Atrofia mięśni
Zanik mięśni lub "marnotrawstwo mięśni" jest problemem medycznym, w którym człowiek traci tkankę mięśniową. Powoduje to osłabienie mięśni danej osoby. W przypadku zaniku mięśni, mięśnie mogą zostać całkowicie lub tylko częściowo zmarnowane.
Wiele starszych osób ma atrofię mięśniową. Zanik mięśni może wystąpić również u osób z określonymi chorobami lub schorzeniami, takimi jak rak, AIDS, zastoinowa niewydolność serca, przewlekła obturacyjnachorobai niewydolność nerek (gdy nerki nie pracują prawidłowo). Mięśnie mogą zaniknąć (lub stać się mniejsze i słabsze), gdy nie są wykorzystywane w takim stopniu, jak zwykle - na przykład, gdy osoba musi nosić gips na złamaną rękę lub nogę, lub gdy osoba musi długo leżeć w łóżku podczas długiej choroby. Zanik mięśni może być również spowodowany zespołem głośni Dejerine'a, wyniszczeniem, oparzeniami, niewydolnością wątroby i głodem.
Atrofia mięśni może powodować poważne problemy w życiu człowieka. W miarę jak osoba traci siłę mięśniową, traci zdolność do wykonywania coraz większej ilości czynności. Kiedy będzie próbował robić rzeczy, będzie bardziej narażony na wypadki. Zanik mięśni zwiększa również ryzyko upadku wśród osób z pewnymi schorzeniami, takimi jak IBM (inkluzyjne zapalenie mięśni ciała).
Nikt nie wie dokładnie, co powoduje zanik mięśni. Może to być spowodowane stopniową awarią "komórek satelitarnych", które pomagają w regeneracji włókien mięśni szkieletowych, a także zmniejszeniem wrażliwości na lub dostępności wydzielanych czynników wzrostu, które są niezbędne do utrzymania masy mięśniowej i przetrwania komórek satelitarnych.
W zanikaniu mięśni zmienia się normalna równowaga między syntezą białek a ich degradacją. Występuje ograniczenie ścieżek syntezy białek i aktywacja ścieżek rozkładu białek. W zależnej od ATP ścieżce ubiquitin/proteasomów, poszczególne białka są ukierunkowane na zniszczenie poprzez podwiązanie co najmniej czterech kopii małego peptydu zwanego ubiquitin na białko substratu. Podłoże jest następnie przeznaczone do zniszczenia przez proteasom.
Atrofia mięśni może być leczona
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest zanik mięśni?
A: Zanik mięśni, znany również jako "marnotrawstwo mięśni", to problem medyczny, w którym człowiek traci tkankę mięśniową, przez co mięśnie stają się słabsze.
P: Kogo może dotyczyć zanik mięśni?
O: Na zanik mięśni narażone są osoby starsze i osoby cierpiące na pewne choroby lub schorzenia, takie jak rak, AIDS, zastoinowa niewydolność serca, przewlekła obturacyjna choroba płuc i niewydolność nerek. Zanik mięśni może wystąpić również wtedy, gdy ktoś musi nosić gips na złamaną rękę lub nogę, albo gdy z powodu choroby musi przez dłuższy czas przebywać w łóżku. Inne przyczyny to zespół Dejerine Sottasa, wyniszczenie organizmu, oparzenia, niewydolność wątroby i głód.
P: Jakie są skutki zaniku mięśni?
O: W miarę jak osoba traci siłę mięśni, traci zdolność do wykonywania coraz większej ilości czynności. Osoba ta może również częściej ulegać wypadkom przy wykonywaniu czynności i zwiększa ryzyko upadku, jeżeli cierpi na pewne schorzenia, takie jak IBM (inclusion body myositis).
P: Co uważa się za przyczynę zaniku mięśni?
O: Dokładna przyczyna zaniku mięśni nie jest znana, ale może być spowodowana stopniową niewydolnością "komórek satelitarnych", które pomagają w regeneracji włókien mięśni szkieletowych oraz zmniejszoną wrażliwością lub dostępnością wydzielanych czynników wzrostu, niezbędnych do utrzymania masy mięśniowej i przetrwania komórek satelitarnych. Ponadto dochodzi do spadku regulacji szlaków syntezy białek i aktywacji szlaków rozpadu białek w zależnym od ATP szlaku ubikwityny/proteasomu, który kieruje określone białka do zniszczenia poprzez wiązanie z białkami substratowymi, które są następnie kierowane do zniszczenia przez proteasomy.
P: Czy atrofia mięśni może być leczona?
O: Tak, istnieją metody leczenia zaniku mięśni w zależności od stopnia jego zaawansowania, w tym ćwiczenia fizykoterapeutyczne mające na celu wzmocnienie osłabionych mięśni, stymulacja elektryczna, leki takie jak kortykosteroidy, suplementy diety, przeszczepy komórek macierzystych, terapia genowa, operacje chirurgiczne, zmiana stylu życia, np. spożywanie zdrowej żywności o wysokiej zawartości białka, unikanie palenia tytoniu i picia alkoholu itp.
