Samotna para
Samotna para to grupa dwóch elektronów, które nie są używane w żadnych wiązaniach między atomami. Znajdują się one zawsze w ostatniej powłoce atomu, powłoce walencyjnej. Razem z elektronami używanymi w wiązaniach tworzą całkowitą liczbę elektronów walencyjnych. Zazwyczaj mają one wysoką energię.
Samotna para może być użyta do tworzenia nowych wiązań między cząsteczkami. Nukleofile zawsze posiadają samotną parę, która jest wykorzystywana do atakowania elektrofilów. Samotne pary są również ważne dla kształtu cząsteczki. Zajmują one więcej miejsca wokół atomu niż elektrony wiążące. Samotne pary na tym samym atomie chcą być jak najdalej od siebie.
Pary samotne w amoniaku (A), wodzie (B) i kwasie chlorowodorowym (C)
