Zapałka
Zapałka to narzędzie służące do rozpalania ognia w kontrolowanych warunkach. Najczęściej jest to mały kawałek drewna lub utwardzonego papieru. Na jednym końcu zapałka pokryta jest materiałem, który zapala się w wyniku tarcia. Zapalający się koniec zapałki jest znany jako "główka" zapałki. Zawiera ona albo fosfor albo seskwiosiarczek fosforu jako aktywny składnik i żelatynę jako spoiwo. Zapałki są sprzedawane w wielu egzemplarzach, pakowane razem w pudełku lub w pudełkach od zapałek. Istnieją dwa główne typy zapałek: zapałki bezpieczne, które mogą być uderzane tylko o specjalnie przygotowaną powierzchnię oraz zapałki typu "strike-anywhere", do których można użyć każdej powierzchni o odpowiednim tarciu.
Istnieją również zapałki elektryczne, które wykorzystują elektryczność, a nie tarcie do wytworzenia ognia.
Zapałki wykonane z drewna
Zapalająca się zapałka
Makrofotografia główek zapałek
Wczesne mecze
O zapałkach, w których używano siarki, wspominał już w starożytnym Rzymie Martial. Nazywał je sulphurata.
Około roku 1530 zapałki pojawiły się w Europie. Pierwsza nowoczesna, samozapalająca się zapałka została wynaleziona w 1805 roku przez K. Chancela, asystenta profesora Louisa Jacquesa Thénarda z Paryża. Główka zapałki wykonana była z mieszaniny chloranu potasu, siarki, cukru i gumy. Zapalało się je przez zanurzenie końcówki zapałki w małej azbestowej buteleczce wypełnionej kwasem siarkowym. Zapałki tego typu były dość drogie, a ich używanie niebezpieczne, dlatego też zapałki Chancela nigdy nie zyskały dużej popularności.
Mecze specjalnego przeznaczenia
Zapałki burzowe, znane również jako zapałki ratunkowe lub zapałki z flarą, mają łatwy do uderzenia czubek jak zwykłe zapałki, ale większa część patyczka jest pokryta łatwopalnym związkiem, który będzie się palił nawet przy silnym wietrze. Posiadają powłokę woskową, która czyni je wodoodpornymi. Są one składnikiem wielu zestawów przetrwania. Ta konkretna zapałka została użyta w pierwszych masowo produkowanych koktajlach Mołotowa.
"Zapałki bengalskie" to tak naprawdę małe ręczne fajerwerki podobne do iskrowników. Są one podobne w formie do zapałek burzowych, ale zawierają związki strontu lub baru w związku na patyku, aby wytworzyć odpowiednio czerwony lub zielony płomień.
Inne strony
- Dziewczynka z zapałkami
Pytania i odpowiedzi
P: Czym jest zapałka?
O: Zapałka to narzędzie służące do rozpalania ognia w kontrolowanych warunkach.
P: Czym pokryta jest zapałka na jednym końcu?
O: Zapałka jest pokryta materiałem, który zapala się w wyniku tarcia.
P: Jak nazywa się zapalający koniec zapałki?
O: Zapalający koniec zapałki nazywany jest "główką" zapałki.
P: Jaki jest aktywny składnik główki zapałki?
O: Aktywnym składnikiem główki zapałki jest środek utleniający, taki jak chloran potasu, zmieszany z siarką, wypełniaczami i proszkiem szklanym, a także żelatyną jako spoiwem.
P: W jaki sposób zapałki są pakowane?
O: Zapałki są sprzedawane w wielokrotnościach, zapakowane razem w pudełku lub w pudełkach zapałek.
P: Jakie są dwa główne rodzaje zapałek?
O: Dwa główne rodzaje zapałek to zapałki bezpieczne, które można uderzać tylko o specjalnie przygotowaną powierzchnię; oraz zapałki do uderzania wszędzie, do których można użyć dowolnej powierzchni o odpowiednim współczynniku tarcia.
P: Czym są zapałki elektryczne?
O: Zapałki elektryczne to zapałki, które wykorzystują energię elektryczną zamiast tarcia do wytworzenia ognia.
