Sezon huraganów na Pacyfiku w 1996 roku

Timelinə

Burze

Huragan Alma

Alma była pierwszą z trzech kolejnych burz, które w ciągu dziesięciu dni zbliżyły się do wybrzeża Pacyfiku w Meksyku lub znalazły się na nim. Alma zabiła co najmniej trzy osoby, a być może nawet dwadzieścia. Trzy osoby zginęły, gdy zawalił się dom w pobliżu Lazaro Cardenas. Istniały niepotwierdzone doniesienia, że 17 osób zginęło w wyniku powodzi w Puebla spowodowanej deszczami związanymi z Almą. Drzewa zostały powalone, a w wielu miejscach zabrakło prądu. Drogi zostały zalane i zasypane gruzem.

Huragan Borys

Huragan Boris był drugą z kolei burzą, która zbliżyła się do Meksyku. 29 czerwca wylądował w połowie drogi między Acapulco a Lazaro Cardenas. Zabił dziesięć osób. Powódź spowodowana przez Borisa na rzece San Jeronimo pozostawiła tysiące ludzi bez dachu nad głową.

Tropikalny sztorm Cristina

Cristina była trzecim cyklonem, który zbliżył się do Meksyku w ciągu dziesięciu dni. Zabił on rybaka, gdy jego łódź znalazła się na morzu u wybrzeży Oaxaca. Co najmniej 11 innych łodzi rybackich i 22 osoby uznano za zaginione. Ich los jest nieznany.

Huragan Douglas

Huragan Douglas był kontynuacją atlantyckiego huraganu Cesar, który przeszedł przez Amerykę Środkową. Kontynuując kurs Cesara na zachód, był on nadal burzą tropikalną, kiedy 29 lipca wszedł na Pacyfik, i szybko odzyskał status huraganu.

W ciągu następnych dwóch dni Douglas wzmocnił się, skręcając na zachód i północny zachód, równolegle do wybrzeża Meksyku. Największą intensywność osiągnął 1 sierpnia, osiągając wiatr o sile 115 węzłów (130 mph; 215 km/h) i ciśnienie centralne 946 mbar (27,94 inHg), co czyni go najsilniejszym huraganem tego sezonu. Powolne słabnięcie huraganu rozpoczęło się 2 sierpnia, kiedy to huragan znalazł się na chłodniejszych wodach. Oficjalnie rozproszył się 6 sierpnia, choć jak w przypadku wielu huraganów na Pacyfiku, pozostałości cyrkulacji można było śledzić na zachód jeszcze przez kilka dni.

Huragan Fausto

Zaburzenia poprzedzające Fausto zostały po raz pierwszy zauważone nad Wenezuelą już 31 sierpnia i mogły być związane z falą tropikalną, która wywołała huragan Fran. Do 4 września fala ta przeszła przez Amerykę Środkową na Pacyfik i stopniowo się organizowała, aż 10 września została przekształcona w burzę tropikalną Fausto.

Fausto szybko przybierał na sile po osiągnięciu intensywności huraganu 12. dnia, osiągając maksymalną siłę wiatru 105 węzłów (120 mph; 195 km/h) i minimalne ciśnienie centralne 955 mbar (28,20 inHg). Huragan osłabł, ponieważ zbliżająca się rynna zwiększyła ścinanie nad burzą; ta sama rynna skierowała burzę na północ 13 września, gdzie tego samego dnia wylądowała jako minimalny huragan w Baja California. 14 września burza skręciła na północny wschód nad Zatoką Kalifornijską i po drugim lądowaniu jako huragan rozproszyła się w głębi lądu nad pasmem Sierra Madre. Pozostałości pozazwrotnikowe pojawiły się na krótko nad północnym Meksykiem i Teksasem, ale szybko straciły swoją tożsamość.

Szkody w Meksyku były stosunkowo niewielkie, tylko jedna osoba została poszkodowana w wyniku zerwania linii energetycznej.

Huragan Hernan

Huragan Hernan dotarł do lądu w słabo zaludnionym regionie Meksyku. Zmył drogi, zerwał linie energetyczne i słupy telefoniczne. 100 osób zostało rannych, ale nie było ofiar śmiertelnych.