Rów oceaniczny

Okopy oceaniczne mają stosunkowo strome boki opadające na dno oceanu.

Rowy oceaniczne powstają zazwyczaj wtedy, gdy płyta skorupiaków morskich wsuwa się pod lżejszą płytę kontynentalną lub inną płytę oceaniczną. Uważa się, że działa ona w zależności od gęstości. Gdy jedna płyta wsuwa się pod drugą, nazywa się to subdukcją. Gdy cięższa płyta opada, długi, wąski element powodujący jej ześlizgiwanie się nazywany jest "strefą subdukcji". To właśnie tutaj tworzą się okopy oceaniczne. Mogą one mieć 1500 mil (2400 km) długości, kilka mil głębokości i aż 70 mil (112 km) szerokości.

Co najmniej pięć wykopów ma ponad 6 mil (10 km) głębokości. Największa głębokość oceanu, jaką można usłyszeć, znajduje się w Challenger Deep w Mariana Trench, na głębokości 11.034 m (36.201 stóp) poniżej poziomu morza. Litosfera oceaniczna przenosi się do okopów w globalnym tempie około 3 km2/rok.

Rowy są aktywne w przypadku trzęsień ziemi i wynikających z nich tsunami. Większość wulkanizmów związanych z okopami występuje na kontynencie, a nie na dnie morza. Jednak wiele wulkanicznych wysp i gór podwodnych oceanu znajduje się w tzw. łukach wyspowych, wyginających łańcuchy wysp wznoszących się z dna morza, zwykle równoległe do wklęsłych krawędzi oceanicznego wykopu. Zachodni Pacyfik posiada łuki wyspiarskie, podobnie jak Wyspy Aleutyjskie.

W pobliżu wyspy Guam znajduje się słynny Rowu Mariańskiego, w którym Płyta Pacyfiku opada pod czołową krawędzią Płyty Euroazjatyckiej. Mierzony na wysokości 36 201 stóp - ponad 6,8 mili (11 km) głębokości, jest to najgłębsze znane miejsce w każdym oceanie. W 1960 roku dwóch mężczyzn w batyskafie Triest dotarło do dna Rowu Mariańskiego.

Inne rozległe regiony wykopów na całym świecie to Południowy Okop Sandwich pomiędzy Ameryką Południową a Antarktydą, Okop Peruwiańsko-Chileński oraz Okop Aleutyjski.

Skorupa oceaniczna tworzy się na grzbietach śródekranowych; litosfera jest zanurzona z powrotem w astenosferze w okopach.Zoom
Skorupa oceaniczna tworzy się na grzbietach śródekranowych; litosfera jest zanurzona z powrotem w astenosferze w okopach.

Okop Peruwiańsko-Chileński.Zoom
Okop Peruwiańsko-Chileński.

Pytania i odpowiedzi

P: Co to jest rów oceaniczny?


O: Rów oceaniczny jest długim, wąskim elementem na dnie oceanu, powstałym w wyniku wsunięcia się płyty oceanicznej pod lżejszą płytę kontynentalną lub inną płytę oceaniczną.

P: Jak powstają rowy?


O: Rowy powstają zazwyczaj w wyniku subdukcji, czyli wsuwania się jednej płyty pod drugą. Proces ten zachodzi dzięki gęstości.

P: Jak głęboki może być rów oceaniczny?


O: Rowy oceaniczne mogą mieć długość 1.500 mil (2.400 km), głębokość kilku mil i szerokość nawet 70 mil (112 km). Najgłębszym znanym miejscem w jakimkolwiek oceanie jest Głębia Challengera w Rowie Mariańskim na głębokości 11 034 m (36 201 stóp) poniżej poziomu morza.

P: Jaki rodzaj aktywności występuje w rowach?


O: W rowach występują trzęsienia ziemi i wynikające z nich tsunami. Większość wulkanizmu związanego z rowami występuje na kontynencie, a nie na dnie morza.

P: Czy istnieją jakieś godne uwagi przykłady rowów na świecie?


O: Tak, godne uwagi przykłady to Południowy Rów Sandwichowy pomiędzy Ameryką Południową a Antarktydą, Rów Peru-Chile oraz Rów Aleucki w pobliżu Guam, gdzie Płyta Pacyficzna schodzi pod Płytę Euroazjatycką - głębokość tego rowu zmierzono na 36 201 stóp, czyli ponad 6,8 mil (11 km)!
P: Kto osiągnął dno Rowu Mariańskiego w 1960 roku? O: Dwóch mężczyzn w batyskafie Trieste osiągnęło dno Rowu Mariańskiego w 1960 roku.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3