Jagadguru Rambhadracharya

Narodziny i wczesne życie

Jagadguru Rambhadracharya urodził się we wsi Szandikhurd w dystrykcie Jaunpur w stanie Uttar Pradesh w Indiach. Jego rodzina to rodzina Saryupareen Brahmin z Vasishtha Gotra. Jego czas urodzenia był 22:34 pm i urodził się w Makar Sankranti dzień sobota, 14 stycznia 1950 (Magha Krishna Ekadashi). Jego matką była Shachidevi, a ojcem Pandit Rajdev Mishra. Jego imię Giridhara zostało nazwane przez ciotkę jego ojca, kuzyna jego dziadka Pandita Suryabali Mishra. Ciocia jego ojca była wielbicielką Mirabai, świętej kobiety w wieku Bhakti w środkowych Indiach, która w swoich kompozycjach używała imienia Giridhara dla Krishna.

Ślepota

Giridhara stał się niewidomy w marcu 1950 roku, gdy miał dwa miesiące. Kiedy dostał trachomię oczu, w jego wiosce nie było żadnej opieki medycznej. Zabrano go do miejscowej kobiety, która była znana z tego, że leczyła trachomę. Wrzuciła mu do oczu gorący lek, który złamał guzki trachoma, ale jego oczy zaczęły krwawić, a on oślepł. Jego rodzina zabrała go do wielu ajurwedyjskich, homeopatycznych, alopatycznych i medycznych lekarzy w Sitapur, Lucknow i Mumbai, ale nie było żadnej pomocy. Nie potrafi czytać ani pisać, ponieważ nie używa systemu Braille'a, ale uczy się słuchając i komponuje, dyktując sekretarzom.

Pierwsze dzieło muzyczne

Ponieważ ojciec Giridhary pracował w Bombaju, jego wczesna nauka odbywała się w domu, od dziadka. Podczas popołudni, jego dziadek opowiadał mu różne części Ramajany, Mahabharaty i inne książki, takie jak Vishramsagar, Sukhsagar, Premsagar i Brajvilas, itd. Kiedy miał 3 lata, Giridhara zrobił swój pierwszy wiersz w Hindi (Awadhi), który był następującą pada. Mówił to do swojego dziadka. W tym wierszu Yashoda walczy z Gopi o zadawanie Krishnie bólu.

Devanagari मेरे गिरिधारी जी से काहे लरी । तुम तरुणी मेरो गिरिधर बालक काहे भुजा पकरी ॥ सुसुकि सुसुकि मेरो गिरिधर रोवत तू मुसुकात खरी ॥ तू अहिरिन अतिसय झगराऊ बरबस आय खरी ॥ गिरिधर कर गहि कहत जसोदा आँचर ओट करी ॥

IASTmere giridhārī jī se kāhe larī । tuma taruṇī mero giridhara bālaka kāhe bhujā pakarī ॥ susuki susuki mero giridhara rovata tū musukāta kharī ॥ tū ahirina atisaya jhagarāū barabasa āya kharī ॥ giridhara kara gahi kahata jasodā āʼncara oṭa karī ॥

“

Dlaczego walczyłeś z moją Giridharą (Krishną)? Jesteś młodą dziewczyną, a moja Giridhara (Krishna) jest dzieckiem. Dlaczego trzymałaś go za rękę? Moja Giridhara (Kryszna) ciągle płacze, a ty stoisz i patrzysz na niego z zakrzywionym uśmiechem! O pani Ahir, ma pani znak, by walczyć z przekroczeniem wspólnych stosunków i stać tu bez zaproszenia." Giridhara (poetka) śpiewa - tak mówi Yashoda, trzymając się za rękę Giridhary (Kryszna) i zakrywając [jej twarz] końcem Sari.

”

Nauka Gita i Ramcharitmanas

Mając wspaniałą pamięć, Giridhar nauczył się wszystkich 700 wersetów Bhagavada Gity w ciągu 15 dni, gdy miał 5 lat. Jego sąsiad, Pandit Murlidhar Mishra, pomógł mu. W dniu Janmashtami w 1955 roku odczytał całą Bhagavad Gitę. Przez przypadek, 52 lata po dniu, w którym poznał Gitę, 30 listopada 2007 r. w New Delhi wydał pierwszą w historii wersję Gity w alfabecie Braille'a z prawdziwym tekstem sanskryckim i serią komentarzy w języku hindi. Kiedy Giridhara miał siedem lat, w ciągu 60 dni nauczył się całej Ramcharitmanas z Tulsidas (blisko 10 900 wersów). Pomógł mu w tym dziadek. W dniu Ram Navmi z 1957 r. mówił całą książkę, nie jedząc jedzenia z powodów religijnych. Następnie Giridhara poznał Wedy, Upaniszady, książki o gramatyce sanskryckiej, Bhagavata Puran, wszystkie książki Tulasidów i wiele innych.

Upanayana i Kathavacana

Jego Upanayana (ceremonia świętej nici) odbyła się 24 czerwca 1961 r. w dniu Nirjala Ekadashi. Tego dnia otrzymał on Mantrę Gajatri, a Pandit Ishvardas Maharadż z Ajodhyi dał mu Dikszę do Mantry Ramy. Po nauce Gity i Ramcharitmanas do wysokiego poziomu umiejętności w bardzo młodym wieku, Giridhara zaczął odwiedzać programy Katha organizowane raz na 3 lata (w miesiącu Purushottama) w pobliżu jego wioski. Kiedy pojechał na trzecią imprezę, pokazał Katha na Ramcharitmanas, która była wysoko ceniona przez wielu znanych reprezentantów sztuki Katha.

Oficjalna nauka

Szkolnictwo

7 lipca 1967 roku Giridhara Miśra wstąpiła do Adarsh Gaurishankar Sanskrit College w Dżunpur, aby studiować gramatykę sanskrycką, a także hindi, angielski, matematykę, historię i geografię. Ponieważ potrafi zapamiętać wszystko, słuchając go tylko raz, nigdy nie korzystał z alfabetu Braille'a ani innej pomocy w nauce. W ciągu trzech miesięcy, nauczył się cały Laghusiddhāntakaumudī z Varadarāja na wysokim poziomie. Był najlepszym uczniem i dostał najwięcej punktów na testach w swojej klasie przez cztery lata, przechodząc podstawowe i średnie testy w sanskrycie z najlepszymi ocenami i rzecz, która czyni go lepszym od innych.

Pierwszy skład w sanskrycie

Kiedy Girihara był w Adarsh Gaurishankar Sanskrit College, nauczył się ośmiu Gaṇas podczas nauki Chandaprabhā, książki o sanskryckim metrum poetyckim. Następnego dnia stworzył swoją pierwszą sanskrycką formę poetycką, w metrze Bhujaṅgaprayāta.

Devanagari महाघोरशोकाग्निनातप्यमानं पतन्तं निरासारसंसारसिन्धौ । अनाथं जडं मोहपाशेन बद्धं प्रभो पाहि मां सेवकक्लेशहर्त्तः ॥

IASTmahāghoraśokāgninātapyamānaṃ patantaṃ nirāsārasaṃsārasindhau । anāthaṃ jaḍaṃ mohapāśena baddhaṃ prabho pāhi māṃ sevakakleśaharttaḥ ॥

“

O Boże, który masz nieograniczoną moc, który usuwa problemy tych, którzy są blisko ciebie! Bezpieczny ja, który jest używany przez ogień smutku wywołujący wiele strachu, który bez pomocy wpada do wody normalnego świata, który nie ma nikogo, kto mógłby go uratować, który zawsze jest niezauważony, i który jest połączony przez fałszywą wiarę metalem połączonym łańcuchem.

”

Wyższa edukacja

W 1971 r. Giridhara Miśra rozpoczęła studia na Uniwersytecie Sampurnanand Sanskrit w Waranasi na kierunku studiów wyższych Vyākaraṇa. Najwięcej punktów uzyskał w teście końcowym do Śāstrī (trzy lata I stopnia) w 1974 roku. Następnie zapisał się na studia magisterskie na tej samej uczelni. Starając się uzyskać tytuł magistra, udał się do New Delhi, aby wziąć udział w wielu krajowych konkursach w Akhila Bhāratīya Sanskrit Adhiveśana (Konferencja Wszechindyjska w Sanskrycie). Tam zdobył pięć złotych medali na Vyākaraṇa, Sāṅkhya, Nyāya, Vedānta i Sanskrit Antyākṣarī z ośmiu. Wtedy the Premier India, Indira Gandhi, dać the pięć złoty medal z the Calavaijayantī nagroda dla Uttar Pradesh do Giridhara. Zaskoczony jego zdolność, Indira Gandhi dać the oferta the Stany Zjednoczone Ameryki dla opieka medyczna jego oko, ale Giridhara Miśra akceptować ten oferta. W 1976 r. otrzymał najwięcej punktów w testach finałowych Ācārya (dwa lata magisterium) na Vyākaraṇa, zdobył też siedem złotych nagród i złotą nagrodę kanclerza. Niezwykłym osiągnięciem, choć na studiach magisterskich zarejestrował się tylko w serwisie Vyākaraṇa, 30 kwietnia 1976 r. wykonano dla niego Ācārya wszystkich przedmiotów, które były wykładane na uczelni za jego wszechstronne walory.

Najwyższy stopień naukowy i habilitacyjny

Giridhara rozpoczęła studia doktoranckie również na Uniwersytecie w Sampurnandzie i Sanskrycie. Pandit Ramprasad Tripathi nadzorował jego studia. Giridhara otrzymał stypendium od University Grants Commission (UGC) po zdaniu egzaminu. Przez kilka lat miał jednak problem z pieniędzmi. Doktorat z gramatyki sanskryckiej ukończył 14 października 1981 roku. O języku poety pisał na stronie Pāṇinī w Ramajanie. Następnie UGC zaproponowała mu pracę na stanowisku kierownika wydziału Vyākaraṇa Uniwersytetu w Sampurnan i Sanskrycie. Giridhara Miśra nie podjęła jednak tej pracy. Postanowił oddać swoje życie w służbie swojej religii, światu i osobom niepełnosprawnym.

W 1997 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego Vācaspati (DLitt) Uniwersytetu w Sampurnanand Sanskrit za wykład pt. "Search into spoken knowledge of every Sūtra of the Aṣṭādhyāyī" w języku angielskim (tytuł oryginalny: Aṣṭādhyāyyāḥ Pratisūtraṃ Śābdabodhasamīkṣaṇam). Dokładnie opisał każdą frazę sutry. Opowiedział o gramatyce Pāṇinī i wykorzystaniu sanskryckich form poetyckich.

Młoda Giridhara Miśra


Rāmabhadrācārya trzymając się na krawędzi rzeki Mandakini podczas Payovrata. Jest w pozie Sukhasana z założonymi palcami w Mudrze Chin.

Późniejsze życie

Virakta Diksha

W 1976 r. Giridhara Miśra powiedziała głośno a Kathā na Rāmcaritamānasa do Svāmī Karapātrī. Svāmī Karapātrī doradziła mu, aby nie wychodził za mąż, żył przez całe życie Brahmacārin, i aby zaczął od Vaiṣṇava Sampradāya. Giridhara Miśra wziął udział w Vairagi start (Virakta Dīkṣā) w Rāmānanda Sampradāya (klasztor) w dniu pełni księżyca Kārtika 19 listopada 1983 r. od Śrī Śrī 1008 Śrī Rāmacaraṇadāsa Mahārāja Phālāhārī. Obecnie jest znany jako Rāmabhadradāsa.

Posty sześciomiesięczne

Rambhadradas miał sześć miesięcy Payovrata, która jest dietą tylko z mleka i owoców, w Chitrakoot w 1979 roku na następujący werset piąty Dohavali wykonane przez Tulsidas.

Devanagari पय अहार फल खाइ जपु राम नाम षट मास । सकल सुमंगल सिद्धि सब करतल तुलसीदास ॥	IASTpaya ahāra phala khāi japu rāma nāma ṣaṭa māsa ।sakala sumaṃgala siddhi saba karatala tulasīdāsa ॥
“ Powiedz imię Ramy żyjącej na diecie z mleka i owoców przez sześć miesięcy. Mówi Tulsidas, że po tym wszystkim, wszystkie sukcesy i osiągnięcia będą z jednym człowiekiem. ”

Tulsi Peeth

W 1987 r. Rambhadradas założył w Chitrakoot instytucję służby religijnej i społecznej, gdzie, zgodnie z Ramajaną, Rama spędził dwanaście z czternastu lat swojego wygnania. Nazywa się Tulsi Peeth (siedziba Tulsi). Ponieważ jest on założycielem instytucji, Sadhus nadał mu tytuł Śrīcitrakūṭatulasīpīṭhādhīśvara (co oznacza Boga Tulsi Peeth w Chitrakoot). W Tulsi Peeth znajduje się świątynia Rama i Sita, a jej nazwa to Kanch Mandir ("szklana świątynia").

Tytuł Jagadguru Ramanandacharya

Rambhadradas został uczyniony Jagadguru Ramanandacharya siedzącym w Tulsi Peeth przez Parafię Kashi Vidwat w Varanasi 24 czerwca 1988 r., a to zamówienie zostało poparte przez Mahantów z trzech Achara, czterech sub-Sampradayów, Khalsów i świętych Ramananda Sampradaya 3 lutego 1989 r., w Kumbh Mela w Allahabadzie. 1 sierpnia 1995 roku został namaszczony jako Jagadguru Ramanandacharja w rytualny sposób w Ajodhji przez Digambar Achara. Następnie jest on znany jako Jagadguru Ramanandacharya Swami Rambhadracharya.

Instytuty dla osób niepełnosprawnych

Swami Rambhadracharya założył 23 sierpnia 1996 roku Szkołę Tulsi dla Niewidomych w Chitrakoot. W dniu 27 września 2001 roku założył także Uniwersytet NiepełnosprawnychJagadguru Rambhadracharya w Chitrakoot. Jest to pierwsza na świecie uczelnia w całości przeznaczona dla studentów niepełnosprawnych. Został on utworzony na mocy lokalnego prawa rządu Uttar Pradesh, które następnie zostało przyjęte przez ustawodawcę Uttar Pradesh State Act 32 (2001). Ustawa ta wyznaczyła Jagadguru Rambhadracharya jako kanclerza tego uniwersytetu na całe jego życie. Uniwersytet oferuje studia magisterskie, podyplomowe i doktoranckie w wielu dziedzinach sztuki i nauk ścisłych. Od 2013 roku uniwersytet planuje prowadzić kursy ajurwedyjskich i medycznych nauk ścisłych. Pozwolenie na wejście na uniwersytet jest ograniczone tylko do czterech rodzajów studentów niepełnosprawnych - niewidomych, mających problemy ze słuchem, z poruszaniem się pieszo lub cierpiących na jakieś choroby psychiczne, jak określono w ustawie o niepełnosprawności (1995) rządu Indii. Według rządu Uttar Pradesh, uniwersytet jest jednym z głównych instytutów edukacyjnych w zakresie informatyki i elektroniki w tym stanie. Podczas drugiej ceremonii ukończenia studiów, która odbyła się w marcu 2010 roku, 354 studentom niepełnosprawnym przyznano różne stopnie naukowe. Podczas trzeciej ceremonii ukończenia studiów, która odbyła się w styczniu 2011 r., 388 niepełnosprawnych studentów otrzymało dyplomy.

Rambhadracharya również założyła organizację. Jej nazwa to Jagadguru Rambhadracharya Viklang Seva Sangh. Jej siedziba znajduje się w miejscowości Satna, Madhya Pradesh. Jej misją jest uświadamianie społeczności i rozpoczęcie programów rozwoju dzieci w indyjskich wioskach. Jego głównym celem jest wspieranie programów edukacyjnych Uniwersytetu Jagadguru Rambhadracharya Handicapped University. Pomaga dzieciom niepełnosprawnym uzyskać dobrą edukację, ułatwiając im dostęp do edukacji. Rambhadracharya prowadzi również szpital stuosobowy w Gujarat.

Rambhadracharya's edition of Ramcharitmanas

Tulsidas napisał epicki poemat Ramcharitmanas pod koniec XVI wieku. Od tego czasu jest on bardzo popularny w północnych Indiach. Niektórzy zachodni uczeni nazwali go "Biblią północnych Indii". Wielu różnych poetów stworzyło swoje własne wersje tego wiersza.

Rambhadracharya dodając wianek do posągu Tulsidas w Tulsi Peeth w dniu 25 października 2009 r.


Rambhadracharya ze studentami mającymi trudności w chodzeniu przed głównym budynkiem Uniwersytetu Jagadguru Rambhadracharya Handicapped University w dniu 2 stycznia 2005 r.


Rambhadracharya (po prawej) przekazując bardzo ważne wydanie Ramcharitmanas zredagowane przez niego prezydentowi Indii Pratibha Patilowi (po lewej)