Richard Henderson
Richard Henderson CH FRS FMedSci (ur. 19 lipca 1945 r.) jest szkockim biologiem molekularnym i biofizykiem. Jest pionierem w dziedzinie mikroskopii elektronowej molekuł biologicznych. W 2017 roku podzielił się z Jacquesem Dubochetem i Joachimem Frankiem Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii.
Henderson pracuje w Medical Research Council Laboratory of Molecular Biology (MRC LMB) w Cambridge od 1973 roku, a w latach 1996-2006 był jego dyrektorem. Wiosną 1993 roku był również profesorem wizytującym w Miller Institute na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.
Opracował strukturę bakteriodyopyny, cząsteczki w bakteriach. Cząsteczka ta wychwytuje energię ze światła i wykorzystuje ją do wyprowadzania protonów z komórki. To był drugi w historii atomowy model białka błonowego. Techniki opracowane przez Hendersona dla krystalografii elektronowej są nadal w użyciu.
Metody Hendersona pomagają rozwiązać struktury kilku receptorów sprzężonych z białkami G (GPCRs). Są one dużą rodziną receptorów białkowych, które wykrywają cząsteczki poza komórką. Aktywują one wewnętrzne drogi transdukcji sygnałów. Prowadzi to do odpowiedzi komórek na cząsteczki znajdujące się na zewnątrz komórki.
Pytania i odpowiedzi
P: Jaki zawód wykonuje Richard Henderson?
A: Richard Henderson jest szkockim biologiem molekularnym i biofizykiem.
P: Co wygrał w 2017 roku?
A: W 2017 roku Richard Henderson podzielił się Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii z Jacquesem Dubochetem i Joachimem Frankiem.
P: Gdzie pracował od 1973 roku?
A: Od 1973 roku Richard Henderson pracuje w Laboratorium Biologii Molekularnej Rady Badań Medycznych (MRC LMB) w Cambridge.
P: Jaką cząsteczkę udało mu się opracować?
O: Richard Henderson opracował strukturę bakteriorhodopsyny, cząsteczki występującej u bakterii, która przechwytuje energię światła i wykorzystuje ją do wyprowadzenia protonów z komórki.
P: Jakie techniki opracował dla krystalografii elektronowej?
O: Techniki opracowane przez Richarda Hendersona dla krystalografii elektronowej są stosowane do dziś i pomagają w rozwiązaniu struktur kilku receptorów sprzężonych z białkami G (GPCR).
P: W jaki sposób receptory GPCR wykrywają cząsteczki poza komórką?
O: Receptory sprzężone z białkiem G (GPCR) wykrywają cząsteczki poza komórką i aktywują wewnętrzne ścieżki transdukcji sygnału, które prowadzą do odpowiedzi komórki na te cząsteczki.
