Nurkowanie zsynchronizowane
Nurkowanie synchroniczne (synchro diving) to sport, w którym dwóch nurków nurkuje w tym samym czasie jako zespół z trzymetrowej trampoliny lub dziesięciometrowej platformy. Jest to jeden z rodzajów nurkowania, który należy do Igrzysk Olimpijskich od 2000 roku w Sydney. Konkurencja składa się z pięciu lub sześciu rund w zależności od zawodów. W pierwszych dwóch rundach nurkowie wykonują dwa podstawowe nurkowania. Następnie, od trzeciej do piątej rundy, wykonują bardziej złożone nurkowania w stylu wolnym. Zwycięzcy są wyłaniani na podstawie łącznej punktacji sędziów. Są dwa rodzaje sędziów. Jeden z nich to sędzia techniczny, który ocenia stopień wykonania nurkowań. Drugi to sędzia synchro, który ocenia synchronizację dwóch nurków. (synchro)
Historia nurkowania zsynchronizowanego
Nurkowanie synchroniczne zostało wprowadzone na arenie międzynarodowej podczas mistrzostw świata FINA w 1995 roku. W 1999 roku na posiedzeniu zarządu MKOl w Lozannie dodano do programu olimpijskiego cztery konkurencje nurkowania synchronicznego. Następnie, stał się sportem olimpijskim z debiutem na igrzyskach w Sydney w 2000 roku z trzema metrami trampoliny i dziesięcioma metrami platformy zarówno dla mężczyzn jak i kobiet.
Typ nurkowania
Grupy nurkowe
Istnieje sześć grup nurkowań. Pierwsze cztery pokazują kierunek, w którym obraca się nurek.
1. Grupa do przodu: Nurek zwrócony jest przodem do deski i skacze w kierunku wody.
2. Grupa wsteczna: Nurkowanie wsteczne rozpoczyna się na końcu deski z nurkami plecami do wody.
3. Grupa odwrotna: Nurkowanie odwrotne rozpoczyna się od nurka zwróconego przodem do deski, a następnie obraca się w kierunku deski.
4. Grupa wewnętrzna: te nurkowania rozpoczynają się na końcu deski z nurkami plecami do wody, ale następnie obracają się w kierunku deski.
5. Grupa twistowa: Każde nurkowanie, które wykorzystuje twist z wyłączeniem armstandów.
6. Grupa Armstand: Nurkowania rozpoczynają się od pozycji handstand na końcu platformy przed nurkowaniem.
Pozycje ciała
Nurkowanie może być wykonywane w jednej z czterech pozycji.
Pike: Nogi są proste z ciałem zgiętym w pasie. ułożenie ramion może być różne w zależności od nurkowania przez każdego nurka.
Tuck: Ciało jest zgięte w talii i kolanach, a uda przyciągnięte do klatki piersiowej. Pięty trzymamy blisko pośladków, a stopy trzymamy razem.
Prosto: bez zgięcia w talii lub kolanach. Ułożenie ramion może być dowolnie wybrane przez nurka lub zależy od wykonywanego nurkowania.
Free: użycie którejkolwiek z trzech powyższych pozycji, lub ich kombinacji, podczas wykonywania nurkowania skrętnego.
Punktacja i sędziowanie
Punktacja
Podczas gdy do oceny zawodów indywidualnych potrzeba siedmiu sędziów, 11 sędziów ocenia nurkowanie synchroniczne. Podczas zawodów synchro, trzech sędziów punktuje zakończenie występu nurka A, podczas gdy trzech innych sędziów punktuje zakończenie występu nurka B. Pozostałych pięciu sędziów punktuje synchronizację dwóch nurków. Każdy sędzia ocenia nurkowanie od 0 do 10 punktów, w odstępach co pół punktu.
10: Doskonały
8,5-9,5: Bardzo dobry
7-8: Dobrze
5-6.5: Zadowalający
2,5-4,5: Niedostateczny
0,5-2: Niezadowalający
0: Całkowite niepowodzenie
Sędziowanie
Sędziowie oceniają następujące części nurkowania, aby określić ogólny wynik:
Podejście: kilka kroków do przodu na koniec deski przed startem. Powinno być płynne, ale siłowe z dobrą formą.
Start: Skok nurka z deski przed wykonaniem nurkowania. Pokazanie kontroli i równowagi jest ważne przy odpowiednim kącie i odległości od deski.
Wzniesienie: Wysokość skoku ma wpływ na wygląd nurkowania.Wyższy skok pozwala nurkom nurkować z dokładnością i płynnością ruchów.
Wykonanie: prawidłowe mechaniczne wykonanie, umiejętności, forma i gracja.
Wejście: Wejście do wody jest ważne, ponieważ jest to ostatni moment, który obserwuje sędzia. Powinno być pionowe z minimalnym rozpryskiem.
