Presocjalizacja
Presocjalizacja jest terminem, który odnosi się do zachowań zwierząt. Zwierzęta presocjalne pozostają w bliskich relacjach rodzinnych, a nie tylko w relacjach seksualnych z członkami tego samego gatunku. Nie tworzą one jednak skrajnych kolonii owadów eusocjalnych, takich jak mrówki.
Zwierzęta presocjalne mogą żyć razem i dbać o swoje młode. Mogą mieć pewien podział pracy, ale nie mają wszystkich trzech podstawowych cech zwierząt eusocial, które są:
- Jest wiele pokoleń, które żyją w tym samym czasie.
- Istnieje skrajny podział pracy. Niektóre zwierzęta mogą być wyspecjalizowane do wykonywania określonej funkcji. Niektóre zwierzęta mogą być sterylne.
- Starsze zwierzęta współpracują przy opiece nad młodymi.
Zachowanie przedspołeczne jest znacznie bardziej powszechne w królestwie zwierząt niż pełna euzocjalizacja. Przykładami są kły, które żyją w stadach, liczne owady, zwłaszcza błonkoskrzydłe, ludzie, wiele ptaków, szympansy i wiele innych zwierząt, które wykazują zachowania społeczne.
Koncepcja presocjalizmu może być dalej podzielona:
- Subspołeczne: rodzice kontaktują się z młodymi. Dotyczy to wszystkich ssaków bez wyjątku, prawie wszystkich ptaków, wielu gadów i ryb, a także całkiem sporej liczby owadów.
- Parasocjalne: osoby z tego samego pokolenia mieszkają w jednym, spółdzielczym mieszkaniu i współdziałają ze sobą.
- Komunalne: każda osoba opiekuje się wyłącznie swoim własnym młodym człowiekiem
- Quasisocial: jednostki opiekują się wspólnie całą rasą; jednak wszyscy członkowie kolonii są reprodukcyjni
- Półspołeczne: kilka osób rozmnaża się, ale układ nie jest do końca eusocjalny. Na przykład, dorosłe pokolenia mogą się nie pokrywać, dominacja reprodukcyjna może być tymczasowa.
Spośród osy Vespid, presja drapieżników i pasożytów wybrała zachowania subspołeczne. Łatwiej jest pilnować jajeczek i gąsienic, gdy w gnieździe przebywa matka osy, aby czuwać nad jej larwą. Tym bardziej, gdy przebywają u niej inne dorosłe osobniki. Wtedy inne osobniki dorosłe muszą zebrać więcej pokarmu niż tylko dla siebie. I tak dalej. Zmniejsza się prawdopodobieństwo, że pasożytom uda się polować na gniazdo.
wilki żyją i polują w okowach przedspołecznych
Osa z rodziny Sfecidae, w skład której wchodzi szereg prymitywnych gatunków społecznych
Powiązane strony
- Eusociality
- Zbiorowe zachowania zwierząt
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest presocjalność?
O: Przedspołeczność to termin odnoszący się do zachowań zwierząt, które utrzymują bliskie stosunki rodzinne i wchodzą w interakcje nie tylko seksualne z przedstawicielami tego samego gatunku, ale nie tworzą ekstremalnych kolonii, jak w przypadku owadów eusocjalnych, takich jak mrówki.
P: Jakie są trzy zasadnicze cechy zwierząt eusocjalnych?
O: Trzy podstawowe cechy zwierząt eusocjalnych to jednoczesne istnienie wielu pokoleń, ekstremalny podział pracy, w którym niektóre zwierzęta są wyspecjalizowane w pewnych funkcjach, a inne są bezpłodne, oraz współpraca starszych zwierząt w zakresie opieki nad młodymi.
P: Czy zachowania przedspołeczne są powszechne w królestwie zwierząt?
O: Tak, zachowania przedspołeczne są znacznie bardziej powszechne w królestwie zwierząt niż całkowita eusocjalność. Przykładem są kły żyjące w stadach, liczne owady, zwłaszcza błonkówki, ludzie, wiele ptaków, szympansy i wiele innych zwierząt wykazujących zachowania społeczne.
P: Jak można dalej podzielić przedsocjalność?
O: Przedspołeczność można dalej podzielić na podspołeczną (rodzice obcują z młodymi), parasocjalną (osobniki tego samego pokolenia żyją w mieszkaniach kooperacyjnych i współdziałają ze sobą), komunalną (każdy osobnik troszczy się wyłącznie o swoje młode), quasisocjalną (osobniki opiekują się wspólnie całym potomstwem) i semisocjalną (niewiele osobników rozmnaża się, ale układ nie jest całkiem eusocjalny).
P: Jakie presje mogły wpłynąć na wybór zachowań podokabowych wśród os Vespid?
O: Presja ze strony drapieżników i pasożytów mogła spowodować selekcję zachowań podokapowych wśród os Vespid, ponieważ łatwiej jest pilnować jaj i larw, gdy matka osy pozostaje w gnieździe i pilnuje larw, gdy inne dorosłe osobniki pozostają z nią. W ten sposób zmniejsza się również prawdopodobieństwo, że pasożyty będą skutecznie żerować w gnieździe.
P: Czym różni się zachowanie wspólnotowe od zachowania quasisocjalnego?
O: Zachowanie wspólnotowe polega na tym, że każdy osobnik troszczy się wyłącznie o swoje młode, podczas gdy zachowanie quasisocjalne polega na tym, że osobniki troszczą się wspólnie o cały lęg.
