Kineskop
Kineskop lub CRT został wynaleziony przez Karla Ferdinanda Brauna. Przez wiele lat był to najbardziej rozpowszechniony typ kineskopu. Używano go w prawie wszystkich monitorach komputerowych i telewizorach, dopóki nie zaczęto używać ekranów LCD i plazmowych.
Lampa elektronowa ma działo elektronowe. Katoda jest elektrodą (metal, który może wysyłać elektrony po podgrzaniu). Katoda znajduje się wewnątrz szklanej rurki. Również wewnątrz szklanej rurki znajduje się anoda, która przyciąga elektrony. Jest ona używana do wyciągania elektronów w kierunku przodu szklanej probówki, więc elektrony wystrzeliwują w jednym kierunku, tworząc katodę. Aby lepiej kontrolować kierunek promienia, powietrze jest wyciągane z tuby, tworząc próżnię.
Elektrony uderzają w przednią część tuby, gdzie znajduje się ekran fosforowy. Elektrony powodują, że fosfor się świeci. Elektrony mogą być wycelowane poprzez wytworzenie pola magnetycznego. Poprzez staranne kontrolowanie, które bity fosforu się świecą, można uzyskać jasny obraz na przedniej części lampy próżniowej. Zmiana tego obrazu 30 razy na sekundę sprawi, że będzie on wyglądał jakby obraz się poruszał. Ponieważ wewnątrz tuby znajduje się próżnia (która musi być wystarczająco silna aby utrzymać powietrze), a tuba musi być szklana aby fosfor był widoczny, tuba musi być wykonana z grubego szkła. Jak na duży telewizor, owa tuba próżniowa może być dość ciężka.
Lampa elektronopromieniowa została wynaleziona w 1897 roku i służyła jako oscyloskop (maszyna do wyświetlania fal). Później, wraz z innymi wynalazkami i usprawnieniami, została ona wykorzystana w pierwszej nowoczesnej telewizji elektronicznej Philo T. Farnswortha w latach dwudziestych XX wieku. CRT był głównym typem ekranu telewizora, aż do momentu gdy ciekłokrystaliczny wyświetlacz stał się popularny na początku lat 2000.
Lampa elektronopromieniowa wykorzystująca ogniskowanie i ugięcie elektromagnetyczne
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: Kto wynalazł kineskop?
O: Karl Ferdinand Braun wynalazł lampę elektronową.
P: Co to jest lampa elektronopromieniowa?
O: Lampa elektronopromieniowa to rodzaj wyświetlacza, który wykorzystuje działo elektronowe, metalową elektrodę (katodę) i anodę do wytworzenia próżni wewnątrz szklanej rury. Elektrony uderzają w przednią część lampy, gdzie znajduje się ekran fosforowy, który świeci pod wpływem uderzeń elektronów.
P: Jak to działa?
O: Elektrony są przyciągane do anody i wystrzeliwane w jednym kierunku, tworząc promień katodowy. Aby lepiej kontrolować kierunek tego promienia, ze szklanej rury usuwa się powietrze, tworząc próżnię. Elektrony uderzają w ekran fosforowy znajdujący się z przodu szklanej rury, powodując jego świecenie. Starannie kontrolując, które fragmenty luminoforu się zapalają, można tworzyć obrazy na przedniej części rury próżniowej. Zmieniając te obrazy 30 razy na sekundę, sprawiają one wrażenie, że się poruszają.
P: Kiedy po raz pierwszy zastosowano go w telewizji?
O: Kineskop został po raz pierwszy zastosowany w nowoczesnej telewizji elektronicznej przez Philo T Farnswortha w latach dwudziestych XX wieku.
P: Kiedy zaczęto używać ekranów LCD i plazmowych?
A: Ekrany LCD i plazmowe zaczęły być używane na początku XXI wieku.
P: Co sprawia, że kineskopy są ciężkie?
O: Kineskopy są wykonane z grubego szkła z wystarczająco silną próżnią wewnątrz, aby zatrzymać powietrze, co sprawia, że są dość ciężkie jak na duże telewizory lub monitory.
