi na błonie gospodarza?

P: Co się dzieje, gdy otoczka wirusa łączy się z błoną gospodarza?

P: Czy wszystkie wirusy otoczkowe mają kapsyd?

P: Czy wirusy otoczkowe są łatwiejsze lub trudniejsze do sterylizacji niż wirusy bez otoczki?

Szukaj według litery