Syed Waliullah
Syed Waliullah (bengalski: সৈয়দ ওয়ালিউল্লাহ; 15 sierpnia 1922 - 10 października 1971) był bangladeskim powieściopisarzem, autorem opowiadań i dramaturgiem. Jest znany dzięki swojej pierwszej powieści Lalsalu. Powieść ta została przetłumaczona na język angielski pod tytułem "Tree Without Roots" (Drzewo bez korzeni). W 1961 roku otrzymał nagrodę Bangla Academy Literary Award za swój wkład w powieść. W 1984 roku otrzymał Ekushey Padak, a w 2001 roku Bangladesh National Film Awards za najlepszą fabułę, obie przyznane pośmiertnie przez rząd Bangladeszu.
Wczesne życie
Waliullah urodził się 15 sierpnia 1922 r. w Sholashahar w dystrykcie Chittagong. Jego ojciec nazywał się Syed Ahmadullah. Był on urzędnikiem państwowym. Waliullah spędził dzieciństwo w dystryktach Mymensingh, Feni, Krishnanagar i Kurigram. Maturę zdał w Kurigram High School w 1939 roku, a IA w Dhaka College w 1941 roku. W 1943 r. ukończył Ananda Mohan College. Później dostał się na University of Calcutta, ale nie ukończył studiów podyplomowych.
Działa
Powieści
- Lalsalu (Drzewo bez korzeni), 1948
- Chander Amaboshay (Ciemny księżyc), 1964
- Kando Nadi Kando (Wołaj, o rzeko), 1968
- Brzydki Azjata, 1959
Dramaty
- Bahipir (1960)
- Tarangabhanga (1964)
- Sudanga (1964)
Zbiór opowiadań
- Nayanchara (1951)
- Dui Tir O Anyanya Galpa