Rezolucja z Lahore
Rezolucja z Lahore (Urdu=Qarardad-e-Lahore قرارداد لاھور), powszechnie znana jako Rezolucja Pakistanu (Urdu=قرارداد پاکستان Qarardad-e-Pakistan) była polityczną rezolucją lub oświadczeniem przygotowanym między 22 a 24 marca 1940 roku przez 25-osobowy Komitet Roboczy Ogólnoindyjskiej Ligi Muzułmańskiej, a następnie formalnie przyjętym przez członków Ligi Muzułmańskiej na sesji generalnej 23 marca 1940 roku, która odbyła się w Lahore. Rezolucja ta prosiła o większą autonomię muzułmańskich stanów większości muzułmańskiej, takich jak Pendżab Bengal Sindh, NWFP w ramach Indii Brytyjskich. Jednak później większość ludzi myślała o tym jako o wezwaniu do utworzenia oddzielnego państwa muzułmańskiego, Pakistanu. Rezolucja została przedstawiona w Minto Park (obecnie przemianowanym na "Iqbal Park"), w Lahore, przez Maulvi A.K. Fazlul Huq na polecenie Komitetu Roboczego.
W rzeczywistości, począwszy od deklaracji zawartej w tej rezolucji w 1940 r., cele Ligi Muzułmańskiej stawały się coraz bardziej ukierunkowane na osiągnięcie niezależnego państwa narodowego.
Dziś znaczenie rezolucji upamiętnia w Pakistanie budowla Minar-e-Pakistan, stojąca w parku Greater Iqbal w Lahore.
Minar-e-Pakistan, Lahore, gdzie uchwalono rezolucję pakistańską
Komitet
Poniżej znajduje się pełna lista 25 oryginalnych, formalnie wyznaczonych członków Specjalnego Komitetu Roboczego Ogólnoindyjskiej Ligi Muzułmańskiej, 1940, który zebrał się między 21 a 24 marca 1940 roku i który w dużej mierze przygotował projekt rezolucji z Lahore.
- Quaid e Azam Muhammad Ali Jinnah
- Nawabzada Liaquat Ali Khan
- Sir Sikandar Hayat Khan
- Sir Shahnawaz Khan Mamdot
- Amir Ahmed Khan Radża Sahib z Mahmudabadu
- Sher-e-Bangla A.K. Fazlul Huq
- Sir Abdullah Haroon
- Al-Hajj Sir Khawaja Nazimuddin
- Amjadi Bano Begum
- Molana Muhammad Akram Khan
- Chaudhry Khaliquzzaman
- Nawab Muhammad Ismail Khan
- Sir Currimbhoy Ebrahim
- Ali Muhammad Khan Dehlvi
- Qazi Muhammad Isa
- Sardar AurangzebKhan
- Abdul Mateen Chauhdry
- Ashiq Mohamed Warsi
- Hadżi Abdus Sattar Essak Saith
- S.M. Sharif
- Syed Abdul Rauf Shah
- Mohammad Latif ur Rahman
- Abdul Rehman Siddiqui
- Malik Barkat Ali
- Sadullah Khan Umarzai
Komitet roboczy Wszechindyjskiej Ligi Muzułmańskiej odpowiedzialny za utworzenie narodu pakistańskiego.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest Rezolucja z Lahore?
O: Rezolucja z Lahore, znana również jako Rezolucja Pakistańska, była rezolucją polityczną opracowaną między 22 a 24 marca 1940 r. przez 25-osobowy Komitet Roboczy Ogólnoindyjskiej Ligi Muzułmańskiej. Wzywała ona do większej autonomii stanów o większości muzułmańskiej, takich jak Pendżab Bengalski Sindh, NWFP w ramach Indii Brytyjskich. Dziś jest on postrzegany jako wezwanie do utworzenia odrębnego państwa muzułmańskiego - Pakistanu.
P: Kto opracował Rezolucję z Lahore?
O: Rezolucja z Lahore została opracowana przez 25-osobowy Komitet Roboczy Ogólnoindyjskiej Ligi Muzułmańskiej.
P: Kiedy została przyjęta?
A: Uchwała została formalnie przyjęta przez członków Ligi Muzułmańskiej na posiedzeniu ogólnym 23 marca 1940 roku w Lahore.
P: Gdzie to się odbyło?
O: Rezolucja została przedstawiona w Minto Park (obecnie przemianowanym na Iqbal Park) w Lahore przez Maulvi A.K. Fazlul Huq na polecenie Komitetu Roboczego.
P: Jaka budowla upamiętnia dziś to wydarzenie?
O: Dziś w parku Greater Iqbal w Lahore stoi Minar-e-Pakistan, który upamiętnia to wydarzenie i jego znaczenie dla pakistańskiej historii i kultury.
P: Jak długo krążyły uczciwe idee separacji muzułmanów, zanim podjęto tę uchwałę?
O: Uczciwe idee separacji muzułmanów krążyły w indyjskiej atmosferze politycznej jeszcze przed przyjęciem tej rezolucji.
