Dżabir Ibn Hajjan
Abu Musa Jabir ibn Hayyan (po arabsku: جابر بن حيان) (ok. 721-c. 815), znany również pod łacińskim nazwiskiem Geber, był wybitnym perskim chemikiem, alchemikiem, farmaceutą, filozofem, astronomem/astrologiem, lekarzem i lekarzem. Był również powszechnie nazywany "ojcem chemii". Ibn Hayyan jest powszechnie uznawany za twórcę metody eksperymentalnej w alchemii, a także za twórcę wielu ważnych procesów stosowanych do dziś we współczesnej chemii, takich jak synteza kwasów solnego i azotowego, destylacja i krystalizacja. Jego oryginalne prace są wysoce ezoteryczne i prawdopodobnie zakodowane, choć nikt dziś nie wie, co to jest kod. Na pozór jego kariera alchemiczna krążyła wokół skomplikowanej chemicznej numerologii opartej na spółgłoskach w arabskich nazwach substancji i koncepcji takwin, sztucznego tworzenia życia w laboratorium alchemicznym.
Geber, 721-815
Pytania i odpowiedzi
P: Kim jest Dżabir ibn Ḥayyān?
O: Dżabir ibn Ḥayyān (arabski: ַָּׁ ָה ֽםַה; łac. Geber) był autorem wielu pism w języku arabskim, znanych wspólnie jako korpus dżabirski.
P: Jakie są niektóre tematy poruszane w korpusie Jabiriana?
O: Najważniejsze tematy poruszane w tych pismach to alchemia, kosmologia, numerologia, astrologia, medycyna, magia, mistycyzm i filozofia.
P: Czego po raz pierwszy dostarczyły pisma Jabira?
O: Po raz pierwszy pisma Dżabira zawierały wyjaśnienie, jak z substancji organicznych (takich jak rośliny, krew i włosy) można wyprodukować substancję nieorganiczną (chlorek amonu).
P: Czy jest prawdopodobne, że jedna osoba napisała wszystkie prace przypisywane "Dżabirowi"?
O: Współcześni uczeni wątpią, że jedna osoba napisała wszystkie dzieła przypisywane "Dżabirowi". Bardziej prawdopodobne jest, że był to pseudonim używany przez grupę pisarzy.
P: Jak tłumaczenia na łacinę wpłynęły na wczesnonowożytnych chemików, takich jak Robert Boyle?
O: Tłumaczenia na łacinę niektórych arabskich pism Jabira (takich jak "Księga Miłosierdzia" i "Księga Siedemdziesięciu") powstały w średniowieczu. W XIII-wiecznej Europie anonimowy pisarz pseudo-Geber zaczął tworzyć nowe pisma o alchemii pod nazwiskiem Geber. Jeszcze w XVII wieku ludzie czytali jego dzieło Summa perfectionis magisterii, które miało wpływ na wczesnonowożytnych chemików, takich jak Robert Boyle (1627-1691).
