Helen Hayes
Helen Hayes Brown (10 października 1900 - 17 marca 1993) była amerykańską aktorką. Jej kariera trwała prawie 70 lat. Znana jako "Pierwsza Dama Teatru Amerykańskiego", jest jedną z zaledwie trzynastu osób, które zdobyły wszystkie cztery główne amerykańskie nagrody rozrywkowe - Emmy, Grammy, Oscar i Tony. Hayes otrzymała również Prezydencki Medal Wolności w 1986 roku, National Medal of Arts w 1988 roku oraz nagrodę Kennedy Center Honors w 1981 roku. Jej imieniem nazwano dwa teatry na Broadwayu.
Wczesne życie
Hayes urodziła się w Waszyngtonie 10 października 1890 roku. Była jedynaczką. Jej matka, Catherine Estelle Hayes, była aktorką o irlandzkim pochodzeniu. Jej ojciec, Francis van Arnum Brown, był sprzedawcą mięsa.
Hayes była utalentowanym dzieckiem. Chodziła do szkoły tańca i bardzo dobrze śpiewała. Karierę sceniczną rozpoczęła w wieku pięciu lat, popychana przez matkę. Przyjęła również nazwisko panieńskie matki jako swój pseudonim sceniczny. W wieku dziesięciu lat nakręciła już krótki film. W 1917 roku Hayes ukończyła Akademię Klasztoru Najświętszego Serca w Waszyngtonie.
Kariera
Jej pierwszy film dźwiękowy Grzech Madelon Claudet (1931) przyniósł jej Oscara dla najlepszej aktorki. Rola, którą w nim zagrała, została napisana przez jej męża, Charlesa MacArthura. Wśród innych filmów, które odniosły sukces w tym czasie, znalazły się Arrowsmith (1931), Pożegnanie z bronią (1932), Co wie każda kobieta (1934).
Hayes lubiła pracować w teatrze. Jej najsłynniejszym występem na Broadwayu była rola królowej Wiktorii w sztuce Victoria Regina (1938). Zagrała też główne role w Coquette (1928) i Mary Of Scotland (1933). Harvey (1970) stał się jej ostatnim przebojem na scenie. Hayes musiała wycofać się z teatru z powodu astmy.
Kontynuowała swoją pracę w filmach. Hayes zdobyła swojego drugiego Oscara w 1970 roku za film Airport. Tym razem za rolę drugoplanową. W późniejszym okresie swojej kariery często występowała w serialach i filmach telewizyjnych. Z powodzeniem wcieliła się w legendarną postać Panny Marple w kilku filmach w latach 80-tych.
Życie osobiste
Hayes poznała swojego męża, Charlesa MacArthura, dramaturga, w 1927 roku. Pobrali się w sierpniu 1928 roku. Mieli córkę Mary, urodzoną w 1930 roku. Zaangażowała się w aktorstwo, ale zmarła na polio w wieku 19 lat. W 1938 roku Hayes i Charles adoptowali syna Jamesa MacArthura, który wyrósł na aktora.
Charles MacArthur zmarł w 1956 roku. Przez wiele lat był pogrążony w chorobie i żałobie spowodowanej przedwczesną śmiercią córki. Hayes nigdy więcej się nie ożenił.
Opublikowała cztery autobiografie: A Gift of Joy (1965), On Reflection (1968), Twice Over Lightly (1972) i My Life in Three Acts (1990).
Śmierć
Hayes zmarła 17 marca 1993 r. na niewydolność serca w szpitalu w Nyack, w stanie Nowy Jork. Miała 92 lata. Została pochowana na cmentarzu Oak Hill, obok swojego męża i córki.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim była Helen Hayes Brown?
O: Helen Hayes Brown była amerykańską aktorką, której kariera trwała prawie 70 lat.
P: Z czego jest znana?
A: Jest znana jako "Pierwsza dama amerykańskiego teatru".
P: Ile nagród zdobyła?
O: Zdobyła cztery główne amerykańskie nagrody rozrywkowe - Emmy, Grammy, Oscar i Tony.
P: Jakie inne wyróżnienia otrzymała?
O: Oprócz nagród Hayes otrzymała Prezydencki Medal Wolności w 1986 r., Narodowy Medal Sztuki w 1988 r. i została wyróżniona podczas Kennedy Center Honors w 1981 r.
P: Czy istnieją teatry nazwane jej imieniem?
O: Tak, dwa teatry na Broadwayu noszą jej imię.
P: Kiedy urodziła się Helen Hayes Brown?
O: Helen Hayes Brown urodziła się 10 października 1900 roku.
P: Kiedy zmarła? A: Zmarła 17 marca 1993 roku.
