1982-83 Sezon NHL

Sezon 1982-83 NHL był 66. sezonem Narodowej Ligi Hokejowej. Dwadzieścia jeden drużyn rozegrało po 80 spotkań każda. Przed rozpoczęciem sezonu, ColoradoRockies przeniosły się do East Rutherford w New Jersey, gdzie zmieniono ich nazwę na New Jersey Devils. Zostali również przeniesieni do Dywizji Patricka, co sprawiło, że Winnipeg Jets niechętnie opuścili Dywizję Norris i zajęli miejsce Colorado w Dywizji Smythe. Byłby to ostatni raz, kiedy zespół NHL przeniósł się do 1993 roku.

Ostatni pozostali zawodnicy z ery Original Six (Carol Vadnais, Serge Savard i Wayne Cashman) przeszli na emeryturę po tym sezonie. Cashman był ostatnim, który zagrał, przegrywając w finale konferencji w Walii jako zawodnik Bruinsów.

Nowojorczycy zdobyli swój czwarty z rzędu Puchar Stanleya, pokonując Edmonton Oilers w czterech meczach do zera. Żadna z drużyn w żadnym z głównych profesjonalnych sportów Ameryki Północnej nie wygrała czterech mistrzostw z rzędu od czasów Islandczyków.

Sezon regularny

Bostońscy Bruinsowie prowadzili ligę z łączną liczbą punktów 110. Obrońca Pucharu Stanleya New York Islanders wyszedł z pierwszej klasyfikacji generalnej i zakończył remisem na 6. miejscu. Wysoko punktowany Edmonton Oilers remisował w drugim finale. Oilers ustanowili nowy rekord, który właśnie ustanowili w poprzednim roku, dla większości bramek w sezonie z 424. Prowadził ich Wayne Gretzky, który miał 196 punktów. Oilers pobili również rekord Boston Bruins z 1971 roku dla większości zawodników w jednym sezonie - Wayne Gretzky, Glenn Anderson, Jari Kurri i Mark Messier mieli ponad 100 punktów.

Pozycje końcowe

Uwaga: GP = rozgrywane gry; W = wygrane; L = porażki; T = remis; GF = bramki za; GA = bramki przeciw; Pts = punkty; PIM = kary w minutach

Uwaga: Zespoły, które zakwalifikowały się do playoffów są zaznaczone pogrubioną czcionką

Konferencja Książęca Walii

Oddział Adams	GP	W	L	T	Pts	GF	GA	PIM
Boston Bruins	80	50	20	10	110	327	228	1202
Montreal Canadiens	80	42	24	14	98	350	286	1116
Buffalo Sabres	80	38	29	13	89	318	285	1031
Quebec Nordiques	80	34	34	12	80	343	336	1648
Wielorybnicy z Hartford	80	19	54	7	45	261	403	1392

Oddział Patrick	GP	W	L	T	Pts	GF	GA	PIM
Philadelphia Flyers	80	49	23	8	106	326	240	1337
Mieszkańcy Nowego Jorku	80	42	26	12	96	302	226	1266
Stolice Waszyngtonu	80	39	25	16	94	306	283	1329
New York Rangers	80	35	35	10	80	306	287	1100
Diabły z New Jersey	80	17	49	14	48	230	338	1270
Pingwiny Pittsburghu	80	18	53	9	45	257	394	1859

Konferencja Clarence'a Campbella

Oddział Norris	GP	W	L	T	Pts	GF	GA	PIM
Chicago Black Hawks	80	47	23	10	104	338	268	1185
Minnesota North Stars	80	40	24	16	96	321	290	1520
Toronto Maple Leafs	80	28	40	12	68	293	330	1481
St. Louis Blues	80	25	40	15	65	285	316	1281
Detroit Red Wings	80	21	44	15	57	263	344	1064

Smythe Division	GP	W	L	T	Pts	GF	GA	PIM
Edmonton Oilers	80	47	21	12	106	424	315	1771
Calgary Flames	80	32	34	14	78	321	317	1146
Vancouver Canucks	80	30	35	15	75	303	309	1639
Winnipeg Jets	80	33	39	8	74	311	333	1089
Los Angeles Kings	80	27	41	12	66	308	365	1367

Liderzy punktacji

Uwaga: GP = Gra w gry; G = Cele; A = Asystenci; Pts = Punkty

Gracz	Zespół	GP	G	A	Pts	PIM
Wayne Gretzky	Edmonton Oilers	80	71	125	196	59
Peter Stastny	Quebec Nordiques	75	47	77	124	78
Denis Savard	Chicago Black Hawks	78	35	86	121	99
Mike Bossy	Mieszkańcy Nowego Jorku	79	60	58	118	20
Marcel Dionne	Los Angeles Kings	80	56	51	107	22
Barry Pederson	Boston Bruins	77	46	61	107	47
Mark Messier	Edmonton Oilers	77	48	58	106	72
Michel Goulet	Quebec Nordiques	80	57	48	105	51
Jari Kurri	Edmonton Oilers	80	45	59	104	22
Glenn Anderson	Edmonton Oilers	72	48	56	104	70
Kent Nilsson	Calgary Flames	80	46	58	104	10

Nagrody NHL

Trofeum Księcia Walii:	Mieszkańcy Nowego Jorku
Clarence S. Campbell Bowl:	Edmonton Oilers
Art Ross Memorial Trophy:	Wayne Gretzky, Edmonton Oilers
Bill Masterton Memorial Trophy:	Lanny McDonald, Calgary Flames
Calder Memorial Trophy:	Steve Larmer, Chicago Black Hawks
Conn Smythe Trophy:	Billy Smith, New York Islanders
Frank J. Selke Trophy:	Bobby Clarke, Philadelphia Flyers
Hart MemorialTrophy:	Wayne Gretzky, Edmonton Oilers
Jack Adams Award:	Orval Tessier, Chicago Black Hawks
James Norris Memorial Trophy:	Rod Langway, Waszyngton Capitals
Lady Byng Memorial Trophy:	Mike Bossy, New York Islanders
Lester B. Pearson Award:	Wayne Gretzky, EdmontonOilers
NHL Plus/Minus Award:	Charlie Huddy, Edmonton Oilers,
William M. Jennings Trophy:	Roland Melanson/Billy Smith, New York Islanders
Vezina Trophy:	Pete Peeters, Boston Bruins
Trofeum Lestera Patricka:	Bill Torrey

Zespoły All-Star

Pierwsza drużyna	Stanowisko	Druga drużyna
Pete Peeters, Boston Bruins	G	Roland Melanson, New York Islanders
Mark Howe, Philadelphia Flyers	D	Ray Bourque, Boston Bruins
Rod Langway, Waszyngton Capitals	D	Paul Coffey, Edmonton Oilers
Wayne Gretzky, Edmonton Oilers	C	Denis Savard, Chicago Black Hawks
Mike Bossy, New YorkIslanders	RW	Lanny McDonald, Calgary Flames
Mark Messier, Edmonton Oilers	LW	Michel Goulet, Quebec Nordiques

Pierwsze gry

Poniżej znajduje się lista zawodników notowanych, którzy zagrali swój pierwszy mecz NHL w latach 1982-83 (lista z ich pierwszą drużyną, gwiazdy(*) oznaczają start w playoffach):

Gord Kluzak, Boston Bruins
Dave Andreychuk, Buffalo Sabres
Phil Housley, Buffalo Sabres
Jamie Macoun, Calgary Flames
Mike Vernon, Calgary Flames
Murray Craven, Detroit Red Wings
Brian Bellows, Minnesota North Stars
Craig Ludwig, Montreal Canadiens
Mats Naslund, Montreal Canadiens
Pat Verbeek, New Jersey Devils
Bob Froese, Philadelphia Flyers
Dave Poulin, Philadelphia Flyers
Ron Sutter, Philadelphia Flyers
Rich Sutter, Pingwiny Pittsburghu
Gary Leeman*, Toronto Maple Leafs
Michel Petit, Vancouver Canucks
Patrik Sundstrom, Vancouver Canucks
Milan Novy, stolice Waszyngtonu
Scott Stevens, Washington Capitals
Brian Hayward, Winnipeg Jets

Ostatnie gry

Poniżej znajduje się lista zawodników, którzy zagrali swój ostatni mecz w NHL w latach 1982-83 (na liście z ich ostatnią drużyną):

Wayne Cashman, Boston Bruins
Gilles Gilbert, Detroit Red Wings
Reggie Leach, Detroit Red Wings
Garry Unger, Edmonton Oilers
Mike Murphy, Los Angeles Kings
Rejean Houle, Montreal Canadiens
Carol Vadnais, New Jersey Devils
John Davidson, New York Rangers
Ulf Nilsson, New York Rangers
Ian Turnbull, Pingwiny Pittsburghu
Jacques Richard, Quebec Nordiques
Marc Tardif, Quebec Nordiques
Vaclav Nedomansky, St. Louis Blues
Ivan Hlinka, Vancouver Canucks
Milan Novy, stolice Waszyngtonu
Serge Savard, Winnipeg Jets

Pytania i odpowiedzi

P: W którym roku był sezon 1982-83 NHL?

A: Sezon 1982-83 NHL był 66. sezonem National Hockey League.

P: Ile drużyn występowało w lidze w tym sezonie?

O: W tym sezonie w lidze było 21 drużyn.

P: Co się stało z Colorado Rockies przed rozpoczęciem tego sezonu?

O: Przed rozpoczęciem tego sezonu Colorado Rockies przenieśli się do East Rutherford, New Jersey, gdzie zmienili nazwę na New Jersey Devils. Zostali również przeniesieni do Patrick Division.

P: Kto został zmuszony do opuszczenia swojej dywizji w wyniku przeprowadzki Colorado?

O: W wyniku przeprowadzki Colorado, Winnipeg Jets musieli opuścić swoją dywizję Norris Division i zająć miejsce Colorado w Smythe Division.

P: Która drużyna zdobyła w tym sezonie cztery Puchary Stanleya z rzędu?

O: New York Islanders zdobyli swój czwarty Puchar Stanleya z rzędu, pokonując Edmonton Oilers cztery razy w tym sezonie.

P: Kto przeszedł na emeryturę po tym sezonie NHL?

O: Carol Vadnais, Serge Savard i Wayne Cashman przeszli na emeryturę po tym sezonie NHL. Wayne Cashman był ostatnim, który przegrał w Finale Konferencji Walii jako zawodnik Bruins.

P: Czy od tego czasu jakakolwiek inna duża zawodowa drużyna sportowa z Ameryki Północnej zdobyła cztery mistrzostwa z rzędu?

O: Żadna drużyna w żadnym z głównych sportów zawodowych Ameryki Północnej nie zdobyła od tego czasu czterech mistrzostw z rzędu, tak jak New York Islanders w sezonie 1982-83 NHL.