Władcy Flandrii
Hrabia Flandrii był władcą lub przywódcą hrabstwa Flandrii od IX wieku do Rewolucji Francuskiej w 1790 roku. Pierwszym hrabią był Baldwin I "Żelazna Ręka". Rozszerzając swoje granice, pierwsi hrabiowie zdołali utrzymać niezależność Flandrii. W późniejszym okresie brak naturalnych granic umożliwił najeźdźcom przedostanie się do Flandrii. Hrabiowie Flandrii zawsze troszczyli się o polowania i ochronę swoich terenów łowieckich. Z tego powodu wielu z nich nazywano leśnikami. Ostatnim hrabią był Franciszek II. Po roku 1795 Flandria nie istniała już jako hrabstwo.
Lista hrabiów Flandrii
1. dom Flandrii
- Baldwin I Żelazne Ramię (863-879), ożenił się z Judytą córką Karola Łysego.
- Baldwin II Łysy (879-918), syn Baldwina I i Judyty
- Arnulf I Wielki (918-964), syn Baldwina II, wspólnie z:
- Baldwin III (958-962), syn Arnulfa I
- Arnulf II (964-988), syn Baldwina III
- Baldwin IV Brodaty (988-1037), syn Arnulfa II
- Baldwin V de Lille (1037-1067), syn Baldwina IV
- Baldwin VI (1067-1070), syn Baldwina V, hrabia Hainaut
- Arnulf III (1070-1071), syn Baldwina VI, hrabia Hainaut
- Robert I Fryzyjski (1071-1093), syn Baldwina V
- Robert II (1093-1111), syn Roberta I
- Baldwin VII Hapkin (1111-1119), syn Roberta II
Dom Estridsena
- Karol I Dobry (1119-1127), kuzyn Baldwina VII, wyznaczony przez niego
Dom Normandii
- Wilhelm I Clito (1127-1128), prawnuk Baldwina V, wyznaczony przez Ludwika VI Francuskiego
Dom Alzacji lub Dom Metz
- Teodoryk (1128-1168), wnuk Roberta I, uznany przez Ludwika VI Francuskiego
- Filip I (1168-1191), syn Teodoryka
- Małgorzata I (1191-1194), córka Teodoryka,
- wspólnie z mężem Baldwinem z Hainaut
2nd House of Flanders
- Baldwin VIII (1191-1194), mąż Małgorzaty I, patrylinearny prawnuk Baldwina VI, także hrabia Hainaut
- Baldwin IX (1194-1205), syn Baldwina VIII, także łaciński cesarz Konstantynopola
- Joanna I (1205-1244), córka Baldwina IX, wspólnie z
- Ferdynand (1212-1233)
- Tomasz (1237-1244)
- Małgorzata II (1244-1278), siostra Joanny, zamężna najpierw za Burchardem IV z Avesnes, a następnie za Wilhelmem z Dampierre
- wspólnie z synami z drugiego małżeństwa, Wilhelmem III z Dampierre (1247-1251) i Guyem z Dampierre (1251-1305)
W 1244 r. w wojnie o sukcesję Flandrii i Hainaut do hrabstw Flandrii i Hainaut rościli sobie prawa synowie Małgorzaty II, przyrodni bracia Jan I z Avesnes i Wilhelm III z Dampierre. W 1246 r. król Francji Ludwik IX przyznał Flandrię Wilhelmowi.
Dom Dampierów
- Wilhelm I (1247-1251), syn Małgorzaty II i Wilhelma II z Dampierre
- Guy I (1251-1305), syn Małgorzaty II i Wilhelma II z Dampierre, także hrabia Namur
- Robert III ("Lew Flandrii") (1305-1322), syn Guya
- Ludwik I (1322-1346), wnuk Roberta III
- Ludwik II (1346-1384), syn Ludwika I
- Małgorzata III (1384-1405), córka Ludwika II,
- wspólnie z mężem, Filipem II
Dom Burgundii
- Jan Nieustraszony (1405-1419), syn Małgorzaty III i Filipa II Burgundzkiego
- Filip III Dobry (1419-1467), syn Jana
- Karol II Śmiały (1467-1477), syn Filipa Dobrego
- Maria Bogata (1477-1482), córka Karola Śmiałego, wspólnie z mężem Maksymilianem I, cesarzem rzymskim
Ród Habsburgów
- Filip IV Przystojny (1482-1506), syn Marii i Maksymiliana
- Karol III (1506-1555), syn Filipa, także cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego (jako Karol V) i król Hiszpanii (jako Karol I)
Karol V ogłosił sankcję pragmatyczną z 1549 r., która na zawsze połączyła Flandrię z innymi księstwami Niderlandów unią personalną. Kiedy imperium Habsburgów zostało podzielone między spadkobierców Karola V, Niderlandy, w tym Flandria, przypadły Filipowi II Hiszpańskiemu, z hiszpańskiej gałęzi rodu Habsburgów.
- Filip V (1555-1598), syn Karola III, także król Hiszpanii jako Filip II
- Izabela Klara Eugenia (1598-1621), córka Filipa II,
- wspólnie z mężem Albertem, arcyksięciem Austrii)
- Filip VI (1621-1665), wnuk Filipa III, także król Hiszpanii jako Filip IV
- Karol IV (1665-1700), syn Filipa IV, także król Hiszpanii jako Karol II
- Filip VII (ród Burbonów) (1700-1706), prawnuk Filipa IV
W latach 1706-1714 Flandria była najeżdżana przez Anglików i Holendrów podczas wojny o sukcesję hiszpańską. Do lenna rościł sobie prawo ród Habsburgów i ród Burbonów. W 1713 r. na mocy traktatu utrechckiego uregulowano kwestie sukcesji i hrabstwo Flandrii przeszło w ręce austriackiej gałęzi rodu Habsburgów.
- Karol V (1714-1740), prawnuk Filipa III, także Święty Cesarz Rzymski (elekt)
- Maria Teresa (1740-1780), córka Karola IV, wspólnie z
- Franciszek I (1740-1765)
- Józef I (1780-1790), syn Marii Teresy i Franciszka I
- Leopold (1790-1792), syn Marii Teresy i Franciszka I
- Franciszek II (1792-1835), syn Leopolda, również Święty Cesarz Rzymski
Tytuł ten został zniesiony po aneksji Flandrii przez rewolucyjną Francję w 1795 roku. Franciszek II zrzekł się pretensji do Niderlandów w traktacie z Campo Formio z 1797 roku. Obszar ten pozostał częścią Francji aż do końca wojen napoleońskich.
Pytania i odpowiedzi
P: Kto był władcą/przywódcą hrabstwa Flandrii?
O: Władcą/przywódcą hrabstwa Flandrii był hrabia Flandrii.
P: Kiedy hrabia Flandrii rządził lub przewodził Flandrii?
O: Hrabia Flandrii rządził lub przewodził Flandrii od IX wieku do rewolucji francuskiej w 1790 roku.
P: Kto był pierwszym hrabią Flandrii?
O: Pierwszym hrabią Flandrii był Baldwin I "Żelazna Ręka".
P: Co zrobili pierwsi hrabiowie, aby utrzymać niezależność Flandrii?
O: Pierwsi hrabiowie rozszerzyli granice Flandrii, aby zachować jej niezależność.
P: Dlaczego wielu hrabiów Flandrii nazywano leśnikami?
O: Wielu hrabiów Flandrii nazywano leśnikami, ponieważ zajmowali się polowaniami i ochroną swoich terenów łowieckich.
P: Kto był ostatnim hrabią Flandrii?
O: Ostatnim hrabią Flandrii był Franciszek II.
P: Czy Flandria nadal istnieje jako hrabstwo?
O: Nie, Flandria przestała istnieć jako hrabstwo po 1795 roku.