Wenus z Willendorfu
Wenus z Willendorfu, znana również jako Kobieta z Willendorfu, jest 11,1 cm (4 3/8 cala) wysoką statuetką kobiecej postaci. Została ona odkryta w 1908 roku przez archeologa Josefa Szombathy'ego na stanowisku paleolitycznym w pobliżu Willendorfu. Willendorf to wieś w Dolnej Austrii w pobliżu miasta Krems. Statuetka wykonana jest z pewnego rodzaju kamienia wapiennego, którego nie można znaleźć na tym terenie. Jest kolorowa z czerwoną ochrą.
Badanie przeprowadzone w 1990 r. sugeruje, że liczba ta wynosiła od 24 000 do 22 000 BCE. Niewiele wiadomo o jej pochodzeniu, sposobie powstania i znaczeniu dla ludzi, którzy ją stworzyli.
Wenus nie jest realistycznym portretem, ale raczej idealizacją postaci kobiecej. Jej srom, piersi i spuchnięty brzuch są bardzo wyraźne. Sugeruje to silny związek z płodnością. Jej malutkie ramiona są złożone na piersiach i nie ma widocznej twarzy. Jej głowa jest pokryta tym, co może być zwinięte w warkocze, oczy, lub rodzaj opaski na głowę. Brak twarzy skłonił niektórych archeologów i filozofów do postrzegania Wenus jako "uniwersalnej matki".
Ponadto, wielu naukowców uważa, że zwoje włosów żylnych miały przedstawiać cykle miesiączki lub owulacji u kobiet.
Przezwisko to, skłaniające do porównania tej dość otyłej figurki z klasycznym obrazem "Wenus", wywołuje opór w niektórych współczesnych analizach. "Ironiczna identyfikacja tych figurek jako 'Wenus' przyjemnie spełniała wówczas pewne założenia o prymitywie, o kobietach i o smaku", zauważył Christopher Witcombe [1]. Jednocześnie istnieje zawodowa niechęć do określenia jej jako Matki Ziemi bogini paleolitycznej Starej Europy. Niektórzy sugerują, że jej ciało reprezentowałoby wysoki status w społeczeństwie myśliwych-zbieraczy, a obok oczywistej płodności mogłaby być symbolem bezpieczeństwa i sukcesu.
Stopy posągu nie pozwalają mu stać samemu. W związku z tym spekuluje się, że miała być trzymana, a nie tylko oglądana.
Catherine McCoid i LeRoy McDermott uważają, że figurki zostały zrobione jako autoportrety przez same kobiety. Większość naukowców zgadza się, że głowa, widziana z perspektywy profilu, choć nie ma wyraźnych rysów twarzy, wydaje się patrzeć w dół. Wspólnymi cechami fizycznymi wszystkich figurek Wenus są: cienki górny tułów, w dużej mierze przesadzone piersi, duże pośladki i uda, duży żołądek (prawdopodobnie z powodu ciąży) i dziwnie wygięte, krótkie nogi, które kończą się nieproporcjonalnie małymi stopami. Kiedy jednak patrzy się na siebie jak na kobietę patrzącą w dół na swoje ciało, cechy fizyczne, w perspektywie, wydają się poprawne. Istnieją uderzające podobieństwa między Wenus z Willendorfu a kobietą w ciąży, gdy patrzy się na nią z góry.
Wenus z Willendorfu jest częścią kolekcji Muzeum Naturhistorisches w Wiedniu[2].
Od czasu odkrycia i nazwania tej postaci, odkryto kilka podobnych statuetek i innych form sztuki. Są one zbiorowo nazywane figurkami Wenus.
Wenus z Willendorfu
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest Wenus z Willendorfu?
O: Wenus z Willendorfu, znana również jako Kobieta z Willendorfu, to statuetka kobiety lub rzeczy podobnej do kobiety o wysokości 11,1 cm (4,4 cala), która została wyrzeźbiona w czasach prehistorycznych, prawdopodobnie 30 000 lat temu.
P: Gdzie została znaleziona?
O: Został znaleziony w pobliżu Willendorf w Dolnej Austrii przez archeologa Josefa Szombathy w 1908 roku.
P: Z jakiego materiału jest wykonana?
A: Statuetka wykonana jest z wapienia oolitowego.
P: Kiedy według naukowców została wykonana?
A: Badania z 1990 roku mówią, że posąg został wykonany między 24.000 a 22.000 lat p.n.e. przez kogoś z kultury graweckiej przy użyciu narzędzi krzemiennych.
P: Czy wygląda jak prawdziwa kobieta?
O: Nie, jej części intymne, piersi i duży brzuch są znacznie większe w stosunku do jej wzrostu niż u prawdziwej kobiety.
P: Co jej tłustość sugeruje na temat jej znaczenia? O: Niektórzy naukowcy uważają, że jej tłuszcz oznacza, że jest kobietą o wysokim statusie, ponieważ w społeczeństwach łowiecko-zbierackich tylko bogate kobiety byłyby grube; może to oznaczać bezpieczeństwo i sukces.
P: Dlaczego nie ma twarzy? O: Nie ma twarzy, ponieważ archeolodzy i filozofowie twierdzą, że Wenus ma reprezentować postać "uniwersalnej matki"; niektórzy współcześni analitycy uważają, że z tego powodu przydomek "Wenus" nie jest odpowiedni.
