Taishō (okres)
Okres Taishō (大正時代, Taishō jidai), znany również jako epoka Taishō, był japońską nazwą epoki (年号,, nengō,, lit. "nazwa roku") po Meiji i przed Shōwa. Okres ten rozpoczął się 30 lipca 1912 roku, a zakończył 25 grudnia 1926 roku. W tym czasie cesarzem był cesarz Taishō-tennō (大正天皇).
Nengō Taishō oznacza "Wielką Sprawiedliwość" lub "Wielką Prawość".
Wydarzenia z okresu Taishō
Lata, w których Taishō był japońskim monarchą, składają się na ten okres lub epokę.
- 1920 (Taishō 9): Pierwszy spis ludności Japonii, ludność 77 milionów.
- 1921 (Taishō 10): Książę Hirohito został regentem (sesshō).
- 1923 (Taishō 12): Wielkietrzęsienie ziemi w Kantō;
- 1925 (Taishō 14): Cesarz akceptuje zasadę prawa wyborczego dla wszystkich.
Polityka
- 1912 (Taishō 1): Cesarz Meiji zmarł; a Saionji Kinmochi był premierem w okresie przejściowym.
- 1912 (Taishō 1): Katsura Tarō został 15-tym premierem Japonii.
- 1913 (Taishō 2): Yamamoto Gonbee został 16. premierem
- 1914 (Taishō 3): Ōkuma Shigenobu został 17. premierem
- 1916 (Taishō 5): Terauchi Masatake został 18. premierem
- 1918 (Taishō 7): Hara Takashi został 19. premierem.
- 1921 (Taishō 10): Takahashi Korekiyo został 20. premierem
- 1922 (Taishō 11): Katō Tomosaburō został 21. premierem.
- 1923 (Taishō 12): Yamamoto został 22. premierem
- 1924 (Taishō 13): Kiyoura Keigo został 23. premierem
- 1924 (Taishō 13): Katō Takaaki został 24. premierem
- 1926 (Taishō 15):Wakatsuki Reijirō został 25. premierem
Galeria
·
Książę Regent Hirohito odwiedza Jokohamę po wielkim trzęsieniu ziemi w Kantō w 1923 r.
·
Ginza w Tokio po trzęsieniu ziemi w 1923 r.
Powiązane strony
- Lista cesarzy Japonii
- Nazwa epoki japońskiej