Goliat

Goliat (hebrajski: גָּלְיָת,) był filistyńskim wojownikiem w Starym Testamencie. Był mistrzem wojowników z miasta Gath. Nazwa nawiązuje do greckiego imienia Alyattes.

Goliat był niezwykle duży. Jego wzrost wynosił podobno "sześć łokci i przęsło" - około 290 cm - i walczył jako opancerzony rydwan. Biblia opisuje, jak wyzwał on izraelskich wojowników na pojedynek na jedną rękę, ale nikt nie odważył się z nim walczyć.

Dawid, który w tym czasie miał czternaście lat, w końcu odpowiedział na wyzwanie. Miał wprawę w posługiwaniu się procą i znalazł sposób, by go pokonać. Celnie rzucił kamieniem w czoło Goliata, tuż pod jego hełmem. Kamień powalił Goliata. Dawid podbiegł do nieprzytomnego Goliata, wyciągnął miecz z pochwy i odciął mu głowę. Widząc, jak czternastoletni chłopiec zabija ich mistrza, armia filistyńska zdemoralizowała się.

Zwoje znad Morza Martwego podają, że wzrost Goliata wynosił bardziej wiarygodne "cztery łokcie i przęsło", czyli według współczesnych miar 202 cm. W czasach, gdy przeciętny wzrost człowieka wynosił około 160 cm, nadal wyglądałby jak olbrzym.

Pytania i odpowiedzi

P: Kim był Goliat?

P: Jakiego wzrostu był Goliat?

P: Jaki był styl walki Goliata?

P: Na co Goliat wyzwał izraelskich wojowników?

P: Kto ostatecznie odpowiedział na wyzwanie Goliata?

P: Jak Dawid wygrał walkę z Goliatem?

P: Jak czuła się armia filistyńska po zabiciu Goliata?

Szukaj według litery