Kenzō Tange

W tym japońskim imieniu, nazwisko rodziny jest Tange.

Kenzo Tange (丹下健三, Tange Kenzō, 4 września 1913 - 22 marca 2005) był japońskim architektem i profesorem na Uniwersytecie Tokijskim. Był laureatem Pritzker Architecture Prize w 1987 roku.

Wczesne życie

Tange urodził się w Osace. Dorastał w małym miasteczku Imabari w prefekturze Ehime na wyspie Shikoku w 1913 roku.

Tange studiował film na Uniwersytecie Nihon, aby uniknąć wstąpienia do wojska.

W 1935 r. rozpoczął studia architektoniczne na Uniwersytecie Tokijskim. Jego nauczycielami byli Hideto Kishida i Shozo Uchida.

Kariera

Tange wygrał konkurs na projekt Greater East Asian Co-Prosperity Sphere Memorial Hall w 1942 roku.

Po wojnie został profesorem na Uniwersytecie Tokijskim i uczył takich architektów jak Arata Isozaki, Koji Kamiya, Kisho Kurokawa, Fumihiko Maki i Sachio Otani.

Tange był odpowiedzialny za odbudowę Hiroszimy po II wojnie światowej. Zaprojektował Muzeum Pamięci Pokoju w Hiroszimie.

W latach 1959-60 Tange był członkiem-założycielem ruchu architektonicznego o nazwie Metabolism.

W 1987 r. Tange otrzymał nagrodę Pritzkera.

Wyróżnienia

Złoty Medal RIBA, Wielka Brytania
Złoty Medal AIA, USA
Order Kultury, Japonia
Zakon Świętego Skarbu, Japonia

Galeria

Grand Prince Hotel Akasaka (1982)

Ośrodek OUB w Singapurze (1986)

UOB Plaza w Singapurze (1992)

Budynek Telewizji Fuji w Odaiba, Tokio (1996)

Główna siedziba rządu prefektury Kagawa (2000)

Budynek Narodowego Banku Macedonii