Hameau de la Reine (Versailles)

Projektowanie i budowa

Malownicze wioski takie jak Le Hameau de la Reine nie były nieznane w XVIII-wiecznej Francji. Książę de Condé miał jeden w Chantilly i nie było wsi w Méréveille. Na powstanie tych wiosek wpłynęła filozofia naturalna głoszona przez Rousseau oraz wiejskie obrazy Greuze'a, Le Naina i Chardina. Le Hameau został zaprojektowany dla królowej Marii Antoniny przez jej ulubionego architekta Richarda Mique i malarza Huberta Roberta. Malarze Tolède i Dardignac namalowali tysiące małych pęknięć i fałszywych pół-drewnianych struktur, aby zasugerować malowniczą skromność, ubóstwo i wiek. Wszystkie budowle w wiosce były mniej lub bardziej wzorowane na podobnych budowlach w Normandii i Flandrii. Budowa wioski rozpoczęła się w 1783 roku i została ukończona w ciągu czterech lub pięciu lat.

Struktury w przysiółku

Celem założenia wioski było zapewnienie królowej miejsca do prowadzenia prostego życia, z dala od ruchliwego dworu francuskiego. Wioska położona jest wśród łąk, na skraju jeziora utworzonego przez wody spływające z Marly. Budowle podzielone są na dwie grupy. Jedna grupa była używana przez królową dla jej przyjemności i rozrywki. Druga grupa była wykorzystywana do pracy na farmie. W gospodarstwie produkowano mleko i jajka dla królowej. W mleczarni wyrabiano sery. Królowa degustowała te produkty w marmurowej sali.

Struktury te to:

• Dom Królowej połączony jest drewnianą galerią z salą bilardową i apartamentem na piętrze. Dom Królowej ma na pierwszym piętrze jadalnię i pokój gier. Na drugim piętrze znajduje się duży i mały pokój dzienny oraz pokój chiński.
• Buduar królowej to salon i garderoba do użytku królowej.
• Wieża Marlborough (Wieża Rybacka) to latarnia morska służąca do wysyłania sygnałów do Pałacu Wersalskiego. Z tej wieży wypływały łodzie i przechowywano tu sprzęt rybacki.
• Młyn służył do mielenia zboża. Znajdowała się w nim pralnia.
• Kuchnia i piekarnia (Ogrzewalnia) znajdowała się na tyłach Domu Królowej. Używano jej do przygotowywania posiłków dla królowej.
• Mleczarnie.
• Gospodarstwo. Oddzielał się on od wioski, ponieważ był to funkcjonujący obiekt, a nie domek do zabawy. Rolnikiem wyznaczonym przez królową do prowadzenia gospodarstwa i mleczarni był Valy Bussard, który przybył 14 czerwca 1785 roku z Touraine. Jego rodzina dołączyła do niego w grudniu.
• Gołębnik. Gołębnik i gołębniki znajdowały się w pobliżu jeziora. W 1785 roku sprowadzono z zachodniej Francji koguty i kury różnych gatunków, które zamieszkały w wolierze.
• Domek gospodyni. Domek ten znajduje się nad brzegiem wody. Jego pierwszym mieszkańcem był Szwajcar Jean Bersy, który mieszkał w nim wraz z rodziną.
• Stodoła. Używana jako sala balowa. Spalona w czasie Rewolucji Francuskiej, a całkowicie zniszczona w czasach Pierwszego Cesarstwa.
• Świątynia miłości.
• Belvedere.

Życie w wiosce

Królowa uwielbiała proste życie. To była odskocznia od dworskiej sztywności. Udawała, że jest wieśniaczką z wioski. Nosiła proste muślinowe sukienki i słomiany kapelusz. Jadła produkty z gospodarstwa. Do wioski wpuszczano tylko jej najdroższych przyjaciół. Była tam sala balowa (pomieszczenie, w którym odbywały się tańce) i sala bilardowa. Chciała, aby jej dzieci poznały prawdziwe zwierzęta i trzymała w wiosce dwie krowy, Blondie i Brownie. Obie były myte i szczotkowane przed wizytą królowej. Kaczki, gęsi i owce były trzymane w wiosce, jak również koziołek ze Szwajcarii.

Upadek i odbudowa

Francuzi uważali, że królowa samolubnie zabawiała się w czasie, gdy Francja była bliska kryzysu narodowego. Po Rewolucji Francuskiej wioska została opuszczona i popadła w zaniedbanie. W latach 90-tych przeprowadzono renowację. Hamlet Królowej jest teraz otwarty dla zwiedzających.

Galeria