Falowanie
Fale powierzchniowe oceanu to fale powierzchniowe, które występują w górnej warstwie oceanu. Zazwyczaj są one wynikiem działania wiatru. Niektóre powstają w wyniku efektów geologicznych, takich jak trzęsienia ziemi lub wulkanizacja i mogą pokonać tysiące mil zanim uderzą w ląd. Ich wielkość waha się od małych fal do ogromnych tsunami. W nieprzerwanej fali rzeczywisty ruch do przodu pojedynczych cząsteczek wody jest niewielki, pomimo dużej ilości energii i pędu, który może być niesiony do przodu. Kiedy fala uderza w płytką wodę, "łamie się", ponieważ dno porusza się wolniej niż góra.
Przełamujące się fale na basenie dla dzieci, w La Jolla, CA.
Tworzenie się fal
Zdecydowana większość dużych fal, które można zobaczyć na plaży oceanicznej, jest wynikiem działania odległych wiatrów. Na powstawanie tych "fal wiatrowych" mają wpływ trzy czynniki:
- Prędkość wiatru
- Odległość otwartej wody, nad którą przewrócił się wiatr.
- Długość czasu, przez jaki wiatr wieje nad danym obszarem.
Wszystkie te czynniki współdziałają w celu określenia wielkości i kształtu fal oceanicznych. Im większa jest każda z tych zmiennych, tym większe są fale. Fale są mierzone przez:
- Wysokość (od koryta do szczytu)
- Długość fali (od grzbietu do grzbietu)
- Okres (przedział czasu pomiędzy pojawieniem się kolejnych grzbietów w punkcie stacjonarnym)
Fale w danym obszarze mają zazwyczaj różne rozmiary. Dla celów raportowania pogody oraz naukowej analizy statystyk fal wiatrowych, ich wielkość w danym okresie czasu jest zwykle wyrażana jako "znacząca wysokość fali". Liczba ta reprezentuje średnią wysokość najwyższej jednej trzeciej fal w danym okresie czasu (zwykle dwanaście godzin) lub w konkretnym systemie sztormowym lub zdarzeniu. Biorąc pod uwagę zmienność wielkości fal, największe pojedyncze fale mogą być dwukrotnie wyższe od zgłoszonej istotnej wysokości fal dla danego dnia lub sztormu.
