Fujita Toyohachi
Fujita Toyohachi (kanji: 藤田豊八；Hiragana: ふじたとよはち) to japoński pisarz i profesor historii Azji Wschodniej. Żył od 1869 października 19 do 1929 lipca 15. Pochodził z prefektury Tokushima. Jego pseudonimem (chińskim) był Jianfeng / Kenfou (劍峰).
Założył szkołę w Jiangsu, w Chinach. Był nauczycielem na Uniwersytecie Pekińskim (Imperial University, 京師大學堂), autorem Secondary Education East Asian history《中等教育東洋史》and Research on the History of East-West Interactions《東西交涉史之研究（東西交渉史の研究）》。
Zebrał ponad 1700 chińskich książek. Po jego śmierci zostały one wysłane do Toyo Bunko (東洋文庫) i umieszczone w dziale zwanym biblioteką Fujity「藤田文庫」。.
Życie
W 1869 r. Fujita urodził się w prowincji Awa (Tokushima).
W 1895 r. ukończył szkołę sztuk wyzwolonych na Uniwersytecie Tokijskim, uzyskując dyplom w zakresie studiów nad językiem chińskim.
Następnie wykładał historię literatury chińskiej na Uniwersytecie Waseda, Uniwersytecie Toyo i innych uczelniach.
W 1896 r. wraz z Oyanagi Shigeta i innymi współzałożył Dongya Xueyuan (東亞學院, East Asia College). Fujita założył również czasopismo "Jiangsu Wenxue" 《江湖文學》 (Jiangsu Literature).
W 1897 r. odwiedził Szanghaj.
W 1898 r. wraz z Luo Zhenyu współtworzył Dongwen Xueshe (東文學社, towarzystwo literatury wschodnioazjatyckiej).
Po 1904 roku Cen Chunxuan (岑春煊) gubernator Guangxi i Guangdong poprosił Fujitę o pomoc w edukacji.
W 1905 r. pomógł również w utworzeniu szkoły średniej w Suzhou (江苏师范学堂). Zaprosił ponad 10 nauczycieli z Japonii. Dynastia Qing przyznała mu wtedy medal. W 1909 roku Fujita został profesorem na prestiżowym Uniwersytecie Pekińskim.
W 1912 r. powrócił do Japonii. Zamieszkał w Tokio i badał historię interakcji Wschód-Zachód. W 1920 r. uzyskał tytuł doktora literatury.
W 1923 roku został profesorem na Uniwersytecie Waseda. Wykładał historię transportu morskiego Wschód-Zachód oraz historię regionów zachodnich (Chiny, Xiyu, dzisiejszy Xinjiang).
W 1925 r. został profesorem na cesarskim Uniwersytecie Tokijskim i pierwszym wykładowcą historii Azji Wschodniej.
W 1928 r. został profesorem i ministrem kultury i polityki na Uniwersytecie Cesarskim Taibei (臺北帝國大學). W maju 1929 r. powrócił do Tokio, aby ponownie wygłosić wykład na temat historii Xiyu. Jednak w lipcu zmarł na niewydolność nerek.
Działa
- Towarzystwo Literackie Historii Azji Wschodniej, 1896-97
- Literatura przedchrześcijańska: Rękopis o historii literatury chińskiej, Tung Wah Tong, 1897
- Historyczna opowieść o Wschodzie, Ars (Japońska Biblioteka dla Dzieci) , 1929
- 東西交渉史の研究 南海篇 岡書院, 1932
- 東西交渉の研究 巻上・下(南海篇,西域篇及附篇) 萩原星文館, 1943
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Fujita Toyohachi?
A: Fujita Toyohachi był japońskim pisarzem i profesorem historii Azji Wschodniej.
P: Kiedy żył?
O: Żył od 1869 października 19 do 1929 lipca 15.
P: Skąd pochodził?
A: Pochodził z prefektury Tokushima.
P: Jaki był jego chiński pseudonim?
A: Jego chiński pseudonim to Jianfeng / Kenfou (劍峰).
P: Jaką szkołę założył w Jiangsu, w Chinach?
O: Założył szkołę w Jiangsu, w Chinach.
P: Jakie książki napisał?
A: Napisał "Historię Azji Wschodniej w szkolnictwie średnim" i "Badania nad historią Wschodu i Zachodu" Interactions《東西交涉史之研究（東西交渉史の研究）》.
P: Co stało się z jego kolekcją ponad 1700 chińskich książek po jego śmierci?
O:Po jego śmierci zostały one wysłane do Toyo Bunko (東洋文庫) i umieszczone w dziale zwanym biblioteką Fujity「藤田文庫」.
