Królestwo Francji (987–1791)
Królestwo Francji (royaume de France) to nazwa nadana różnym podmiotom politycznym Francji w średniowieczu i w czasach nowożytnych. Według historyków, data pierwszego "królestwa Francji" związana jest z jednym z tych trzech głównych wydarzeń: nadejściem Clovisa w 481 roku, traktatem z Verdun i wyborem Hugues Capet w 987 roku. Królestwo trwało do 1792 roku i zostało na krótko odbudowane w latach 1814-1848.
Król Franków Clovis przypieczętował podczas chrztu sojusz królestw frankijskich z Kościołem katolickim. Sojusz ten został utrwalony w królestwie Francji przez świętokradztwo królów w Reims, które uczyniło ich monarchami boskich praw. Pierwsi kapetańscy kapłani pragną ukoronować swojego najstarszego syna za życia, ponieważ ich władza ogranicza się w rzeczywistości do Ile de France. Dopiero Philippe Auguste użył w swoich oficjalnych aktach nazwy królestwa Francji i są w stanie dokonać prawdziwego aktu władzy w całym królestwie. Terytorium tego ostatniego składa się z lenna feudalnego, którego królem zachodniej Francji jest suzerain od czasu podziału w 843 r. imperium karolińskiego.
Stopniowe włączanie lenna feudalnego do domeny królewskiej wymaga ustanowienia administracji królewskiej. Ludwik przywiązuje ogromną wagę do swojej roli jako wymiaru sprawiedliwości, a parlament, sąd najwyższy, zostaje wprowadzony w życie. Długa, stuletnia wojna jest okazją do ustanowienia za czasów Karola VII armii i stałych podatków. Richelieu, minister Ludwika XIII i Ludwika XIV, wzmocnił władzę królewską w prowincjach, oddając pod ich zarząd lokalnych gubernatorów szlacheckich i powierzając im mianowanych przez króla zarządców.
Tendencja królów do sprawowania coraz większej władzy absolutnej może zostać podważona w czasach zawirowań, wojen domowych i rządów drobnych królów. Spór ten nabiera coraz wyraźniejszego charakteru w związku z rozpowszechnianiem się filozofii oświecenia i niesionych przez nią wartości: rządów rozsądku, rozdzielenia władzy, indywidualnych swobód ... Rewolucja francuska doprowadziła do powstania francuskiej monarchii konstytucyjnej]]. Jednak różne formuły, których doświadczyliśmy, zawiodły kolejno w 1792, 1830 i 1848 roku, kończąc tym samym okres panowania nad Francją.
Pytania i odpowiedzi
P: Jakie trzy ważne wydarzenia dały początek Królestwu Francji?
O: Trzy główne wydarzenia, które dały początek Królestwu Francji, to przybycie Clovisa I w 481 roku, Traktat z Verdun i wybór Huguesa Capeta w 987 roku.
P: Jak Clovis I przypieczętował sojusz między królestwami Franków a Kościołem katolickim?
A: Clovis I przypieczętował unię królestw frankijskich z Kościołem katolickim, koronując królów w Reims, czyniąc ich władcami na mocy prawa boskiego.
P: Jaka była najważniejsza rola Ludwika IX jako sędziego?
O: Ludwik IX przywiązywał wielką wagę do swojej roli sędziego, która polegała na wymierzaniu sprawiedliwości w całym królestwie.
P: W jaki sposób Richelieu i Ludwik XIV wzmocnili władzę królewską w prowincjach?
A: Richelieu i Ludwik XIV wzmocnili władzę królewską w prowincjach, podporządkowując sobie lokalnych gubernatorów szlacheckich i przekazując im zarządców mianowanych przez króla.
P: Jakie wartości były rozpowszechniane w okresie Oświecenia?
O: Wartości, które zostały rozpowszechnione w okresie oświecenia, to między innymi racjonalny rząd, podział władzy i wolności indywidualne.
P: W jaki sposób Rewolucja Francuska doprowadziła do ustanowienia francuskiej monarchii konstytucyjnej?
O: Rewolucja Francuska doprowadziła do ustanowienia francuskiej monarchii konstytucyjnej dzięki rozpowszechnieniu wartości wywodzących się z filozofii oświeceniowej, takich jak rząd oparty na rozumie, podział władzy i wolności indywidualne.
P: Dlaczego różne formuły zawiodły w latach 1792, 1830 i 1848?
O: Różne formuły zawiodły w latach 1792, 1830 i 1848, ponieważ spory o władzę absolutną sprawowaną przez królów zakończyły się wraz z końcem monarchii francuskiej.
