Psychologia sądowa
Psychologia kryminalistyczna jest dziedziną psychologii, która odnosi się do prawa. Główną częścią psychologii kryminalistycznej jest praca z systemem sądownictwa karnego.
Psychologia kryminalistyczna polega na stosowaniu praktyk i zasad psychologicznych oraz stosowaniu ich w systemie prawnym, głównie w sądzie. W 1893 roku James McKeen Cattell z Uniwersytetu Columbia jako pierwszy badał i studiował psychologię zeznań.
Rada Reprezentantów Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologicznego w 2001 roku uznała psychologię kryminalistyczną za specjalność. Szeroka definicja psychologii kryminalistycznej obejmuje dwie części. Pierwsza część to badanie ludzkich zachowań, które są i/lub mogą być związane z procesem prawnym. Druga to wykorzystanie praktyki psychologicznej do konsultacji i w ramach systemu prawnego, w tym zarówno prawa karnego, jak i cywilnego.
Publiczna część czasu psychologa śledczego spędza na sali sądowej pracując jako świadek dla sądu. Odpowiada on na pytania oparte na wywiadach i rozmowach z osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa. Jednym z aspektów pracy psychologa kryminalistycznego jest składanie zeznań co do zdolności podejrzanego do stawienia się na rozprawę. Inny to jego przemyślenia na temat stanu umysłu oskarżonego w momencie popełnienia przestępstwa. W momencie skazania psycholog kryminalistyczny może przedstawić dowody na okoliczność łagodzącą wynikającą ze stanu zdrowia oskarżonego w tym czasie.
Główne role
Psychologia kryminalistyczna ma kilka głównych ról w sądzie, który wprowadza psychologię na arenę prawną. Pierwszą z nich jest "malowanie" oskarżonego, który udaje chorobę psychiczną, lub okłamuje sąd o swoim stanie ducha. Psycholog sądowy pamięta o tym, że oskarżony może mieć zaburzenia psychiczne, ale także stara się zwracać uwagę na oznaki oszustwa lub błędy w historii oskarżonego. Innym zadaniem psychologa kryminalistycznego jest zbadanie stanu umysłu oskarżonego w chwili popełnienia przez niego przestępstwa. Innym zadaniem jest sprawdzenie, czy oskarżony może być oskarżony o popełnienie przestępstwa ze względu na swój stan psychiczny. Innym zadaniem jest ocena oskarżonego, czy może on zostać zrehabilitowany lub czy może popełnić przestępstwo ponownie.
Historia psychologii kryminalistycznej
Gałąź psychologii znana jako psychologia kryminalistyczna istnieje od nieco ponad 50 lat. Ta gałąź psychologii przeszła przez wiele zmian na przestrzeni lat.
Zmiany te były możliwe dzięki rozwojowi na różne sposoby oceny czynników psychologicznych. Oceny te są wykorzystywane na salach sądowych w celu zrozumienia zachowań, które są przestępcze lub nienormalne. Testy te obejmują, ale nie ograniczają się do nich: Wechsler Adult Intelligence Scale, Rorschach Ink Blot Test oraz Minnesota Multiphasic Personality Inventory.
Starożytni Grecy i Rzymianie jako pierwsi wprowadzili do prawa pojęcie szaleństwa. Jednym z pierwszych przypadków był przypadek Rex przeciwko Arnoldowi w 1723 roku, w którym Edward Arnold "Mad Ned" zastrzelił i zranił lorda Onslowa. W wyniku tego Edward Arnold został uznany winnym i skazany na śmierć. Ale lord Onslow nie był zadowolony z tej decyzji i powiedział, że zamiast tego powinien pozostać w więzieniu na całe życie. Sędzia orzekł na jego korzyść i że zachowanie po zbrodni było dopuszczalne. Orzeczenie to wyznaczyło scenę dla przyszłych procesów sądowych, aby rozważyć zeznania lekarskie i badania przeprowadzone po zbrodni.
Test plamki z farby drukarskiej Rorschacha
Test plam atramentowych Rorschacha został opracowany w latach 30. przez człowieka o nazwisku Hermann Rorschach. Dzięki temu testowi na jednej stronie wyświetlano niejednoznaczną plamę atramentu i proszono uczestników o opisanie tego, co widzą. Na podstawie odpowiedzi osoby badanej, są one następnie oceniane za pomocą skali, która może dostarczyć wniosków na temat ich cech osobowościowych, jak również funkcjonowania emocjonalnego. W oparciu o wyniki tego testu, został on wykorzystany w wielu postępowaniach sądowych, w tym między innymi w sprawach karnych, cywilnych, domowych i quasi-prawnych.
Pytania i odpowiedzi
P: Czym jest psychologia sądowa?
O: Psychologia sądowa to gałąź psychologii, która odnosi się do prawa i obejmuje pracę z systemem wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych.
P: Na czym skupia się psychologia sądowa?
O: Głównym celem psychologii sądowej jest wykorzystanie praktyk i zasad psychologicznych stosowanych w systemie prawnym, głównie w sądzie.
P: Kto jako pierwszy badał i studiował psychologię zeznań?
O: James McKeen Cattell z Uniwersytetu Columbia jako pierwszy badał i studiował psychologię zeznań w 1893 roku.
P: Kiedy psychologia sądowa została uznana za specjalizację przez Radę Reprezentantów Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego?
O: Psychologia sądowa została uznana za specjalizację przez Radę Reprezentantów Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego w 2001 roku.
P: Co obejmuje szeroka definicja psychologii sądowej?
O: Szeroka definicja psychologii sądowej obejmuje badanie ludzkich zachowań, które są i/lub mogą być związane z procesem prawnym oraz wykorzystanie praktyki psychologicznej do konsultacji w ramach systemu prawnego, w tym zarówno prawa karnego, jak i cywilnego.
P: Jak psychologowie sądowi spędzają czas na sali sądowej?
O: Psychologowie sądowi spędzają czas na sali sądowej pracując jako świadkowie dla sądu i odpowiadając na pytania oparte na wywiadach i rozmowach z osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa.
P: Jakie są niektóre aspekty roli psychologa sądowego?
O: Niektóre aspekty roli psychologa sądowego obejmują składanie zeznań dotyczących zdolności podejrzanego do stawienia się przed sądem, przedstawianie swoich przemyśleń na temat stanu umysłu oskarżonego w czasie popełnienia przestępstwa oraz składanie zeznań na temat okoliczności łagodzących wynikających ze stanu oskarżonego w czasie orzekania.
