Morderstwa Burke'a i Hare'a
Morderstwa Burke i Hare (lub morderstwa West Port) były seryjnymi morderstwami w Edynburgu, Szkocja, od listopada 1827 do 31 października 1828 roku.
Morderstw dokonali irlandzcy imigranci William Burke i William Hare. Sprzedali oni zwłoki swoich 17 ofiar dr Robertowi Knoxowi. Knox był członkiem Royal Society i konserwatorem Muzeum Anatomii Porównawczej w Edynburgu. Był on nauczycielem anatomii człowieka dla edynburskich studentów medycyny, potrzebował więc ciał do sekcji dla swoich uczniów.
Do wspólników mordercy należała kochanka Burke'a, Helen McDougal, oraz żona Hare'a, Margaret Laird. Od ich sposobu zabijania ofiar wzięło się słowo "burking", oznaczające celowe dławienie, a ogólniej - ciche tłumienie.
Egzekucja Williama Burke'a na Lawnmarket w Edynburgu, 28 stycznia 1829 r.; fragment współczesnego broadsheet'u.
William Burke i William Hare, na zdjęciu podczas procesu Burke'a
Burke
Zając
Zmartwychwstańcy
Od 1826 do 1840 roku Knox prowadził szkołę anatomii Barclaya na Surgeon's Square w Edynburgu. Był najpopularniejszym wykładowcą anatomii w Szkocji, ale w jego klasie zawsze brakowało ciał do sekcji.
Zanim ustawa o anatomii z 1832 roku poszerzyła ofertę, jedynymi legalnymi dostawcami zwłok do celów anatomicznych w Wielkiej Brytanii były osoby skazane na śmierć i poddane sekcji przez sąd. Prowadziło to do niedoboru legalnych obiektów do sekcji. Niedobór ten stał się poważniejszy, ponieważ wzrosło zapotrzebowanie na szkolenie studentów medycyny, a liczba egzekucji spadła.
W swojej szkole Knox od początku borykał się z tym problemem, ponieważ po 1815 roku Królewskie Kolegia zwiększyły zakres nauki anatomii w programie studiów medycznych. Gdyby nauczał według tak zwanej "metody francuskiej", proporcje musiałyby zbliżyć się do jednego trupa na ucznia. W konsekwencji, body-snatching stał się tak powszechny, że nie było niczym niezwykłym dla krewnych i przyjaciół kogoś, kto właśnie zmarł, aby pilnować ciała przed i po pochówku, aby zapobiec jego zabraniu.
W listopadzie 1827 roku William Hare rozpoczął nową karierę, gdy przez przypadek zmarł mu zadłużony lokator. Za dostarczenie ciała do Knoxa zapłacono mu £7.10/- (siedem funtów i dziesięć szylingów). Teraz Burke i jego wspólnik Hare zaczęli regularnie mordować włóczęgów i pijaków. Po kolejnych 16 transakcjach, które stały się znane jako Morderstwa w Zachodnim Porcie, 2 listopada 1828 roku Burke i Hare zostali złapani. Całe miasto ogarnęło przerażenie, podsycane przez ballady, broadsidy i gazety, na temat straszliwych czynów Burke'a i Hare'a. Hare zwrócił Kingowi dowody, a Burke'a powieszono, poddano sekcji i wystawiono na widok publiczny.
Burke to rzeźnik, Hare to złodziej,
Knox to chłopiec, który kupuje wołowinę!
Knox nie został postawiony w stan oskarżenia, co oburzyło wielu mieszkańców Edynburga. Jego dom został zaatakowany przez tłum, a okna zostały wybite. Komisja Królewskiego Towarzystwa Edynburskiego oczyściła go z winy, ale nie zapomniano o jego udziale w tej sprawie i wielu było wobec niego ostrożnych.
Odkrycie i proces
Ostatnią ofiarą była Marjory Campbell Docherty. Burke zwabił ją do pensjonatu twierdząc, że jego matka również była Docherty. Musiał poczekać z zabiciem jej, ponieważ lokatorzy James i Ann Gray byli obecni. Grayowie wyszli na noc, a sąsiedzi usłyszeli odgłosy walki.
Następnego dnia Ann Gray, która wróciła, nabrała podejrzeń, gdy Burke nie pozwolił jej podejść do łóżka, na którym zostawiła pończochy. Kiedy Grayowie zostali sami w domu, sprawdzili łóżko i znaleźli pod nim ciało Docherty'ego. W drodze, by zawiadomić policję, natknęli się na McDougala, który próbował ich przekupić ofertą 10 funtów tygodniowo. Odmówili.
Burke i Hare wynieśli ciało z domu przed przybyciem policji. Jednak podczas przesłuchania Burke twierdził, że Docherty wyszedł o 7:00 rano, a McDougal, że wyszła wieczorem. Policja aresztowała ich. Anonimowy donos doprowadził ich do klasy Knoxa, gdzie znaleźli ciało Docherty'ego, które zidentyfikował James Gray. Wkrótce potem aresztowano Williama i Margaret Hare. Szał morderstw trwał dwanaście miesięcy.
Pytania i odpowiedzi
P: Czym były morderstwa Burke'a i Hare'a?
A: Morderstwa Burke'a i Hare'a to seryjne morderstwa w Edynburgu, w Szkocji, dokonane przez irlandzkich imigrantów Williama Burke'a i Williama Hare'a w okresie od listopada 1827 r. do 31 października 1828 r.
P: Jak Burke i Hare zarabiali na tych morderstwach?
O: Burke i Hare sprzedali zwłoki swoich 17 ofiar dr Robertowi Knoxowi, który był członkiem Royal Society i wykładowcą anatomii człowieka dla edynburskich studentów medycyny.
P: Kim był dr Robert Knox?
O: Dr Robert Knox był członkiem Royal Society i konserwatorem Muzeum Anatomii Porównawczej w Edynburgu. Był również nauczycielem anatomii człowieka dla edynburskich studentów medycyny.
P: Dlaczego dr Knox potrzebował ciał do sekcji dla swoich studentów?
O: Dr Knox potrzebował ciał do sekcji dla swoich studentów w ramach ich edukacji medycznej.
P: Kim byli wspólnicy Burke'a i Hare'a w morderstwach?
O: Kochanka Burke'a, Helen McDougal, i żona Hare'a, Margaret Laird, były współwinne morderstw popełnionych przez Burke'a i Hare'a.
P: Jakie jest znaczenie słowa "burking"?
O: "Burknięcie" odnosi się do czynności celowego zaduszenia kogoś i, bardziej ogólnie, do cichego stłumienia czegoś.
P: W jaki sposób metoda zabijania stosowana przez Burke'a i Hare'a została skojarzona ze słowem "burking"?
O: Słowo "burkowanie" stało się związane z metodą zabijania stosowaną przez Burke'a i Hare'a, ponieważ celowo dusili oni swoje ofiary, aby uzyskać świeże zwłoki do lekcji anatomii dr Knoxa.
